dinsdag 10 september 2024

10 september 2024


Dag van:
Nou, dat was me het dagje wel.....
Willem en ik zijn allebei nogal van 'wat tweedehands kan, doen we tweedehands'....
En mijn vriendinnetje en ik vinden het heerlijk om zulke winkeltjes of vlooienmarktjes af te gaan....
Zie ik wat dan app ik Willem of hij het ook mooi vindt en zo ja dan zijn wij de tweede eigenaar....
Soms ook, als het om grotere zaken gaat dan gaat Willem mee.....kasten, stoelen, banken en dergelijke....
Alleen de bedden en matrassen, souvenirs van verschillende vakanties, de tent en de vloerkleden zijn nieuw....
En zo hebben we een heerlijke tweedehands huisraad bij elkaar verzameld met hier en daar een nieuwigheidje aan de muur of op de vloer....
Niet omdat het nou zo lekker goedkoop is, maar ten eerste omdat we best wel duurzaam bewust zijn, en op een gedeelde eerste plaats omdat we vier joekels van herdershonden hebben die, vooral in de herfst en winter, nou niet altijd even schoon binnenkomen....

Toch komt er dan die tijd dat je elkaar
(Blitz vandaag jarig)

aankijkt, vindt dat je allebei ouder wordt, de één rugklachtjes heeft en de ander  kampt met een nekhernia.....en je besluit, 'nu is het tijd voor nieuwe niet gebruikte, goede stoelen die ervoor zorgen dat we nog heel wat jaartjes in goede zithouding, gezond ouder worden.....
En dat moment is dan vandaag aangebroken....

Een grote vrachtwagen van meubelzorg stopt vanmorgen voor onze deur....
Een vriendelijke jongeman komt ons vandaag vertellen over 'sta op' en relaxstoelen.....én we mogen er in zitten en uitproberen....
Tja, en hoe verknocht wij ook zijn aan onze heerlijke grote, brede, diepe 'zak erin weg' fauteuils....zelfs wij voelen wel hoe heerlijk zo'n stoel voelt zoals deze luxe niet 'ín-gezeten', 'doorgezeten' stoelen....
En dan heeft zo'n vriendelijke slimme jonge verkoop man al voor ¾ gewonnen hè.....
Nu nog ¼ verkooptechniek en bingo.....
Maar we maken het hem niet gemakkelijk...

We snappen dat het om dure.....zeg maar belachelijk peperdure fauteuils gaat, maar dat je elk extra wissewasje extra moet betalen terwijl er 75% korting in alle advertenties staat én de bedragen in de catalogus een beduidend lager bedrag aangeven (ja mevrouw maar dan gaat het om alleen de basic stoel zonder iets), nee daar trappen wij niet in.....
Wij hoeven geen modekleur, wel willen we stoelen die we makkelijk schoon kunnen maken i.v.m. de honden....
En hallo....er zit ook nog een nieuwe vloer aan te komen en voor een week een onderkomen voor ons omdat we dan niet in huis kunnen verblijven.....

De verkoper snapt ons wel en ik voel de gunfactor opkomen....
Oké, we nemen de goedkoopste kleur......ook nog eens een mooie vinden wij allebei, al is die enigzins besmettelijk voor honden met modderpoten of honden lijven die er stiekem in gaan liggen als de baasjes van huis zijn....
Maar daar zijn wel oplossingen voor te verzinnen vindt Willem....
Dan geeft hij ook nog eens inruilkorting op onze oude stoelen....
Maar als hij het dubbele geeft voor wat wij ervoor betaald hebben, kan ik toch niet over mijn hart verkrijgen te verzwijgen dat wij er de helft voor betaald hebben...
Ik vertel hem dus van de kringloopwinkel....
De jongeman wuift het laconiek van de hand....
Ben ik blij om natuurlijk maar nog blijer ben ik dat we eerlijk geweest zijn....
Dan gaat hij rekenen.....stoelen terug, korting zus, korting zo.....goedkopere kleur bekleding....en dan komt hij nog op een astronomisch hoog bedrag....
Je zou er heerlijk van op vakantie kunnen zal ik maar zeggen....
Mijn eerste reactie is 'nee'.....dit is belachelijk duur....hier kunnen twee uitkeringsgezinnen makkelijk en maand luxe van eten.....
Ik kan zoiets dan niet over mijn hart verkrijgen....

Willem is stil en kijkt me met puppy ogen aan.....
En de verkoper is slim...."mevrouw, twee elektrisch bedienbare fauteuils, voor hoofd, rug en benen..... precies op maat gemaakt voor elk van u, twee jaar garantie en tot op de dag dat u ze wegdoet gratis service aan huis....daarbij na verloop van tijd geen terugkerende pijn meer aan uw nek en uw man geen rugklachten".....
De puppy ogen van Willem worden nog puppy achtiger.....
Waarom ben ik toch altijd degene die zulke dingen moet beslissen....?
Ik wik, ik weeg, ik pieker en reken.....het zijn wel stoelen voor de rest van ons leven natuurlijk....we krijgen wel meer dan de helft korting...anders zouden anderen er twee weken van op vakantie kunnen....
Ik blijf het beschamend vinden....
Maar dan zeg ik "oké, we doen het"....
De puppy ogen hebben gewonnen....en ook wel het idee dat we straks goed zitten, ik niet meer onderuit gezakt met mijn benen onder m'n kont in de stoel hang, zo mogelijk weer een hernia kan voorkomen en Willem zijn rug klachten verminderen....
Maar ach wat zal ik die heerlijke oude stoelen van nu missen.....
We doen de fiks hoge aanbetaling (ja zou ik als verkoper ook willen als het om zo'n bedrag gaat), en de verkoper belooft ons dat we eind deze week, begin volgende week de stoelen al in huis hebben.....
Dag verkoper, dag vrachtwagen......

Van de schrik stort ik me maar op mijn werk....werk dat ik in ieder geval thuis kan doen....
Er moet tenslotte verdiend worden, en nu helemaal....
Maar dat werk is ook nog wel een dingetje...
Mijn nekhernia en dat cervicaal-radiculair syndroom zit voornamelijk aan de rechterkant.....
Mijn muis en laptop bedien ik met rechts....
Dus al snel zeggen mijn nek en arm "ho jij eens even".....
Dit wordt dus weer zo'n uitdaging....wat kan ik wel en wat niet.....?
En voor hoelang kan ik dat tot de pijn te hevig wordt....?
Het wordt dus weer zo'n staaltje van werken, rusten, werken, rusten....
Maar ik kom er wel....twee OPP'S klaar en een handelingsplan.....

De buurman komt even verhaal halen over de vrachtwagen die er vanmorgen stond....
Hoezo nieuwsgierig.....?
En tevens de vraag wanneer er weer appeltaart is.....
Hoezo lekkerbek...?

Willem haalt eten....(LOEMPIA'S!!!!!!)....en dan gun ik mijn nek rust in een heet

bad....dacht ik....
Ik kom boven, wil mijn gehoorapparaten in het daarvoor bestemde bakje leggen en..... EEN SPIN.....!!!!!
EEN HEEEEEEEELE GROTE SPIN.....
WILLEM....!!!!!!!

De redder komt en staat, zelf ook bibberend, naar de spin te kijken....
Zal ik het dan toch maar zelf doen...?
Maar ik weet nu al dat ik met mijn krachtverlies in de rechterarm geheid mis sla met dat boek....en waar blijft die spin dan....?
Dan slaat Willem toe....en RAAK...dat was de spin Sebastian, het is niet goed met hem gegaan (Annie MG Smidt).....

En zo liep de dag ten einde met toch maar

een tweede appeltaart omdat Willem alle appels schilde en ik alleen maar het deeg in de vorm hoefde te doen en de kaneelsuiker over de appels hoefde te strooien....
Willem blij...
Buurman blij....
En weer een kilootje bij hen erbij....!!!!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten