Vanmorgen lig ik in bed nog even op Facebook te kijken voor ik de benen , het lijf en de pijnlijke andere onderdelen strek om met de dag te beginnen....
Prettig die tijdlijn met alle tips uit mijn groepen zoals de Duitse herder pagina, de onderwijs pagina's, de Parijs en Barcelona groepspagina's en natuurlijk alle haak -en brei groepen....
Maar dan valt mijn oog op een filmpje waarop een klein Frans meisje van alles te vertellen heeft....
Kinderen hebben altijd wat zinnigs te vertellen denk ik dan, en dus wekt het mijn nieuwsgierigheid....ach en mijn Frans zo nu en dan bijhouden is ook wel lekker....
En dat eigenlijk allemaal uit 'treuzeltechniek' ontstaan...
En misschien komt het ook wel omdat ik, als ik van pijn niet slapen kan, in de nacht kijk naar de programma's van Ewout Genemans over die politiebureaus.....waar ik nu ben bij Bureau Rotterdam, en deze afleveringen uit deze stad veel indruk op me maken door het hoge aantal zelfmoordpogingen onder jongeren daar die dan graag, al automutilerend, op een van de bruggen vertoeven met hun suicidale gedachten....waarom dit filmpje zoveel met me deed....
Een klein meisje in haar pyamaatje...
Ze is nog laaaaaaang niet moe papa want er zijn zoveel dingen die haar bezig houden......
--Want " mensen moeten van het leven genieten hè papa, het leven is zo vrolijk en mooi ...omdat je kunt reizen waarheen je wil en kunt zingen en lachen....
Op de aarde is alles mooi, de prinsen en de koninginnen, de diamanten, de lieve liedjes, de baby's.....
Dat is allemaal heel cool en de moeite waard om van te genieten....
Het is fijn om je vrienden te zien op de aarde want als je dood bent kun je ze niet meer zien....dat is zo jammer"....
Papa: "en nu wil je zeker een koekje"...
Meisje triomfantelijk: "JA!!"..... --
Voor mij zit álles in dit kleine gesprekje....
De relativiteit van het leven, de puurheid en dankbaarheid....maar ook de eindigheid, of het genieten van kleine en wat grotere dingen....
Hoe belangrijk vrienden zijn....!!!!
(Maar vooral ook je eigen familie)....
Kaartjes, berichtjes, telefoontjes, cadeautjes zelfs, bezoekjes of vrienden die je even meenemen om je zinnen te verzetten....
Maar ook collega's die onvermoeibaar vragen hoe het gaat, je toch nog meenemen in het proces op school en je op de hoogte houden met hun verhalen of afspreken om even bij te kletsen....
Waarvoor allemaal zoveel dank....!!
Mijn leven bestond echt vooral nog uit werken een paar weken geleden, maar nu.....??
Nu komt er een heel ander aspect weer om de hoek kijken.....
"Het leven is de moeite waard om van te genieten hè papa?!".....
Voor mijn zelfvertrouwen, mijn eigenwaarde en noem maar op.....
Maar als het er écht op aan komt.....ik bedoel ÉCHT......dan is er meer dan dat werk!....de prinsen en de koninginnen, de diamanten hahaha (mogen ook mooie kiezelsteentjes zijn).....de lieve liedjes, en........
Een koekje!!!!!.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten