Dag van:
Dat was wel weer even wennen die plensbui op je dak vanmorgen...
Dag was de zoete herinnering aan onze twee kampeerweken zeg...
Het droop nu alleen niet van je tentzeil maar van je haren en je kleren als je niet hard genoeg naar de deur rende....
Nou ren ik graag hoor, naar die schooldeur, want ik vind dat we nog steeds het leukste klasje van de school hebben...
En het is dat je om privacy redenen geen filmpjes en foto's meer kan delen... maar och je zou met liefde terug de schoolbanken weer in gaan als je het zag....
Soms moeten we alles uit de kast trekken om voor elkaar te krijgen wat we willen want, zoals ik al eerder vertelde, tjonge wat zitten er een koppen op die kleuters, dit jaar....
Hun nee is nee en ze kunnen je nog vertellen of laten zien waarom ook....
Dus stroop je mouwen maar op, trek je rug recht, schouders eronder en vol overredingskracht er tegenin juf...!!
Vanavond las ik een mooi stukje....
En ik dacht alleen maar "juf... als je nou naar die kleuters in je klas kijkt dan hoef je dit stukje eigenijk niet eens te lezen....
Deze kleuters dit jaar zijn volop de wereld aan het ontdekken, aan het experimenteren, aan het durven en doen, aan het ervaren...."
Zelfs al weten sommige misschien dat hun leventje maar kort zal zijn ... of vol beperkingen zal blijven zijn... toch willen ze er alles uithalen....
Ach... ze inspireren me altijd die kinderen maar dit schooljaar ontdek een inspireer ik me te pletter met dit span...
-----
Langzaam sterft diegene wie niet reist,
wie niet leest, wie geen muziek beluistert,
wie geen charme in zichzelf vindt.
Langzaam sterft diegene wie zijn gevoel van eigenwaarde vernietigt, en wie zich niet laat helpen.
Langzaam sterft diegene wie slaaf wordt der gewoonte, elke dag dezelfde wegen herhaalt,
wie niet verandert van routine,
wie zich niet eens durft kleden in een nieuwe kleur, of niet praat tegen onbekenden.
Langzaam sterft diegene wie passie mijdt,
met haar wervelende emoties,
juist die welke de redding zijn voor de glans in de ogen, en voor harten in verval.
Langzaam sterft diegene wie niet verandert als hij ontevreden is over werk of liefde,
wie het zekere voor het onzekere niet riskeert om een droom achterna te gaan,
wie zich niet toestaat om minstens één maal in zijn leven te vluchten van alle goede en verstandige raad.
Leef vandaag! Handel vandaag! Durf vandaag!
Laat je niet langzaam sterven,
en vergeet niet om gelukkig te zijn.
~Pablo Neruda~
wie niet leest, wie geen muziek beluistert,
wie geen charme in zichzelf vindt.
Langzaam sterft diegene wie zijn gevoel van eigenwaarde vernietigt, en wie zich niet laat helpen.
Langzaam sterft diegene wie slaaf wordt der gewoonte, elke dag dezelfde wegen herhaalt,
wie niet verandert van routine,
wie zich niet eens durft kleden in een nieuwe kleur, of niet praat tegen onbekenden.
Langzaam sterft diegene wie passie mijdt,
met haar wervelende emoties,
juist die welke de redding zijn voor de glans in de ogen, en voor harten in verval.
Langzaam sterft diegene wie niet verandert als hij ontevreden is over werk of liefde,
wie het zekere voor het onzekere niet riskeert om een droom achterna te gaan,
wie zich niet toestaat om minstens één maal in zijn leven te vluchten van alle goede en verstandige raad.
Leef vandaag! Handel vandaag! Durf vandaag!
Laat je niet langzaam sterven,
en vergeet niet om gelukkig te zijn.
~Pablo Neruda~
-----
En geloof maar dat ik tussen en tijdens die plensbuien van vandaag zelf ook leefde, genoot en gelukkig was....!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten