Dag van:
Nee... ik ga niet in herhalingen vallen door te vertellen dat ik op m'n vrije dag toch nog schoolwerk gedaan heb....
Ik doe het niet.....(maar ik deed het wel).....
Ja ik ga wel vertellen dat mijn lieve jongste kleindochter op deze dag een van de ruim 54.000 positief getestte mensen is....
En juist die kruimel had het niet moeten krijgen want haar afweersysteem is al zo laag....
Ze zou verdorie donderdag gevaccineerd worden...
We juichten toen we hoorden dat het kon bij jonge kinderen.....
En nét twee dagen ervoor... hupsakee... raak...
Met 40.1 graden koorts ligt ze onder een dekentje op de bank....
Eerst het gezin van mijn dochter... nu dat van mijn zoon...
Dat waar je als moeder en oma het bangst voor was.....
Gelukkig viel het bij de kinderen in Didam allemaal mee.... en gold het tegeltje in de keuken van mijn ouderlijk huis "Een mens lijdt het meest, onder het lijden dat hij vreest, doch wat niet op komt dagen......".
Laat het tegeltje nog maar een keer van pas komen nu....
Vandaag dus de versoepelingen....
Willem wilde meteen reserveren bij zijn favoriete restaurant....
Vrijdag... All he can eat.......
Zelf heb ik er nog zo mijn bedenkingen bij.....
Maar ik denk het nog niet of de telefoon gaat...
Een vriendin.... of we met de vriendinnen uit eten zullen gaan.... en of ik 19 februari maar vast wil zetten want dan vieren we feest... met diner.....
Of Nederland ook even los gaat.... nou ja... mijn vriendinnen en partner dan in ieder geval....
Maar hé... het betekent natuurlijk ook dat het concert
van Tommy Emmanuel 20 februari nu doorgaat....
van Tommy Emmanuel 20 februari nu doorgaat....
Jongens ik krijg het nog druk de komende tijd...
Ik mag wel een dozijn ontsmettingsmiddel, zeep en mondkapjes inslaan wil ik coronavrij blijven....
Want dat gaan we krijgen nu natuurlijk hè, nu Nederland los gaat..... véél meer besmettingen....
En dat nog wel op de dag dat het de dag van het werkplezier in de zorg is.....
Deze Dag is een feestje voor en door iedereen die in de zorg werkt.......
Tijdens de Dag staan zij stil bij wat hun werk zo mooi maakt.......
Zorgwerkers denken na over hun eigen baan, maar ook over het werk van hun collega's......
De Dag bestaat dan ook vooral uit waardering en natuurlijk taart waar dat mogelijk is.......
Ik ben benieuwd of de zorg vindt dat er nog iets te vieren valt....
De Dag is trouwens opgericht door FWG Progressional People, een advieslobby voor de zorgsector......
De organisatie roept ziekenhuizen, huisartsenposten en alle andere zorginstellingen op om evenementen op te zetten voor hun werknemers.......
Volgens mij kunnen ze beter matrasjes neerleggen zodat het personeel bij kan slapen....
Die evenementen kunnen dan, zegt het FWG, vervolgens worden gedeeld op sociale media, zodat ook patiënten zich betrokken kunnen voelen bij hun behandelaars......
En dat ze die natuurlijk ook eens extra kunnen bedanken voor hun harde werk......
Ik moet je zeggen... ik ben vandaag niets tegengekomen op mijn sociale media kanalen....
Wel heb ik dus Rutte en Kuipers op het tv kanaal zien verschijnen.....
Maar ach... da's bijna niet meer noemenswaardig....
Aangekondigde versoepelingen met een wrange trek om de mond......
Met een zwarte wolk die ze over onze hoofden bliezen....
Jullie mogen alles weer tot 22.00 uur want alles gaat open maar dikke kans dat het vanzelf weer dicht gaat omdat toch iedereen ziek gaat worden....
Toch nog knap dat ze dat zonder enige zweem van "eigen schuld dikke bult" lieten weerklinken....
