woensdag 18 april 2018

18 april 2018

Dag van:
Het is geen straf hoor om thuis te zijn dat niet... maar allemachtig wat voel je je schuldig...
Schuldgevoel ervaren... zegt een deskundige ... is een trigger om schuldgevoelens te activeren..
Nou tjonge daar kan ik wat mee.... niet dus...
Eigenlijk... zegt hij... hebben de situaties niet zoveel te maken met de oorzaak... maar.. zijn desniettemin een handig hulpmiddel je ervan bewust te worden...
Oh...????
En pas dan... zegt hij weer.. kan je er invloed op uitoefenen...
Van... en dan volgt er nog een heel warrig verhaal over dingen uit je jeugd met je vader en moeder..
Ja duh...!!!!
Invloed uitoefent... nu nog...?
Ouder worden is gewoon iets dat gebeurt.. de tand des tijds besluipt en slijt je leven...
Ik eet gezond.. dat moet ik wel met mijn gestopte schildklierwerking... gebruik zelden alcohol... ik wandel (met de honden) verplicht... ik ben een optimistische realist... en ik ja rook... ja dat laatste is wel een dingetje...
Van... gaande het verder lezen... bij weer een andere deskundige.. ontdek ik dat ik dus geen schuldbesef heb, omdat ik me niet bewust schuldig aan iets gemaakt heb... maar enkel schuldgevoel...
Nou dat lucht op....!.... of toch niet?....
Dan kom ik op een site met iets van effectiefsensitief...
Schuldgevoel blijkt nuttig te zijn want je overschrijdt de voor jezelf gestelde normen en waarden...
Van.... tja en dan kom ik toch bij die eerste man met zijn warrige verhaal en de tweede sure die dat emotionele erfenis noemt... want inderdaad heb ik geleerd door te gaan tot het bittere eind... geen gezeur.. wacht maar tot je een jongetje wordt (zeiden ze dan)...
En die norm/ waarde heb ik zomaar overgenomen...soms zelfs tot grote ergernis van mijn kinderen...
Schuldgevoel blijkt ook een quasi gevoel te zijn en weerhoud je ervan je grenzen te stellen...
Oeps... absoluut waar...
Eigenlijk voel ik het ongemak bij die ander...
Niks mis mee natuurlijk.. maar wel ongemakkelijk ook voor mezelf
Bij een schuldgevoel houd je jezelf voor dat je een andere keuze had kunnen maken....
Als schuldgevoel een quasi gevoel is wat voel ik dan; onzeker... angstig...spanning... machteloos...
Ik kies voor het laatste...
Leuke site... daar heb ik wat aan...
Ik heb dus mijn grens aangegeven... en dat mag... zo zou ik dat kunnen gaan zien...
Nou nog in praktijk brengen....dat dit ook zo voelt...
Van... ik luister naar de vogels die in de warme ochtendzon al lui maar toch uit volle borst weer hun lied zingen...
Pfiet pfiet pfiet pfiet 4x... dan 5x.. dan 6x... en weet overnieuw..
Of priet petiet...priet petiet... enz.
Roekoe roekoe..
En veel gesnater...
Van... nou kan ik alle talen leren die ik maar  wil... gelukkig heb ik een talenknobbel... maar de taal van de vogels... of de dieren... dat leer je nooit...
Een juist die zou ik zo graag kennen..
Weer komen wel een rondje hoor... je herkent het waarschuwingssignaal van de meerkoet....enneuh.... ja dat was het wel zo'n beetje...
Ornitologen zullen meer signalen herkennen... maar helemaal weten we het nooit..
En is het wel een taal...?
Zou de vogeltaal niet louter en alleen uit signalen bestaan... wel zo gemakkelijk en efficiënt...
Wist je dat de Massachuttes institute of Technology zegt dat de menselijke taal een samensmelting is van vogel liedjes en alarm keten van apen... en dat zeiden de wetenschappers dat notabene...
Onze woorden kwamen dan van apen en de grammatica van vogels...
Het" hoe toen verder " hebben ze nooit kunnen vinden...
Het blijft bijzonder de natuur...
Van... trouwens ook de temperatuur... mensenkinderen ....26 graden vandaag en het  is pas april...
We mogen straks onze maatschappij wel gaan aanpassen met die gevolgen van het broeikas effect... zomervakanties verleggen enz...
Van... ik kom mijn dag door met niks... helemaal niks...
Was ophangen lukt niet nu met knijpers ... bij stofzuigen valt de slang uit mijn handen...
Gelukkig komt Jocelijne even langs... hulp onderweg...
Heerlijk dat ze nu een rijbewijs heeft en zomaar langs kan komen....
We overleggen over de verjaardag van kleindochter Britt aankomend weekend...
We hebben het over handen en voeten... over honden...en werk....
En dan gaat ze weer....
Gelukkig is Willem snel thuis... badje halen voor de honden...
Ik bedoel... we hebben het water als tuin maar daar springen de malloten niet in... nee een badje moet het zijn...
Na het eten vallen we allebei in slaap...
Willem slaapt nog steeds beneden en gaat s nachts wel 3x uit met Borre...
Ja die voelt hem wel....
Van.... we hébben vandaag ook weer samen even zo'n Bikkel gemis momentje...
Een Borre is lief en aandoenlijk en vult een nieuwe ruimte maar de leegte van Bikkel blijft...
Vooral die lege plek onder de trap....
De speeltjes die je nog tegenkomt onder de kast... en zijn bot in het mandje..
Van.... we eten kofta  vanavond... maar stom stom... gehakt rullen gaat niet.... tomaten en courgette snijden ook niet...
Willem!!!!!!
Morgen maar weer naar de dokter...
Eens kijken hoe de vlag ervoor staat...










Geen opmerkingen:

Een reactie posten