31 mei 2022

Dag van:

 Valt weinig te bloggen zo vandaag hoor....vanuit je stoeltje met je poot omhoog....

Die gekke bult is wel geslonken maar het vocht heeft zich nu gezellig verdeeld over voet en onderbeen....

Ik doe braaf de bewegingen die ik moet maken volgens fysiotherapeutische websites...

Voetje naar je toetrekken.....af en toe even lopen....

Ja duhhhhh....ik zou niet weten hoe ik anders bij de wc moest komen...

Nooit geweten dat 'een plas moeten doen' zo therapeutisch zou werken....

Verder ben ik de hele dag wel zo'n beetje druk met lieve meelevende appjes en andere berichtjes beantwoorden...

En iedereen heeft goed bedoelde raad....

Wel zwachtelen, niet zwachtelen, wel lopen, niet lopen, wel foto's laten maken tot 'dat voel je zelf het beste'....

Ook ben ik druk met me druk maken of

zoiets wel over is vóór de bruiloft, en of het echt niet gebroken of gescheurd of weet ik veel is....

Onzekerheid dus....

Oké....mijn voet...enkel, is gevoelig...

Maar ik kan erop staan...ik kan zelfs stukjes lopen...

De zwelling neemt ietsje af en ik hou m'n pootje netjes omhoog op een Feyenoord stoeltje met daarop twee kussens....

Ik laat me verwennen....krijg koffie maar zet het soms ook zelf...

Je moet natuurlijk niet knijpen in m'n voet....zeker niet aan de bovenkant of richting de hiel....maar op Google gevonden anatomische tekeningen laten mij zien dat dit de plek is waar je enkelbanden zich een plekje verovert hebben in je lijf....en geen wonder dat ik die voel want die hebben dezelfde optater gekregen....

Oh ja, en ik probeer het gebeurde onheil te reconstrueren....maar dat lukt dus maar flarden bij flarden hè....

Ik weet nog dat mijn voet sliep en dat ik er ging staan omdat ik de deur voor de kat wilde openmaken....

M'n voet duizelde als het ware alle kanten op en daarna had ik alleen maar pijn...

Maar mijn bewustzijn werkte en het eerste wat ik dacht was 'als deze pijn minder wordt straks, is het niet gebroken'....

Ik weet ook nog dat Willem in paniek raakte...hij is lief maar op zulke momenten heb je dus niks aan hem hahaha....

De pijn zakt....ik probeerde op te staan en riep 'haal ijs '....

Nee Willem geen discodip ijsvoor de kleinkinderen maar ijsblokjes.....

Nou ja....en toen belde hij de buurman voor een drukverband want daar had hij ooit van gehoord op een BHV cursus jaaaaaaren geleden....

De buurman had geen drukverband maar wel een icepack....

Nou ja....en meer weet ik niet....

Behalve dat ik s nachts wakker werd met pijn maar Willem niet heb wakker gemaakt om de paracetamol te pakken beneden....

Waarover hij dus nu nog verbolgen is....

Tot vandaag dus weer....

De dag dat ik op een stoel doorbracht....

Ik in een stoel....hoe kun je zoiets bedenken....

Het liefste dat mee overkwam waren vandaag wel de zorgen van iedereen, vooral van blog lezers, over wat ik nu eet vanavond....

'Toch geen loempia hè?'....

Hahahaha.....nee geen loempia maar sla, krieltjes en gehaktballen die ik dan weer wel zelf heb aangemaakt met kruiden....

En mijn collega's...jeetje wat leefden die mee zeg....

Nou ja, eigenlijk iedereen wel...maar van sommigen had je het misschien niet zo verwacht....

Of andere reacties verwacht....

Roland Garros is iets wat Willem en ik nog hoog op ons verlanglijstje hebben staan...

Eigenlijk met het verlangen Roger Federer een keer live te zien spelen daar, maar dat zal wel niet meer lukken...

Nou vandaag heb ik eerste rang voor de tv de heeeeeeeele dag live tennis gekeken met een haakwerk in mijn handen....

Het is wel niet het stadion zelf maar genieten deed ik evenzogoed wel...

Ik heb vandaag de enkel een tijdje

ingezwachteld gehad ....

En s avonds vind ik de arniflor zalf....

Wauw....vol smeren maar....

Echt veel interessanter nieuws moet je vandaag niet van me verwachten...

Leidraad is echt alleen maar...'zou de enkel nou wel of niet gebroken zijn of een scheurtje vertonen?'....

Ach en morgen bekijken we dat wel verder....