Dag van:
Zevenentwintig juni en dan ineens weer dat eeuwige dilemma .....
Ik dacht echt dat ik er vanaf was....
Dat ik nu gewoon er doorheen en overheen was....
Maar dan ineens, als zo'n bliksemschicht vliegt het je hersenpan weer in......laat ik het grijs worden of verf ik het toch weer blond....?
Mijn haren dus....
En ik was nooit blond hoor....
Ik ben geboren met kastanjebruin haar....
Een hele dikke bos....maar grrrrr wel stijl....
Nog geen krulletje of slag of golfje kreeg ik erin...
Ja, met chemische zooi wel, maar daar verpieterd je haar zo van hè.....
Echter na mijn eerste huwelijk, zeg maar de eerste week van de scheiding, wilde ik rigoureus niet meer mezelf zijn en verfde mijn haar blond.....
Inmiddels heb ik mezelf weer terug, maar mijn oude kastanjebruine kleur niet meer.....
En vanavond dus weer dat dilemma,
terwijl ik dat ouder worden helemaal niet erg vind en grijs haar ook helemaal niet afschuwelijk, stigmatiserend, enz vind, maar ik kan er nog niet aan wennen....
terwijl ik dat ouder worden helemaal niet erg vind en grijs haar ook helemaal niet afschuwelijk, stigmatiserend, enz vind, maar ik kan er nog niet aan wennen....
De inhoud van mijn hoofd voelt nog niet grijs genoeg.....
(Trouwens....hersenen zijn roze wist je dat....en helemaal niet een grijze massa waar iedereen het altijd over heeft)....
Ze zijn er hoor, degenen bij wie de tand des tijds geen invloed op hun haarkleur lijkt te hebben......
Zestigers en zelfs zeventigers die nog helemaal natuurlijk blond, zwart, rood of bruin zijn........
Neem Willem.....misschien een toefje wit bij de slapen, maar verder gewoon nog zo blond als bij z'n geboorte.....
Maar de meeste mensen is een ander lot beschoren.....
Mijn vriendin die mij al mijn halve leven knipt doet er niet moeilijk over....
Als er straks niets meer aan te redden valt, kleuren we je haar in de tint grijs die jij het mooist vindt........
Goed voor je haar?......
Dat dan weer niet , zegt ze er eerlijk bij....
Gek is dat eigenlijk, die weerstand tegen de beginnende tekenen van ouderdom......
Want ik merk dat ik wel bewondering heb voor die mensen die al vroeg grijs waren en er maling aan hadden wat anderen daarvan vonden.......
Maar waarom wil ik er dan zelf op het moment supreme dan toch niet aan, en vermoedelijk heel wat leeftijdsgenoten met mij?.....
Dat heeft er alles mee te maken dat we wel oud willen worden, maar niet oud willen zijn......
Want er is vrijwel geen enkele groep die zo gestigmatiseerd wordt als ouderen....... Ouderdom staat in westerse landen gelijk aan allerlei negatieve termen: immobiel, uitgerangeerd, maatschappelijk useless, onaantrekkelijk, langzaam, eenzaam en zwak.......
Maar wijsheid, ervaring en deskundigheid wordt mooi vergeten.....
Alsof ik op mijn leeftijd die wijsheid, ervaring en deskundigheid huppelend en dartelend moet kunnen overbrengen..... pffffft....
Uit een groot Amerikaans onderzoek
onder een half miljoen mensen blijkt dat er zoiets bestaat als leeftijdsdissociatie......
onder een half miljoen mensen blijkt dat er zoiets bestaat als leeftijdsdissociatie......
Dat houdt in: we voelen ons meestal jonger dan we zijn en hebben dus ook automatisch weerstand tegen de grijze haren die onze werkelijke leeftijd bevestigen......
Onze zichtbare veroudering betekent dat we moeten accepteren wat we in ons hart en hoofd niet zo voelen: dat we de jongste niet meer zijn......
Maar even terug naar die grijze haren verven ja of nee....
Grappig feitje: de eerste synthetische kleurstof ontstond in de negentiende eeuw per ongeluk, toen de Engelse chemicus Perkin zocht naar een remedie tegen malaria......
Een gouden vondst: zijn formule vormt nog altijd de basis voor de meeste permanente haarverf......
Vandaag was het wel weer duidelijk....ik ben nog niet klaar voor grijs haar....
Weet je wat.....ik heb een tussen oplossing....
Ik noem mijn kleur vanaf nu antiek blond....!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten