10 januari 2022

Dag van:

 Natuuuuuuuuuurlijk heeft mijn Peugeottertje weer kuren....

Maar ik ben niet gek hè... ik ga echt die ANWBer niet meer bellen...

Wijs geworden wacht ik 10 minuten en... ja hoor, niks doet het meer maar starten doet hij wel...

En daar gaat het me nu even om want ik wil naar school....

Ja, ik heb mijn twijfels gehad om te gaan...

Zeker toen we een appje van hogerhand kregen dat je je angst om weer te beginnen in deze Omikrontijd kon delen om te zoeken naar een oplossing....

Maar... ik heb toch niet gereageerd....

Mijn hart dat heftig in tweestrijd was liet toch de kant van

Naar de kinderen gaan, harder wegen....

De angst blijft echter onverminderd groot....

Daar helpen bijna geen drie vaccinaties tegen....

Maar dan loop je je klas weer in.... ziet de tafeltjes en stoelen.... alsof die je al verwachtingsvol aankijken...

Je ziet je collega's weer.... en je laat angst en beven los...

Hier ben je nodig....

Hoe heerlijk als het spulletje weer zit te spelen met blokken, met duplo, met auto's in garages, in boekjes leest...

En die nieuwe leerling die angstig nors om zich heen kijkt...?

Die krijg ik nog wel losgeweekt vandaag....

Dan gezellig in de kring... en alle vakantieverhalen aanhoren...

Het nieuwe zusje waar niks aan is.... de oliebollen die zo lekker waren.... het zusje dat zomaar waterpoksels kreeg die mama moest piekelen  (?)..... de kerstboomlichtjes die weer op zolder lagen en dus het snoer en de stekkerdoos ook....

We luiden het nieuwe thema in....'voedsel'......

Beetje mosterd na de maaltijd vind ik na al die dagen vol vreterij....

Maar niks hoor... er ontstaat een levendige discussie over de smaakstrijd tussen de pizza en de pannenkoek.....

Aansluitend knutselen we een appel... beplak de appel met stukjes gescheurd papier...

En dan....

#speciaalonderwijs 

Meteen al zo'n prachtige ervaring rijker....

Zo'n schitterend st(r)aaltje van hoe een zml kleuter en een zml kleuter met autisme een opdracht verwerken...

Opdracht: scheur het papier en beplak de appel ermee...

Het werkstuk van de kleuter met autisme is die met de schil langs het randje van de appel......want die moet er eerst af en het vruchtvlees binnenin is immers wit.... 

De bonus... een lachende nieuwe leerling met ondeugend olijke oogjes...

Eerste schooldag na de kerstvakantie... gewoon in je

stoel in slaap vallen...

Het mag... je bent boven de 60.... en al voelt je hoofd dat niet zo.... je lijf denkt daar duidelijk anders over....

En de visite.... van Willems koor...

Die je helpen om een homecamera te installeren....

Zo lief bedoeld.... maar ze kennen Willem zijn onhandigheid en ongeduld niet... noch zijn zij op de hoogte van Willems historische museumstuk dat hij nog mobiel pleegt te noemen...

Maar een hilarische avond wordt het wel....!!

Nu morgen maar eens proeven hoor zo'n vrije dinsdag smaakt....