En ook wel grappig dat Rutte het eigen beleid vergeleek met een jojo....
En zo verstreek de dag....
Ik heb weer een paar slofjes voor de kleuters af... draaide een wasje.....
Oh chips ja... en de auto deed het weer eens even niet....
Dit keer moest ik eerst handmatig de portieren open en dicht doen... toen deed hij het eindelijk wel weer...
Dus de klok weer ingesteld en daarna de radio....
En toen vreselijk mijn Nissannetje zitten missen....
Nog even gekeken naar een programma met iets over DNA..... op zoek naar je echte vader of moeder....
Toe maar jongens... alsof er niet genoeg leed op de wereld is....
Dus weer weg gezapt..... en me heerlijk mee laten voeren over de kronkels van de Seine.... bij het Lutetia... de vroegere naam voor Parijs....
En zoals ik al van jongsaf aan weet dat de Rijn bij Lobith ons land binnenkomt...
Zo weet ik nu.....de Seine stroomt vanaf het Plateau van Langres via Troyes, Parijs en Rouen naar het Kanaal, waar ze haar monding heeft bij Le Havre.....
Maar......
Eigenlijk is het helemaal niet de Seine die door Parijs stroomt maar de Yonne.... of is het de Marne.... of toch de Aube.....?
De Seine passeert namelijk Troyes en ontvangt daarna water van haar zijrivier de Aube.......
De rivier maakt dan een flauwe bocht naar het zuidwesten, tot het punt waar de Yonne in de Seine stroomt......
Het probleem is dat de Yonne gemiddeld gezien meer water vervoert dan de Seine, dus eigenlijk stroomt de Seine hier in de Yonne........
De rivier stroomt hierna weer naar het noordwesten. Vlak voordat de Seine Parijs instroomt, voegt de Marne zich nog bij haar.......
Daarna stroomt de Seine door Parijs.......
Nou zeg het maar.....
De zon sprong op van de brug te Châlons,
uren ver weg achter Montereau,
trok over Nemours naar Fontainebleau
en viel door een avond van schemerdauw
in de Seine bij Charenton.
toen bloeide de nacht. langs de oevers der
kimmen flakkerde weerlicht na zwarten donder.
over de glanzende schemermeren
dreven boven verzonken puinen
zachte schimmen van maanlichtwolken
tusschen de eilanden der populieren
en diep-weerspiegelde droomfragmenten
van sterrentuinen en firmamenten
wiegelden over het witte water
zilveren en lazuren droomen.
dan een hel-gele dag:
boven de teedere bergen der verten
waar woeste zonnen branden en breken
langs de doorschijnende hemelklingen
der rondom zichtbare horizonnen
bezeilen ontelbare zachte schepen
van licht en wolken de blauwe zeeën
en koele meren der hemelstreken:
onzichtbare, sluimrende, teere zwanen.
o, Seine-et-Marne, fransch Toscane
Tusschen Marlotte, Montigny en Grez
staat op een heuvel een klein houten huis.
een stem vraagt loom: is de zon wit of grijs?
wordt de dag snikheet?
en de stem van den jongen die buiten staat
en de reis verspiedt van het vroege licht,
lacht en zijn lach is een lied.
hij toovert een fonkelend vergezicht:
de dag is een meer; het snelle, veerkrachtige
morgenlicht scheert er zijn kleurlooze schepen over.
de zon, de felste der morgenrozen gloeit
tusschen tomaten en tuberozen. smetteloos,
smetteloos is het blozen der jonge berken
en populieren. links langs het verschiet
broeit het doffe paars van beslagen druiven.
de donderkoppen en heuvels zwellen; vlak
onder de verende ruggen der kimmen
- gladde, gebogen, springende herten -
hijschen de verten de teedere zeilen, grijze
(‘grijze?’) ja, van amandelbast
het nauwlijks groene grijs, en -
maar wie slaapt, slaapt door in het houten huis
in het warme hart van het paradijs,
op den heuvel aan den weg naar Grez.
H Marsman 1927.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten