donderdag 17 september 2020

17 september 2020

Dag van:

Chaos... chaos.... complete chaos....
Ik krijg het vandaag niet georganiseerd....
Er loopt ook van alles in en uit... vakdocenten... therapeuten....
Mijn hoofd is deels bij Willem... deels bij een vergadering vanmiddag..... deels bij het feest morgen.....
Chaos dus..... maar......
Zoals ik s middags te horen zal krijgen "allemaal gelukkige kinderen"....

We spelen buiten....
"Juf mag ik een handje?"...
Natuurlijk....
"Mag ik dan meelopen?"....
Tuurlijk mag jij dat... dat ben je een beetje hulp meester en dan mag je ook opletten....
Kijk.... zeg maar dat ze voorzichtig moeten zijn....
"Voorzichtig zijn!"....
Ik slenter rustig verder over het plein met het ventje aan de hand...
Kijk..... zeg maar dat ze goed bezig zijn...
"Goed bezig!"....
En kijk daar eens..... ze mogen niet duwen...
"Niet duwen"....
Ho..... niet te hard met de kar....
"Stop die kar!"....
Die zijn lief aan het spelen....
"Jij bent lief..."
"Juf ik hoef niet meer meester te zijn..... je moet alleen maar opletten hè....?!
Ja vaak wel....
"Ga je nou ook op mij letten?"....
Jazeker.....
"Maar je bent nog steeds trots op me hè......"
Absoluut.....

Even later heeft hij de grootste bonje..... met een klasgenootje....

Hij ziet me staan en schreeuwt.... en gilt....
Slecht voor je stembanden joh, zeg ik tegen hem....
Hij kijkt me aan....
"Oké..." zegt hij...."goed opgelet".....

Van.... er is een zieke leerling....
Vorig jaar zat hij nog bij me in de klas...
Dit jaar zit hij een groep hoger....
Hij videobelt de ondersteuner en ziet mij op de achtergrond....
En nou ken ik zoveel mooie zinnen die je kunnen vertellen dat er van je gehouden wordt.....
Maar deze......."WAMPIE IK LIEF JOU"....... zijn verreweg de mooiste ooit....
Ik lief jou......
De woorden van een kind....

Van..... het wordt laat....
De vergadering begint later dan gepland... en duurt langer dan verwacht...
Gevolg.... je beland in de spits....
En ik moet nog zoveel....

Uiteindelijk om half zeven thuis....
Willem wel Babeth zitten al aan de loempia...
De mijne ligt verpieterd, met van dat klef geworden deeg zonder knapperig randje dus,  in de magnetron....
Er wordt over niets anders dan over het afscheid morgen gesproken....
Behalve bij De Beste Zangers is Willem even stil....
Maar evenzo vrolijk gaat hij daarna weer door...
Of ik nou buiten sta.... of binnen.... of ik nou boven ben.... of even naar de auto loop....

Overal is Willem....

Eindelijk hoef ik alleen nog maar aan morgen te denken in plaats van afwisselend aan school en aan afscheid Willem....
Dat concentreren op één ding bevalt me beter....
Batterij camera opladen...
Douchen...
Cadeau verstoppen....
Fluiten op een plekje leggen waar hij ze niet ziet....
Muziek op extra stick....
Nee Willem dat t-shirt hoeft niet gestreken te worden....
Ja Willem ik weet dat die speech voor jou nodig is om het goed af te sluiten...
Oké Willem, ik ben trots op je dat je de broodmaaltijd zelf geregeld hebt voor je kinderen....
Nee Willem, ik maak geen appeltaart meer....
Jazeker Willem, dat klinkt goed....
Nee Willem, het is voor mij ook een verrassing morgen....(niet helemaal naar ssssst)
Geen idee Willem hoe je morgen opgehaald wordt...(en natuurlijk weet ik dat wel).....
Ja Willem, fijn dat Harry komt....
(Kan ik al naar bed?)......
Ja Willem, als het voor jou veilig voelt moet je je eigen muziek installatie meenemen....

Nee Willem, ik ga met mijn eigen auto morgen erachteraan.....
Ja Willem, dan kan ik jou weer meenemen na het ochtend gedeelte....
Nee Willem, ik ga niet in jouw auto rijden...
Om half acht wordt Babeth opgehaald ja....
En nu ga ik naar boven....
Boven ......
Ja Willem je haar zit mooi....
Tuurlijk kan je die witte schoenen aan.....
Ja Willem, het komt goed met de honden...
En moet je niet even Netflix kijken misschien....?
Nu als de donder slapen .... of in ieder geval doen alsof.... voor hij weer naar me staat.....
Nog 1 nachtje......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten