30 juni 2024

Dag van:

En zo zit het eerste half jaar van 2024 er alweer op....

Hoe dan...?????

De uren, dagen, weken, maanden, vlogen aan me voorbij....

In deze tijd is amper nog tijd voor bezinning of diepgang, iedereen gaat maar door en door en door.....

Meer, meer en nog meer....

Van veel naar meer naar meest....van beter naar best....van groter naar grootst.....van mooier naar mooist....

Een tijd van mateloosheid, van maakbaarheid, van speedboot snelheid en die manier van leven noemen ze dan effectief en efficiënt...

Nou, ammehoela.....

Oppervlakkigheid ten top vind ik het....

Neem nou die woorden van psychiater Dirk de Wachter in zijn boek 'Borderline times':

“Vooraan staan blitse jongens in dure pakken met hun haren in de wind

magnumflessen champagne leeg te spuiten, terwijl hun mooie vrouwen kirren van plezier. Maar achteraan vallen mensen uit de boot, omdat het zo snel gaat en er geen relingen zijn. Door het geraas horen de succesboys dat niet. En achter die speedboot varen wij, de psychiaters en de psychologen, in rubberbootjes. Wij vissen de overboord gevallenen op en geven ze droge kleren.”.......

(Zelden overigens zo'n goed treffend boek gelezen!!)....

Zijn metafoor werd door de jaren heen veelvuldig gedeeld op sociale media...... Nieuwe metaforen zijn erbij gekomen: de rat race, het hamsterwiel, de collectieve burnout......

Velen zijn het er over eens, zegt Andrea Beckers (eveneens psychiater en ooit leerling van de Wachter): Het leven lijkt steeds sneller en harder te gaan. Heel wat mensen kunnen niet meer volgen. Steeds meer mensen krijgen te maken met chronische ziekte, niet zelden gaat het om een psychische aandoening. 

En om mij heen zie ik steeds meer mensen in het water belanden......nog jonge mensen vooral......

En wie nog wel op de boot staat (‘de meestal wat oudere gedisciplineerde generatie werkende mens’) begint zich ook vragen te stellen:......

Er worden immers steeds hogere bijdrages van hen verwacht om “het systeem” in stand te houden, terwijl je er zelf weinig voordeel uit haalt en mensen zich absoluut niet gewaardeerd voelen......

Een half jaar voorbij gevlogen....

En ook in het onderwijs speelt wat hierboven staat....

Analyses, verantwoordingen, evaluaties, perspectieven, overleggen, sessies van allerlei aard, studiemiddagen, resultaten enz enz.....

Maar nergens staat iets over gelukkig of tevreden zijn.....

Alsof dat tegenwoordig een lelijk woord is dat zou impliceren dat je dan geen doel meer hebt om na te 'streven'.....

Alsof streven de zingeving van leven is....?

De zoektocht naar de streefkwaliteit.....van goed, beter naar best.....

Waar bleef dat /mijn half jaar.... 

Waar en wanneer was er het moment van betekenis geven aan mijn leven.... Het moment van zingeving....

We raken het kwijt in de tijd.... door het gebrek aan tijd vooral.....

En dus sta ik vandaag met mijn handen in

de potgrond....

Loop ik op mijn gemakje rondkijkend door Intratuin....

Kijk wat ik nodig heb voor mijn broeikasje....nee niet gehaast maar heerlijk rustig.....genietend van elke kleur, vorm en geur die ik langsloop....

Ik neem de tijd in plaats van dat de tijd mij rooft....

Verheerlijkt laat ik alle zakjes met groente en bloemenzaadjes door mijn handen gaan.....

Zal ik slaboontjes of lenteui....kijk worteltjes en spinazie, tomaatjes, veldsla....

Ik neem ze allemaal....

Ook het ridderspoor en de stokroos kan ik niet laten liggen....

Nu nog wat handigheidjes:....meststokjes, naamstekers, stengel klemmen, kweekpotjes, een gietertje.....

En dan terug naar huis.....

De bakjes vullen met potgrond en wat mest..... 

Zaadjes, nog wat aarde, en water erover....

Ons broeikasje wordt al een echt moestuinhuisje......

Geen haast, de natuur om me heen....

En alleen al door dat genieten vloog niet de tijd maar de aarde tussen mijn vingers door.....