29 september 2020

Dag van:

Niet ziek genoeg om thuis te blijven maar bagger genoeg om je niet fit te voelen  ....

Zo ongeveer is mijn gemoedstoestand vanmorgen...

Vanmorgen begin ik de dag dus met strakke schema's...

Dat geeft houvast...

Eigenijk meer voor mezelf dan voor de kinderen.....

Natuurlijk eerst overleg erover met mijn klassenteam... dan alles op papier zetten, uitprinten en zien dat we ons eraan kunnen houden...

Ik en klassenmanagement schema's....

Het past niet bij elkaar...

Maar in een puinhoop heb ik ook geen zin nu...

Dat wordt dan zoiets als achter de feiten aanlopen....

De ochtend loopt het in ieder geval gesmeerd...

Groepje dit, groepje dat, groepje zus...

Nee voor "zo" heb ik geen groepje kinderen meer over....

De middag als we gym hebben is dus weer een zooitje....

En terwijl de anderen vergaderen, sluit ik de deur achter me...

Bijkomen is het advies aan mezelf...

Een uurtje op de bank en dan thuis werken aan handelingsplannen...

Thuiswerken is sowieso sinds gisteren iets dat Rutte graag ziet....

Van  ..... het is misschien vreemd... of misschien werkt het ook wel zo... 

Ik zit immers net in de beginjaren van over die rare ouderdomsgrens heen gevallen te zijn....

Die 6 in dat leeftijdstiental maakt toch wel het verschil hoor...

Maar in ieder geval zijn de mensen die me in de loop der jaren ontvallen zijn, dichterbij dan ooit...

Zo voelt dat ook letterlijk...

Alsof ze zich om mij heen verzamelen....

Steeds dichter en dichterbij...

Het kan ook met die corona te maken hebben...

Ik ben best onbewust veel bezig met die zesde oktober...

De dag die Rutte en de Jong hebben uitgeroepen tot corona bezinningsdag....

We zijn namelijk wat mensen om ons heen kwijt geraakt dit jaar....

En ik wil er niet aan denken wat die tweede golf met zich mee gaat brengen....

Wat mij betreft zijn hier de klappen al wel gevallen en de tranen gehuild....

Hoe zien Rutte en de Jong zo'n dag eigenijk voor zich...?

En eigenijk is het zelfs de aftrap van meer bezinningsdagen tot en met eind december....

Hoe zie ik zo'n dag... zo'n periode voor me....?

Ga je dan elke dag denken aan mooie herinneringen...?

Schenk je er aandacht aan op sociale media...?

Brand ik elke dag een kaarsje...?

Maar de herinneringen heb ik immers al bijna elke dag om me heen... dichterbij dan ooit....

Ga je dan juist extra opletten dat je afstand neemt... handen wast... in je elleboog niest... omdat het nooit NOOIT meer zover mag komen....dat er weer zoveel mensen ons ontvallen....

Ach ja... zo ben ik er dus mee bezig....

Eerbetoon in ieder geval aan onze lieve vrienden.....

En zo zit ik in de auto.... en hoor dat nummer...

Nou heb ik 4 Nederlandse helden op muziekgebied... Ramses Shaffy, Stef Bos, Bløf en Racoon.....

Natuurlijk vind ik meer Nederlandse nummers mooi... zeker die van André Hazes.... maar ook losse andere nummers...

Mijn absolute helden zijn echter die vier....

En van die laatste hoor ik vandaag zo'n mooi nummer....

Dat is het moment dat ik weet wat ik 6 oktober doe...

Dat nummer delen...

Op de app... op Facebook en Twitter en Instagram... en weet ik veel waar....

Omdat in dat nummer alles zit wat ik voel..

Qua tekst, qua klank, qua opbouw...

Het verdriet, de blijheid, de herinnering.....

Maar ook de geborgenheid dat ik weet dat ze niet weg zijn.... ja lijfelijk misschien wel... maar de rest is nog hier.... heel dichtbij.... en ooit zullen we weer samen zijn... hoe dan ook.... waar dan ook... wanneer dan ook....

Ik ben dus de hele avond bezig met Racoon nummers downloaden.... op een usb stick...

Ik denk dat die stick vanaf nu tot en met eind december compleet grijs gedraaid gaat worden in de auto....

En op 6 oktober zal ik dat ene nummer met brandende kaarsjes en uitgehangen vlag luid laten horen....