maandag 13 september 2021

13 september 2021


Dag van:
Het is 13 September 2005, eerste studiedag gedragsspecialist, en een blonde haardos stak zijn kop om de deur van het studie lokaal van het Seminarium voor Orthopedagogiek. 'Je bent te laat' hoor ik de docent nog zeggen terwijl ik dacht 'zo'n leuke kop komt nooit té laat maar slechts wat later'. En terwijl ik voor een carriere wilde gaan en nooit never ooit meer een relatie wilde, stonden we een jaar later (2006) beide, niet alleen met een diploma maar, onverwacht en ongepland ook nog eens (31-07-2006) met elkaar buiten! Samen verder!!!!

Ach die Willem , normaliter sta ik bij deze dag niet stil maar dit jaar is dat anders want hij stapte vandaag op de kop af 16 jaar geleden mijn leven binnen. We hebben bergen beklommen en dalen bewandeld, zijn gevallen en stonden weer op.......... en 16 jaar na dato vraagt hij me ook nog eens ten huwelijk en zoeken we vandaag de ringen uit....
 Er is geen dag van die 16 jaar dat ik ook maar één dag spijt heb van de dag dat hij zijn verrassende bol om die deurpost in Velp stak!!! 

En ik moet mezelf af en toe flink in de armen knijpen
(JB de Ark juwelier Zuidlaren)

om te voelen dat ik niet droom...
Dit stukje Willem kende ik nog niet....
Sowieso al dat aanzoek....
Nooit...noooooooit kan Willem een geheim bewaren...
Drie weken van te voren weet ik al wat hij gaat kopen voor mijn verjaardag....
Twee weken van te voren vertelt hij dat het in huis is...
Een week voor mijn verjaardag krijg ik het cadeautje al in handen...."Ja sorry ik kan niet wachten".....
En nu wist ik écht écht van niks....
En niemand wist wat.... tot na het aanzoek....
Eenmaal thuis regelt hij locaties, stadhuis, kerk, bruidstaart en weet hij precies wat hij wil....
Is dat dezelfde Willem....?????
Vandaag dus de ringen....
De man van verbindingen...
De ringen moeten uit Drenthe komen.... omdat we zo van Drenthe houden....
Omdat kampeervrienden daar een juwelierszaak hebben...
Hij regelt.... vandaag om twee uur daar dus.... in Zuidlaren....
Berend Botje zat daar ook vast in een huwelijksbootje...

Nou vind in de middeleeuwen pas de kerk het tijd voor een huwelijksceremonie en een contract...
Daarvoor bestond trouwen toen helemaal niet...
Je maakte een mondelinge afspraak en dat was dat....
Trouwen is dus een bedenksel van de kerk dat rond de 12e eeuw,  heel normaal werd in Europa...

Trouwringen is een heel ander verhaal...

(Onze ringen met zoals klein
eronder, de diamantjes erin)

Trouwringen

De geschiedenis van de trouwring is mysterieus en begon aan de weelderige oevers van de Nijl bij de oude Egyptenaren. De trouwring is een eeuwige cirkel, een symbool van de eeuwigheid. Net als de tijd heeft de trouwring geen begin of eind. Hij komt steeds terug bij hetzelfde, net als het leven. De trouwring symboliseert daarmee de eeuwigdurende verbondenheid van man en vrouw. In leven en dood en in voor en tegenspoed.

Het gat in de ring heeft een speciale betekenis. Het is het symbool van de doorgang naar alle gebeurtenissen in het leven van de drager. De oude Egyptenaren dachten dat vanuit de ringvinger van de linkerhand de 'Vena Amoris' (de ader van liefde) rechtstreeks naar het hart liep. Sommige mensen dragen daarom nog steeds hun trouwring aan de linker ringvinger.

In Nederland zijn trouwringen vaak van goud, zilver, platina of een combinatie hiervan. Romeinse echtparen kozen vaak voor een ring van ijzer.

De Nederlandse traditie van het uitwisselen van trouwringen hebben we geërfd van de Romeinen. Zij gaven elkaar bij het trouwen een trouwring als officiële belofte van trouw. Daarnaast was het een duidelijk statement dat man en vrouw aan elkaar zijn verbonden en dus niet meer vrij zijn.

(Ben ik even blij met dat vlindergedicht van Willem!!)...

De trouwring was vroeger een geschenk van de man aan zijn aanstaande vrouw. Hij zocht de ring uit en gaf hem aan zijn vrouw. Vanaf de 19e eeuw ging ook de man een trouwring dragen. Tegenwoordig zoeken de partners vaak samen een ring uit.

(bron: Rozenhoftrouwringen.nl)

Nou wij zijn dus zo'n stel dat samen uitzoekt...

Op naar Zuidlaren... op naar de kampeervriendin...
Toch nog een flinke twee uur rijden...
Je moet er wat voor over hebben...
Blitz gaat mee...
Voor je het weet zijn die twee uur voorbij hoor....
We babbelen over de bruiloft... over de vier elementen water, vuur, aarde, lucht....
We beluisteren voor de zoveelste keer Willems cd....
En we staan voor de deur in een kneuterige dorpsstraat in Drenthe..... 
Het voelt als thuiskomen....

Wat een warm onthaal...
Met koffie en Zuidlaardertjes.... een heerlijk schuimgebak met zachte zalige vulling....
Dan begint de zoektocht naar de ringen....
Maar zoals ik al zei.... Willem is Willem niet meer... of eigenijk... Willem is Willem maar dan een beetje meer.... en hij weet precies wat hij wil....
Gelukkig matchen Willem qua smaak goed bij elkaar...
En Danielle voelt precies goed aan wat bij ons past....
Gezien ons leven en de rugzakken, hoort daar titanium bij....
En inderdaad....we zijn meteen verkocht...
Laat goud en zilver maar zitten... dit wordt het...
En eigenijk valt ons oog direct op de ring met de twee kleuren en de banen.....
Ik vind alleen die ene ring met die steentjes ook mooi...
Willem ook....
Maar tja... om dat nou alleen voor de diamantjes te doen... terwijl de rest van de ring minder onze smaak is...
Danielle heeft de oplossing...
In de ring die we beide mooi vinden, kunnen ook stemmetjes gezet worden...
In een andere uitvoering maar bijna gelijke ring dan onze keus.... minder rond maar hoekiger.... maar wel met die banen... zitten ook steentjes...
Nou dat wordt het dus...
De rondere uitvoering maar met drie verspringende diamantjes......
Gelijk een muziekbalk met muzieknootjes....
Of er we er een tekst in willen..... om de datum te onthouden misschien....?
Maar die vergeten we heus niet....
Er wordt van alles bedacht... serieuze teksten... hilarische teksten als Lucky you... of 3x is scheepsrecht.... songtekstregels van Stef Bos of ons lied van Ramazotti en Anastacia... dichtregels.....
Maar dan heeft Willem het...."dichtbij".....
En dat kan van alles zijn....
Dichtbij jou.... dichtbij de perfecte liefde.... dichtbij in de buurt.... altijd om je heen.....
Ik vind hem mooi....
En laat ik nou een app binnenkrijgen van onze andere kampeervrienden.... die niet wisten dat we in Zuidlaren waren bij het andere kampeervriendenstel....
Het heeft zo moeten zijn...
Drenthe voelde weer compleet.... vertrouwd en dichtbij....onze ringen ook....


Nu weer twee uur terug....
Maar met de afspraak dat de ringen thuis gebracht worden en we er een kampeerreünietje met ons zessen aan vastknopen....

En dan nog een toegift...

Tegenwoordig worden trouwringen steeds meer aangekleed met edelstenen die een symbolische waarde vertegenwoordigen, zoals:

  • De robijn als symbool van het hart
  • De saffier als reflectie van de hemel
  • De diamant als baken van onverwoestbare liefde
  • Aquamarijn voor een gelukkig huwelijksleven
  • Maansteen voor tevredenheid
  • Turkoois voor wilskracht

De magie van de (trouw)ring
Ringen, regenbogen, orkanen, klokken, bomen. De aarde is rond, draait om haar as en cirkelt rond de zon. Alles is rond. Rond is een natuurlijke vorm in de natuur. Een ring is een cirkel en een cirkel heeft sterke magische connotaties. De cirkel is zonder tijd en zonder eind. Daarom impliceert de cirkel een zich steeds herhalende, ononderbroken volkomenheid in tijd en ruimte.

"Alles probeert rond te zijn", zei een heilige van de Oglala Sioux ooit. "Het is de sterkste en meest natuurlijke vorm."

Onze levens glijden voorbij in zich steeds herhalende en met elkaar verweven cirkels. We staan op, gaan naar ons werk, komen thuis, gaan slapen en we staan weer op. Net als ons bloed. Dat circuleert in ons lichaam. We leven in een ritme van 24 uur en noemen dat onze biologische klok. Sommige mensen geloven in bioritmes: een fysieke cyclus van 23 dagen, een emotionele cyclus van 28 dagen en een mentale cyclus van 33 dagen.


Het is daarom niet raar dat ook de band tussen man en vrouw bezegeld wordt met het sterkste symbool, de meest krachtige natuurlijke vorm op onze aarde: de trouwring.

Ik denk aan de drie diamantjes in onze ring....
Vijftien jaar hebben we al bewezen dat onze liefde oersterk is...
Zeker met alles dat we doorstaan hebben...
Nu met die drie diamantjes moet de liefde wel héél onverwoestbaar zijn....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten