woensdag 21 augustus 2019

21 augustus 2019

Dag van:
Ow... help....
Waarom zitten mannen en vrouwen vaak zo op een verkeerde golflengte waar het elkaar begrijpen betreft....
En het begon allemaal nog wel zo goed vanmorgen....
Een liefdevol "goedemorgen".... elkaar een "fijne dag" wensen...."wees voorzichtig lieverd"...."doet jij de boodschappen voor vanavond als Marike en John komen eten?"....."Ja, en zorg jij dat het huis dan een beetje aan kant is?"....
"Dag lieverd"....
"Dag schat"...
"Ik hou van jou"....
"Ik ook van jou"....
Van....niks aan de hand zou je zeggen....
Een lief stel van iets over de middelbare leeftijd, die hun dag beginnen....
Zij..... op weg naar haar werk.... de hele schooldag weer zonder hulp, dus alleen, de klas vol beginnende kleuters draaien....
Een onbegonnen klusje waar je dan toch aan begint....
Op de derde schooldag... de man met de moker dag....
Hij.... thuis... bij de honden... bij de schilder... bij zijn gedachten... bij zijn vormgevende plannen.... bij de buurman die vandaag ook vrij is....
Dat wordt dus koffie leuten .... waarschijnlijk ook met de schilder erbij want buurman en hij kennen elkaar.....
En ik maar ploeteren.....
Van.... en ploeteren wordt want hoe hou je in je eentje 11 kleuters die nog van niks weten en sowieso moeilijk lerend zijn, zinvol bezig.....
Zit de één dan staat de ander.... wil je de laatste in de kring zetten, lopen er weer drie door de klas...
Voer je de ene fruit, knoeit de ander een tafeltje verder, de hele tafel onder en stoot weer een tafel verder, de volgende zijn beker om....
Heb je net de een haar brood in stukjes gesneden, heeft de ander zijn mond volgepropt met een halve snee en dreigt dat niet goed te gaan....
Heb je de ene tafel aan het puzzelen en wil je de volgende tafel bedienen met ontwikkelingsmaterialen, is één puzzelaar de poppenhoek aan het leegroven.... en de tafel die nog niks heeft gaat uit verveling proberen de buitendeur te openen om buiten te spelen.... en heeft een andere leerling een epileptische absence die wel erg lang duurt....
Hoezo handen tekort....?
Onbegonnen werk dus.... pappen en nathouden.... loslaten....en daar waar het hardst nodig is, ingrijpen....
En dat lukt....!
Zo kom je je dag door....!
Maar met een kop koffie die ik dankbaar aanpak.... en hulp bij het brengen naar de taxi haltes...
Ik kan tenslotte niet op drie haltes tegelijk zijn....
Van.... en dan gebeurd het hè....
Geen man met een moker.... maar een complete colonne bulldozers en walsen die over je heen komen....
En dan gebeurd wat me nog nooit overkomen is....i
Terwijl ik de administratie doe, vallen mijn ogen dicht....
Ja heus.... ik knikkebollend voor mijn beeldscherm....
Tussendoor schrik ik wel wakker.... denk aan zo'n powernap genoeg te hebben.... maar nee hoor... ik soezel zo weer weg....
Van.... dit heeft geen zin natuurlijk....
Ik sluit de boel af.... en ga richting huis....
Nou ja.... eerst toch die boodschappen dan maar....
Mijn verlangen naar de bank is groot.... mijn verantwoordelijkheid voor mijn eters vanavond groter....
Zij zitten tenslotte ook nog eens midden in een verbouwing.....
Van..... en dan dus.....
Thuiskomen.....
De schilder is klaar ..... een mooi plaatje al die fris geschilderde kozijnen en deuren....maar alles wat weggeschoven was; tafels, tuinstoelen, plantenbakken, bbq... etc.... staat nog van zijn plek.....
Binnenkomen.....
Een leeg huis....
Willem is waarschijnlijk lekker met de honden weg....
Bengel slaapt in haar nieuwe onderkomen... nou ja.... tante Bets haar onderkomen maar Betsy heeft niks te willen....
En tante Bets komt vrolijk de trap af huppelen als ze mij hoort binnenkomen....
Van.... Bengel denkt maar aan één ding....
Vrouwtje thuis dus nat voer.... en vlug een beetje....
Tante Bets is vriendelijker.... empathischer ook....
Geef eerst Bengel maar eten.... en knuffel mij daarna dan even....
Betsy 's liefde zit anders in elkaar... en gaat zeker niet door de maag..
Maar voor jou heeft vrouwtje makreel in blik hoor Bets.... die krijg je straks....
Van.... binnen dus.... en op de bank willen liggen.....
Al is het maar een half uurtje....
Rust.... bijkomen.....bulldozers, walsen en mokers verjagen.....
Ja, ja.....ja....jaaaaaaaa.....
Nee dus..... niet dus.....
Want binnen is alles zoals het was toen ik vanmorgen ging.... met nog een laag stof extra zelfs.... en buiten staat alles nog op z'n kop....
Van.... over anderhalf uur staat de visite voor de deur..... en moet het eten klaar.....
Hoe bedoel je... bank hangen.... ogen sluiten... bulldozers, walsen en mokers verjagen....?
Wat nou even rust momentje.....
Wat nou... en toen was er koffie.....
En dan.... en dan begint het hè....
Jij als vrouw fokt je op.....
Voelt je in de steek gelaten.... niet begrepen....
En jij als vrouw ziet maar één ding....
Die rot vent die voor Netflix zat de hele dag..... en met de buurman zat koffie te leuten....
Doordrenkt met alle emoties van woede.... verdriet.... en je zielig voelen.... pak je die stofdoek, stofzuiger en dweil en begint....
Helaas wel de perfecte emoties om te huishouden want je gaat als een razende Miep Kraak je huis te lijf.....
Je hebt zelfs zoveel adrenaline dat je die loodzware tuintafels weer terug weet te krijgen op hun plek en hebt woede genoeg over om dat onkruid tussen de tegels uit te trekken....
Van.... en dan komt HIJ thuis....
Laconiek.... nonchalant.... quasi opgewekt .... want ergens voelt hij die bui van dat vrouwmens natuurlijk wel hangen.....
Mijn lippen staan stijf rechtlijnig, zo strak op elkaar dat ik ze de eerste 24 uur niet meer uit de plooi krijg...
Mijn wenkbrauwen bevinden zich zo ongeveer tussen de wijd open staande neusvleugels....
Mijn ogen spuwen een vuur waar zelfs de bosbranden in Tenerife een puntje aan kunnen zuigen....
Mijn kiezen brokkelen af van het op elkaar klemmen.....
"Hallo schat... hoe was je dag....?".....
Aaaaaaaaaaarggggggggggg.....
Waarom vraagt hij niet gewoon 'hoe was je thuiskomst'.....?
Van..... nu begeef ik mij dus langzaam in een stadium van bevriezing.....en antwoord "Ik heb even geen zin om te praten".....en loop naar buiten.....
En in plaats van dat ik dan ook geen woord meer zeg....
Nee.... hij pakt zijn mobiel.... en ik zeg..."Ja ga maar weer vertellen hoe zielig je bent".....
Oeps......
In plaats van dat hij nou begrijpt waar mijn boosheid vandaan komt....
Neeeeeeeee.... dan krijg je dit.....
"Jij denkt zeker dat ik vergeten ben om de boel op te ruimen...."...
Nee schat.... ik denk niet.... ik zie.... en ik zeg niet dat je het vergeten bent.... je hebt het gewoon niet gedaan.....!
"Ja maar ik wilde het doen......"....
Ja en ik wilde even op de bank.... met mijn ogen dicht.... zonder stofzuiger geluiden.....
Had je dat niet eerder kunnen doen.....?
"Jij weet niet hoe mijn dag eruit zag".....
Oh gut... nu komt het.....
Ja heus.... hij durft het zelfs uit te spreken zonder te blikken of te blozen...
"Ik heb met de schilder gepraat.... de buurman kwam op de koffie.... en ik moest de honden uitlaten...."
Vrouwen van Nederland.... help!!!!!!
Deze opmerking trek ik niet.....
En dan ook nog...."en ik ben heel héél boos nu dat je zegt dat ik ga appen dat ik zielig ben..... héél boos ".....
"En ik vind het belachelijk dat ik op jouw tijd moet opruimen... ik bepaal dat zelf wel...."
Oké... dat zielig zijn had ik dan misschien niet moeten zeggen maar voor de rest kun je de boom in.... moven.... wegwezen.... ik wil nu even niet.....
Hij kan m'n rug op....ophoepelen....
Van..... denk je dat het nu klaar is....?
Welnee.... ik ken hem.... hij gaat nu zoeken naar dingen waarop hij mij kan aanspreken.... Let op....
Van.... ik zit net 5 minuten buiten.... tuinstoel.... ogen dicht.... eenden gesnater.....
Willems hoofd om de hoek....
"En hoe kom jij aan zo'n bedrag boodschappen....?"....
Ja heus..... ik meen het.....
Nooooooooit houdt hij zich bezig met financiën aangaande etenswaar omdat hij maar al te graag geniet van al wat de winkel mij verschaft om zijn maal te kunnen bereiden.... maar vandaag....... vandaag moet hij wat zien te vinden.... en hij vindt... tadááá.... de boodschappen kassabon.....
Het is écht....!
En ik voel tot mijn eigen stomme verbazing ook nog dat ik me daarover verantwoorden moet....
Ja maar... visite.... koken voor 4 personen... ach wat.... ga lekker bij de buurman zeuren....
Van.... enfin.... ik red het om een half uur weg te doezelen in de tuinstoel....
En weet je wat dan het ergste is....?
Dat je dan wakker wordt en denkt....'waar heb ik me druk over gemaakt.... dit is mijn lot.... het vrouwen lot.... wij vrouwen kunnen dit immers.... laat die kerels toch....wees trots dat je het kan en doet....
En dan naar binnen lopen.... alles weer vergeten zijn.... eten gaan koken.... en vragen of de schilder nog verf heeft achtergelaten op een toon alsof er nooit wat gebeurd is....
Van.... en dan die blik van Willem.... en zíjn toon.....
"Gaan we er nou nog over praten of niet".....
En dan ik....
"Waarover?"....
En dan hij weer .....
"Waarover?.... Waarover?... nou over die ruzie van net natuurlijk....!"
Ooooooh.... ik ben het alweer kwijt hoor.....!
"Ja maar ik niet.... ik vind dat je ongelijk hebt...."
En ik vind dat je mij wel had kunnen begrijpen....na een dag werken....alleen....
"Ja maar ik dacht dat je laat thuis zou zijn"...
Dat kan niet Willem... het is woensdag.... dan zijn we s middags vrij weet je nog wel....
Ik zei het vanmorgen nog . ...
En je had best toen de schilder weg was de boel terug kunnen zetten en even kunnen stofzuigen...met het idee dat ik dan thuis zou komen in een schoon opgeruimd huis....
"Maar ik had nu ook kunnen stofzuigen"...
Had gekund ja en dan had ik ook niet op de bank kunnen liggen want dan had ik dat gezoem om me heen...
"Dan had je maar bed kunnen gaan".....
Natuurlijk Willem... ik had alles gekund en jij niks... en daarom heb ik het nu zelf gedaan.....
Van... kijk....en dat bedoel ik nou met mannen en vrouwen en andere golflengtes....
En ga me nou niet vertellen dat jullie dat niet herkennen....en dat alleen mijn levensgezel van een mannen planeet komt....
Van... maar goed.... de visite komt niet.... die staan muurvast in de stad omdat de brug is afgesloten.... en dus keren ze na een uur stilstand om en gaan maar ergens pizza eten....
Gelijk hebben ze....
Willem heeft dus een onverdiende goddelijke maaltijd voor zich alleen (mijn maag kan weinig hebben tegenwoordig) en schept twee borden vol op....
We zijn weer een ruzietje rijker....
Ze zijn vooralsnog op twee handen te tellen dus wat dat betreft hoeft niemand zich druk te maken over een relatie breuk.... en het leven gaat weer verder.....
Al heb ik zo'n héél stiekem vermoeden dat de volgende keer het huis schoon is vóór ik thuiskom....
Maar ach.... de wens is de moeder der gedachte....
Ik kan het ook mis hebben natuurlijk....



1 opmerking: