8 januari 2022

Dag van:

Dus op naar Haarlem....

De wekker die zijn werk weer doet...

Zo is het ook niet zo'n hard gelag als het weer maandag is...

Geen lange weekenden meer voor mij dan trouwens.....

Vanaf maandag ben ik vrij op de dinsdagen...

Ach... en gezien de 2e paas en pinksterdagen die eraan komen is dat ook niet zo heel erg...

Ik ben makkelijk en flexibel zo'n tweede helft van het schooljaar....

Maar nu eerst naar Haarlem dus...

Altijd grappig hoe zomers de temperatuurmeter in de auto afloopt maar 's winters omhoog gaat hoe meer je de kust nadert...

Het scheelt vandaag toch even drie graden....

Niet dat je daar wat van merkt hoor....

Zodra je de auto verlaat slaat de striemende tegen tegen je aan,  waaien de windvlagen je rokken omhoog en voelt het alsnog waterkoud...

Maar vast minder dan in het oosten houd ik me voor...

Ik parkeer de auto op de enige lege plek in het smalle

straatje en ren naar de overkant...

De kleinkinderen joelen al bij de voordeur...

Fijn als oma komt...!

Mama ligt onder een dekentje... die is zojuist geboosterd....

Mijn zoon ook, maar die paradeert blij door de kamer...

"Nergens last van mam..."

Mooi vent.... dan zit dat vast in de genen....

Het blauwe vest is iets te groot, maar Luna is er blij mee....

Mama ook...'doet ze eindelijk wat anders aan maar school, want nu was het steeds dat gehaakte konijnenvest'....

Wedden dát ze maandag toch het konijnenvest naar school aandoet....

Lievelingsvest is nou eenmaal Lievelingsvest..... en deze blauwe heeft er geen konijn op....

Lang blijf ik vandaag niet....

Ik wil voor donker thuis zijn..

En Willem moet sowieso naar een vriend vanavond...

Maar niet lang blijven betekent toch ook heus wel qualitytime....

Dan de lokale weg weer terug...

De regen zwiept van het asfalt tegen de autoruiten...

De wissers draaien overuren...

Maar in de auto is het warm en de radio staat aan...

De nieuwe cd van Frank Boeien wordt gepresenteerd....

Subliem gebaar van liefde....

"Ik kan die man nooit verstaan" is altijd Willems commentaar....

En daar hebben meer mensen last van hoor ik in het interview...

Maar heeeej.... gevoelsmensen.... luistert nou toch eens wat mooi....

Dan kom ik thuis...

De boeken liggen naast de airfryer....

Oh ja... Willem wilde (alweer) kippenpoten...

Niet zeuren Wamp... het is nog geen loempia...

Al moet ik zeggen dat het aardig die kant opgaat met die poten....

Ik mik de poten in het mandje van het apparaat en reik direct naar de bol.com verpakking....

Dan eerst bladeren en die geur van verse bladzijden opsnuiven...

En dan meteen die eerste bladzijde lezen...

Pakt het me, dan is het goed...

Ik zit er meteen in.... en beland in het Louvre...

"Als gids moet je niet bang zijn voor stilte. Stilte is angstaanjagend maar de hele tijd praten is nog angstaanjagender".....

Ik moet alleen ook nog Wie is de mol kijken..... en Matthijs gaat door....

Maar dan verruil ik de warme woonkamer, die ik al verruilde voor de warme auto... nu toch in voor mijn warme dekens.....

Heerlijk dat je geen vijf uur hoeft te rijden als een schrijver je binnen een paar seconden in Parijs afzet....

En daar ben ik nu.... onder de bloedhete glazen panelen van het Louvre waar de herrie oorverdovend is....

Gegons van stemmen, kreten, voetstappen die een gevaarlijk hoog decibelgehalte bereiken....

Waar bovenaan de roltrap je kaartjes worden gescand....

Wisten jullie trouwens dat het woord Seine van het Keltische woord 'slang' afstamt....

Een toepasselijke naam voor de kronkelende rivier die Parijs in links en rechts verdeeld....

En dat de Seine tussen de 3.4 en 5.6 meter diep is, wist ik ook niet...

Valt best mee.... anderhalve kop dieper dan ik lang ben....

Maar ik ga even verder.... tot morgen....!

À bientôt......