maandag 23 mei 2022

23 mei 2022


Dag van:
 Een dagje werken...
Je zou bijna zeggen 'voor de verandering weer eens een dagje werken'...
Wat een hopeloze toestand is dit voor structuurbehoeftigen....
En soms denk ik wel eens dat ik meer behoefte aan structuur heb dan me lief is nu ik wat ouder wordt...

Vandaag de kinderen maar eens wat kriebelbeestjes namen bijbrengen...
En al denken ze dat ze er niet veel kennen...ze komen er al snel achter dat dit wel meevalt...
Vooral natuurlijk als de juf zingt van 'in de maneschijn, kom ik op een trapje door het raamkozijn......zo doet de vogel en zo doet de vis....en zo doet de ????? die schoenenpoetser is.....
Jaaaaaaa duizendpoot...zie je wel....ze weten het wel.....
Maar ook bij Hansje Pansje, komt de kever al snel als antwoord....
Weer een succeservaring rijker.....

Willem heeft vandaag een paniek

aanvalletje.....
Mijn telefoon staat roodgloeiend.....
Wampie...je zegt toch wel 'ja' hè straks?....
Ja hoor Willem.....
Wampie.... Alles gaat toch wel goed op de bruiloft hè?.....
Ja hoor Willem.....
Wampie.... Je doet toch wel voorzichtig hè?.....
Jahaaaaaaa Willem.....en ga nou maar gauw naar de kapper.....

Dat is toch wel lekker bij mannen...
Die kunnen gewoon vijf weken van te voren naar de kapper en dan zit op 'de grote dag' je haar gewoon goed....
Paar vingers gel erdoor en huppetee....
Doet me er ineens wel aan herinneren dat ik ook eens gauw een afspraak moet maken met mijn kapster vriendinnetje want hemeltje wat moet ik met mijn eigen bos stro.....?


De middag verloopt wat Willems telefoontjes tenminste rustig....
Anders is het met twee knapen die een behoorlijk agressieve bui hebben vandaag....
En niet één keer, maar tot twee keer toe....
De fietsjes vliegen over het schoolplein...
Waar haalt een vijfjarige zoveel kracht vandaan?....
Dan zou je zeggen dat je beter twee meiden met ruzie kunt hebben....die trekken elkaar gewoon een keer flink aan de haren...
Maar nee...doe mij maar een jongensruzie....
Die zijn één of twee keer boos en dan is het over....
Bij meiden blijft zoiets altijd sudderen....

Willems dochter Babeth heeft duidelijk

een momentje van heimwee...
Weer gaat mijn mobiel om de haverklap af...
Fotootjes...berichtjes.....
Nog vier weken, dan komt ze eindelijk weer thuis....
Het is me een familie Lindeman dagje wel vandaag.....

's Avonds app ik haar maar een paar foto's van een etende papa....
Een moment waarop zij en ik altijd in een deuk liggen als hij zes keer vertelt hoe lekker hij het vindt en altijd vraagt 'zit toch niks in hè?"....en dan bedoelt hij natuurlijk de calorieën....
Alleen nu mag Willem niet afvallen van de kleermaker....
Zijn broek wordt op maat gemaakt en elk plekje te weinig betekent dat die broek zal afzakken....
Hij had er misschien toch beter ook een riem bij kunnen kopen....


Oh nee... HEEEEEEEEELP.....de kerkapp....
Door miscommunicatie is er op Hemelvaart geen PowerPoint....(ik kan het woord niet meer horen of zien)....
Het betreft nog wel een dienst van een onbekende gast dominee....
Niemand reageert....behalve deze suffert hier dus weer....
En voor ik het weet ben ik alweer aan het werk....
Iedereen weer blij en we slaan geen modderfiguur denk ik dan maar weer....
En ach...van de opmerking dat ik te goed voor de wereld ben, hou ik toch een goed gevoel over....

Willem is onrustig....
Jeetje wat erg is dat zeg als zo'n bruiloft nadert en je aanstaande krijgt het op zijn heupen....
Zelfs in zijn Netflix vindt hij geen rust....
En niet in de praatprogramma's op tv.....
Niet bij alles wat nog in de lijst 'opgenomen en nog te bekijken' staat....
Steeds zoekt hij contact....
Weet niet wat hij drinken wil...
Roland Garros boeit even niet....
En net als ik zoiets heb van ik ben boven, bekijk het maar, hoor ik 'Wampieeeeeeeee een kikker in huis....een hele grote....'
Nou heb ik niet zoveel met spinnen, behalve als het moet.....maar kikkers ach....die kan ik wel hebben....
Moedig slof ik dus rustig de trap af...
'Sneller Wampie....hij springt onder het bureau....
En computer nerd kikker dus...
-Dan moet je je voet ervoor zetten Willem-....
'Neeeeeee ieeeeh'......

Het is inderdaad een grote....

Die pak je niet zo even op....
Rustig pak ik dus een kom om er overheen te doen om hem dan zonder al teveel traumatische ervaring, naar de tuindeur te schuiven....
En dat lukt dus.....
Maar daar zal je Bengel hebben...en oh jee Betsy ook...met een muis....
Muizen vind ik ook geen ramp, maar ze moeten niet dood zijn....want dan vind ik het zielig.....
Hup katten....na het vogeltje van vorige week kunnen jullie geen honger meer hebben....

Wonen aan het water...ach het heeft zo zijn voor en nadelen zal ik maar zeggen.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten