29 augustus 2017

Dag van:
34 Jaar geleden werd ik heel anders wakker
Dacht ik dat ik een blaasontsteking had
Wat wist ik er nou van...... mens uit een generatie van "Ach iedere vrouw doet het, kan het" en "je krijgt er wat voor terug" of "je weet eens niet eens meer hoe het voelde als t voorbij is"
Maar 34 jaar geleden om deze tijd dacht ik 'bull shit , hadden jullie me dit niet gewoon eerlijk kunnen vertellen..... alsof ik terug had gekund..... alsof ik had kunnen zeggen 'nou laat dan maar zitten want dan hoef ik het niet '....
Had me gewoon verteld en dan had ik later inderdaad ook alle clichés naverteld maar wel met een extra bijlage
En toch ...... en toch was ik oooh zo blij
Oooooh niemand mocht eraan komen.... Dit mooie lieve waar ik zo hard voor gewerkt had
En ik weet nog dat 'de bladen' het leed van Liesbeth List rond kermde over haar zware... enorm zware bevalling.... terwijl ik dezelfde zware bevalling met een gekantelde baarmoeder achter de rug had ......
Ik weet nog dat ik dacht....oh was het een zware bevalling... vandaar dus
Maar ik keek in mijn armen en huilde mijn blijdschap en mijn kraamvrouwen tranen

9 maanden
En daarna
Liet ik je los
Beetje bij beetje

34 Jaar
En beetje
Bij beetje meer
Weet ik
Dat liefde
Tussen moeder
En kind
Nooit
Los laat

Gefeliciteerd lieve 34 jarige zoon op wie ik zo trots ben niet om wat hij kan maar om wie hij is!!! Want niet het hebben en het kunnen, maar 'het zijn' is een kunst

Van.... nu niet meer weg mijmeren maar aanstalten maken om naar school te gaan
Lastig dat de ochtenden fris zijn maar de middagen snikheet en benauwd
We wagen het maar even de eerste uren zonder mouwen door t leven te gaan
Wat een aankomst weer....
Rond deze tijd van het jaar komen de zonnestralen s morgens door het bladerdek piepen
Even stil staan en genieten voor ik de hectiek van het schoolse leven weer in ga
Met het vervoer is het nog aanmodderen
De leerlingen druppelen zelfs pas om 9 uur binnen
En zij die er gisteren waren zijn er nu weer niet
Als die eerste week maar voorbij is...
Van..... die eerste week is het ook nog veelal roosterloos werken
Veel moet op elkaar afgestemd worden en qua organisatie meer geregeld worden dan je denkt
Geen probleem... de leerlingen vermaken zich wel
In de kring kijken we jeugdjournaal
Item over fitness voor kinderen en ja hoor... daar liggen ze al op de grond om mee te oefenen
Geloof me.... er worden meer push ups gemaakt dan de gemiddelde sporter aankan
Energie nu kwijt?...... zou je denken....maar nee dus....
Item over rugby en haka's levert het volgende tafereel op;
En klas die van de stoelen stuitert, zich op de borst slaand, wijdbeens springend en oerkreten uitstotend ..
Fijn zo'n jeugdjournaal....
Als er over de overstroming in Houston en de permafrost grond in Canada wordt verteld heb ik inmiddels 11 ontdooiende tornado' s, orkanen en stormen in de klas
Bij het zien van de surfende hond is de hilariteit helemaal ten TOP
Morgen de dag maar eens beginnen met een energizer.....
Gelukkig is de rust gauw ingebouwd
Zeker na de opmerking: 'vandaar dat het hier zo heet is, de regen is allemaal naar Houston verhuist'.....
Daar denken ze dan even over na.... zou dat echt kunnen???
Ze denken er zo over na dat als ze even later de weerkaart zien en constateren dat wij overmorgen onweer en regen krijgen, T zegt: Amerika is toch heel ver weg juf? Dan mag Jezus wel heel hard blazen anders komt de regen hier nooit op tijd'
Ik ga maar gauw met ze fruit eten, buiten spelen en een verjaardagskalender maken waaraan ze met het puntje van de tong uit de mond, werken
Want werken kunnen ze deze leerlingen!!!
Juf.... ik heb voor jou een drop taart gemaakt want dat vind je zo lekker.... en ik maar denken dat hij zich er makkelijk van af wilde maken vandaag....
Even pauze en op Facebook lezen dat mijn dochter en contact als illustratrice heeft getekend
Wat gun ik het haar ...... talent verloochend zich niet....
De middag bestaat uit spelletjes ter bevordering van de groepsvorming
Levend 'wie ben ik'... met veel commentaar; dat het geen geel haar maar blond is, en als ze straks de bril afzetten dan is het weer iemand anders....., dat is geen zwart haar maar kroeshaar....
Dan gaan we onze eigen visitekaartjes maken
Zo leren we namen achternamen en adressen
Natuurlijk gaat dat met veel grapjes
Over en Robijnenbos waar de mol Goovert Flinck woont samen met Wiep die samen naar muziek van Grieg luisteren.....enz....
Nog even ontspannen en de dag zit er weer op
Ik ben verheugd dat ik mijn oud collega aantref die tegenwoordig een busje rijdt, zwaai de laatste leerlingen uit en plof neer
Niet voor lang want.... overlegje hier, overlegje daar... collega uitleggen hoe ons digitaal systeem werkt, administratie bijwerken, mailtjes wegwerken, even vragen hoe het met de zieke leerling gaat die we vanmiddag laten ophalen, wat les voorbereiding en.... naar huis....17.00 uur vandaag
Fijn om weer met mijn collega van vroeger samen gewerkt te hebben
Dat beloofd een goed rustig, vertrouwd en no nonsens jaar te worden
In de auto bedenk ik wat we zullen eten, doe de boodschappen en plof thuis voor 3 minuten op een stoel
Van.... nee langer niet want Willems maag knort
Van...goh 34 jaar geleden lag ik in het kraambed en liet me vertroetelen
Geen slecht idee voor nu ook
Maar ach... wil ik fatsoenlijk eten dan kan ik toch beter zelf maar achter de pannen gaan staan
Van..... en even later keuvelen en smullen we samen met op de achtergrond het ritmisch ploffen van de tennisballen op het US Open....
Willem gooit de vaatwasser vol, laat de honden uit en ik vul de laatste kolommen van de afschuwelijke rekentool in (rekenen is nooit mijn beste vaak geweest)
Dan bel ik mijn jarige zoon die met zijn kids en vrouw gezellig naar Artis is geweest
'Daar voelt het zo goed mam'
Ach wat lijkt hij, net als mijn dochter toch op mij...
Altijd eerst aan anderen denken..... als het maar goed voelt....
En ik had hem na de scheiding toch ook zo graag mee willen geven dat het ook belangrijk is jezelf niet te vergeten
De pest is alleen dat ik als geen ander weet hoe goed je je kunt voelen als je de ander een glimlach kunt bezorgen...
Als ik het klamme zweet van mijn lijf gedouched heb,  hoor ik Willem de trap op rennen.
Dat klinkt alsof er iets mis is...
Een smsje van een telefoon provider of hij maar even geld over wil maken omdat hij over de limiet zit
'Maar Wampie dat is niet eens mijn provider'
Nee Willem dat is dus nou zo'n nep sms
Van bewaar rust en gooi die sms eruit
Al een heel stuk rustiger daalt hij de trap weer af
Vervolgens kruip ik fris achter mijn boek en verdwijn in een andere wereld
Een wereld waar het minstens zo warm is als hier
En stiekem hoop ik dat Jezus vanavond heel hard gaat blazen....