"Op hoop van zegen" hoor ik Willem, vanmorgen om acht uur al, zeggen als hij naar zijn zo zeer geliefde Westerhaar vertrekt om te gaan preken....
Het is toch wel een hardnekkig buikvirus dat hij opgelopen heeft daar in Griekenland en hier net zo hard weer overnieuw begint....
Maakte ik er gister in de blog nog grapjes over, vandaag neem ik het toch maar wat meer serieus....
Doei lieverd, heb een mooie ochtend en hou de billen tegen elkaar.....
Heb ik meestal na een vakantie de dag van thuiskomst de koffer al uitgepakt, nu ligt de koffer nog open op het slaapkamerparket....
De boeken liggen er nog in, een pakje sigaretten die ik meegenomen had maar liet voor wat die was toen ik die leuke Griekse dunne sigaretjes ontdekte.....
Een paar schoenen... voor onder die nette jurk voor een avondje uit en mijn slippers voor op het strand, slingeren er ook in....
Het voelt alsof ik nog even dichtbij Griekenland ben als de koffer zo openligt....
Zo zwaar als deze keer hebben Willem en ik het afscheid nog niet eerder ervaren....
Camping kleding zullen we maar zeggen....
Geen leuke flatteuze zomerjurkjes om langs de boulevard mee te flaneren....
Geen sexy strapless blousje voor op die rok met split, voor als je benen weer gebruind zijn, voor op het terras....
Maar juist vooral ook denken aan vestjes, hoody's en sneakers met sokken voor de frisse avonden....
Ooooh ja... en regenkleding want van die 70% kans op regen valt geheid 100% boven ons kampeerveldje wedden....?!
Heel langzaam groeien we weer richting Strandheem en schudden Kos van ons af.... in het hart blijft het toch wel....
En zo word ik toch wel weer nieuwsgierig naar wat voor mensen er dit jaar op het veld zullen staan....
En ook wel naar waar de auto Esther en mij weer zal brengen als we boodschappen gaan doen en altijd expres verdwalen om dan terug te keren bij twee 'boze' mannen met knorrende magen....
Over magen gesproken.....
Willem is thuis.... na een geweldig weerzien met oude bekenden en oude oudleerlingen van toen.....
Twintig jaar was hij er immers meester Willem, nu keert hij terug als voorganger....
Ik heb de dienst online gevolgd en werd er vrolijk van....
Wat een gaaf koor dat Rejoice koor....
En wat vertelde Willem mooi over de liefde...
Het rommelt hier en daar in hem nog,
maar..... voor wie het lezen wil.... hij kan weer winden laten terwijl zijn onderbroek droog blijft....
maar..... voor wie het lezen wil.... hij kan weer winden laten terwijl zijn onderbroek droog blijft....
Wel is hij enorm voorzichtig.... drinkt thee, eet beschuitjes en een toastje, en drinkt een kopje kippen bouillon van zo'n blokje....
Steeds kleine beetjes....
Ik zeg: het beste dieet blijft nog altijd de diarree....
Ik doe de boodschappen voor de eerste dagen..... gewoon droge spaghetti....
Dan maar eventjes niet samen met Esther achter het fornuis of de grillplaat om voor de goegemeente te koken....
Nu eerst even Willems gezondheid op de rit....
Ik heb drie tassen vol.... en wat vergeet je dan....???
Je zult het niet geloven.... wc papier....!!!!
Nou hoeven wij niet meer met een rol onder de arm naar het toiletgebouw om keurig afgeschermd van elkaars aangezicht maar niet van elkaars geur, te gaan zitten voor onze dagelijkse behoefte, maar in ons Mobil
Home zou toiletpapier op ons privé sanitair toch ook wel prettig zijn....
Home zou toiletpapier op ons privé sanitair toch ook wel prettig zijn....
Maar ach.... we vertrekken morgen laat, dus nog tijd genoeg om de vergeten boodschap voor een kleine en grote boodschap in te slaan....
En ik zal aan extra rollen denken voor het geval de darmbacterie jonkies heeft gekregen en Willem blijft tergen.....
Enfin, boodschappen binnen, mólky staat klaar, het spel Kezen ernaast, reistassen waar alles klaar voor ligt, pakken we
morgen in, de tuin is helemaal van onkruid ontdaan gesnoeid, geknipt en geschoren, kattenoppas is geregeld en het schema is gemaakt want dit keer geen kattenhotel voor onze leeuwinnen.....
morgen in, de tuin is helemaal van onkruid ontdaan gesnoeid, geknipt en geschoren, kattenoppas is geregeld en het schema is gemaakt want dit keer geen kattenhotel voor onze leeuwinnen.....
Er ligt weer een complete medicijn voorraad klaar.... je weet maar nooit met die Willem....
Ik twijfel nog tussen zonnebrandcrème of wintertenen zalf, en parasol of paraplu....
Maar ach, dilemma's hou je toch.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten