Dag van:
Het is écht en knudde dag....een ongelofelijke pruts knudde pokke dag....
De nacht doorgekomen met pijn dus geen slaap....
De dag in met pijn, en die ik toch maar zo positief mogelijk begon bleef een prutsdag.....
's Morgens heel vroeg begin ik dan door ons tuintje te lopen....
Meestal word ik daar blij van....
De dauw nog op de vlonder, de struiken, de planten....
De spinnenwebben die weer volop in de maak of af zijn..... met hun creepy eigenaar erin....
De kleine kriebelbeestjes die overal rondkruipen.....daar waar ze horen, buiten en niet binnen.....
Ik bekijk de spin die er eigenlijk best onogelijk, onvriendelijk en best eng uitziet.....
Ik volg de slak....ach wat vind ik dat toch leuke beestjes met hun huisje op hun rug....
Ik luister naar het luid gekrakeel boven me van een grote zwerm vogels die ondanks het nog mooie weer, toch maar voor de zekerheid naar het zuiden trekken....
Ik kijk naar bloempjes die juist nu in de herfst beginnen op te komen....
Ik geniet van een prachtige bos bloemen die ik ter bemoediging krijg....
Ik probeer het écht om nog wat van de dag te maken....
Maar het lukt me niet....
Ik hoor op televisie een of ander verhaal
aan over dat je toch heus JA tegen het leven moet blijven zeggen en niet bij de pakken neer moet gaan zitten....
aan over dat je toch heus JA tegen het leven moet blijven zeggen en niet bij de pakken neer moet gaan zitten....
En ik vat nog maar een keer de moed bijeen door met een collega af te spreken om gezellig in het zonnetje bij te kletsen....
Maar na een uur is de koek volledig op en de pijn niet leuk meer...
Dan maar weer extra pijnstillers slikken....
Voor het eerst waardeer ik mijn oude wijven stoel écht....
Ik ga erin zitten, in zulke stoelen plof je namelijk niet....ik druk op het knopje 'achterover'....en ik slaap.....
Ik heb Willem niet eens thuis horen komen van een doop van vrienden van ons....
"Ik heb je maar laten slapen", zegt hij liefdevol....
En dat slapen heb ik twee uur volgehouden....in de oude wijven stoel notabene....
Maar van de pijn ben ik niet af....
Willem schilt de aardappel, de zoete aardappel en de courgette, en snijdt deze in blokjes van 1cm volgens het recept van Hello Fresh...
Zelfs dat lukt me niet....
Het moet soep worden.... Willem is weer eens op dieet en dan komt goed soep goed uit....
Het gekke is ook dat als ik pijn hebt, ik ook helemaal in die beleving zit, naar die pijn toe ga, op mijn ademhaling ga letten.... en er weinig ruimte is voor andere
gedachten....
gedachten....
Tenminste....zo vergaat dat mij....
Als ik in de pijn duik, kan ik die beter verdragen....
Zo ben ik vandaag dus maar de dag doorgekomen.....
Accepteren dat deze pijn er is en me er niet tegen verzetten....
Hopelijk morgen een betere dag.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten