zaterdag 10 augustus 2019

9 augustus 2019 Kos dag 8

Dag van:
Rustig opstarten...... heel rustig opstarten....
Koffer inpakken.....easy does it.....
Zolang alles rustig gaat, is het goed vol te houden....
Medicijnen slikken... krijg ik ook weer wat meer lucht .....
En naar de ontbijtzaal....
Van..... oohh jee.... de rode heks (ze heet overigens Sophia.... mooie naam voor een heks)... heeft haar dag vandaag niet.....
En nou snappen we heel goed dat heksen heel perfectionistisch kunnen zijn.... en trots zijn op hun bezemstelen en andere bezittingen.... maar tjonge moet je dan in bijzijn van je gasten zó erg je personeel afkafferen....
Je zou gewoon bang worden dat er straks eentje in een kikker of nog erger... een kakkerlak veranderd....
Van.... heks Sophia verplaatst zich... vaak en veel....
Haar spiedende ogen verplaatsen zich mee.....
Zo bewaard Sophia overzicht.... en straalt gezag uit....
En ach.... eigenlijk is ze minder gemeen dan ze hier afgeschilderd wordt hoor....
Sophia heeft een zwak voor baby's....
Och wat kan ze die knuffelen.... en jaar kleine kraaloogjes beginnen te stralen als ze een lachje terug krijgt....(zelden trouwens...)
Ook voor mede ouderen heeft ze een zwak.....
Samen mopperen is leuker dan in je eentje natuurlijk....
Want er is één doelgroep die maar beter bij Sophia uit de buurt kan blijven..... jongens in de leeftijd van 14 tot 24.....
Het is ook hilarisch om te zien hoe die doelgroep zich direct omdraait als ze hun belager Sophia in het vizier krijgen....
Of... zoals vanmorgen een van de jongens wat muziek op zijn mobiel aan het testen is..... beetje overbodig luid maar ach.... maar direct bij het zien van Sophia de muziek op het laagste volume draait.....en Sophia, geërgerd dat ze dader niet kon betrappen, weer rechtsomkeert maakt....
Dan al die rollende ogen van die knapen...... ze zijn de dans weer ontsprongen....
Van..... nog even lekker buiten zitten voor we definitief de hotel kamer achter ons laten....
Bij de oude man die geen koffie kan zetten..... maar waar wel alle 'locals' .....oude mede mannetjes, hun koffie halen....
Een heerlijk moment van de dag vind ik dat....
Al die oude baasjes... die vast de belangrijkste dingen bespreken..... van prostaat tot politieke klachten..... van pijntjes en kwaaltjes tot de lage pensioenen kosten....van het weer tot 'de leer'...
Je kan ze niet volgen.... maar snapt dat het over belangrijke zaken  moet gaan.....
Van.... de koffers halen.... dag kamer met je prachtige uitzicht..... en je onmogelijke kleine douche.... je oude koelkastje..... en je plankenloze kast.....
Van.... op naar de old town.... voor de laatste souvenirs....
Willem zit al bij Kapari aan de koffie....
Ik neem afscheid van het lieve vrouwtje van de het kleding boetiekje.... tranen met tuiten huilt ze....
Ze laat me zien dat ze al kleren voor mij voor volgend jaar aan het uitzoeken is in de catalogus van "platinum'..... en samen zitten we dus even gezellig samen over het boek vol heerlijkheden gebogen......
Dan krijg ik zomaar een jurk en prachtig bloesje mee.....
Volgend jaar terugkomen.... of eerder...smeekt ze.....
Beloven kan ik niks... maar we houden echt contact.....
Van  .... de lieve man van de organische olijven body shop verklapt me dat augustus het seizoen is dat er veel Grieken zelf ook ziek zijn....
Hij opent zijn bureaulade en ja hoor.... ook hij heeft de nodige neusdruppels en andere drankjes binnen handbereik......
Ik vraag hem speciaal naar spullen voor mannen.... en zie een keileuke tube voetenbalsem van ezelmelk en olijfolie....
Dat is wat voor de voor mijn zwager en zus die al een week onze honden uitlaten......
Ja... ik vind dat dat ook voor mannen kan..... die lopen immers ook....
De winkelbaas grijnst.....soms hebben vrouwen best leuke ideeën....
Van..... spelen met de Kapari kinderen Zoë, Anneta en Eleni .....
Heerlijk dollen en gekke filmpjes maken....
Een dag helemaal verwikkeld in het dagelijks leven van deze liefdevolle Griekse familie....
Maar dan dat onvermijdelijke afscheid.....
Ioanna achterlaten valt zwaar dit jaar.....vooral nu..... haar gezondheid..... haar altijd maar weer geven zonder iets terug te verwachten.....
En Alexis... zó gegroeid in zijn zaak... in zichzelf.... als mens....
Dag lieve mama met Alzheimer.... zou je ons volgend jaar nog kennen....?
Dag lieve staf... koks... bediening... vol streken en humor.... en goede zorg voor iedereen....
Van.... we lopen de oude winkelstraat naar beneden....
Een hart  vol van wat we meenemen aan gedachten en liefde maar ook verdriet om dat eeuwige afscheid.... dan hoort Willem..."hey mister... mister hey... you have the best wife".....
Het lieve mannetje van de olijf winkel houdt ons aan.... wacht wacht.... hij rent naar een winkel schap en draait zich dan vol trots om....
Je vrouw bracht me op ideeën, zegt hij tegen Willem.... en kijk eens aan.... in prachtige doosjes heeft hij voetverzorgings pakketjes voor mannen gemaakt... compleet met eelt steen.....
"Next year you will come, I have more....."
Alweer next year..... ja ja..... alsof mijn vakantie wereld alleen uit Kos bestaat......
Ik wil naar Macedonië.... het meer van Ohrid.... en naar zoveel moois meer....
"No no family.... we can't miss you here ".....
Van.... had ik Willem niet in mijn leven gehad, dan was dit ondenkbaar geweest....
Ik ben immers van de nieuwe ontdekkingen.... Willem is van de verbindingen.....
Toch is deel uitmaken van zo'n ander volk dan dat van jezelf, ook wel heel bijzonder.....
Griekse mensen zijn bijzonder.....
Van...... op naar het volgende afscheid.... Stefanos, Lina en Fottini.....
Samen eerst op een bankje zitten aan de zee voor we weer een afscheid aangaan...
Hoe kan het toch dat een week Kos gevoelsmatig langer duurde dan twee weken Wilsumer Berge....?
Van... volgens Willem draait de aarde hier langzamer....
Klinkt aannemelijk maar zeer onlogisch.....
Van.... laatste porkchop...... laatste souvlaki..... laatste verse watermeloen sapje....
Stefanos heeft het moeilijk....
Hij kan geen afscheid nemen.... nog steeds niet... na al die jaren....
Van.... de koffers ophalen.... wachten op de bus....
Twee bezorgde tieners die van ons willen  weten of we ook niet online konden inchecken....
Nee hoor.... konden wij ook niet... geen zorgen.... het komt goed....
Sophia die zich opwindt over een dame die bij de apotheek een fles parfum uit het rek voor de deur laat vallen....
Ze maakt met haar vingers een driftig "betalen betalen" gebaar....
Niet zeuren Sophia... het heeft nog nooit zo lekker geroken nu de geur ook naar je terrasje trekt.....
Van...... laatste rit langs herinneringen.... de boulevard... de old town.... de zee..... ons strandje met de ligstoelen bij Petros.....de ruïnes.... de laatste restjes aardbeving..... de haven met zijn sorbets....
Yalliset zwaait ons na als ze ons in de bus ontdekt.....
Van....... het vliegveld.... midden in de verbouwing...
En een euforische Willem.... de altijd te vroeg juicher....
Want ja... het inchecken is nog nooit zo soepel verlopen ..... maar dan houdt het ook wel op met de verbouwingen....
Want zodra ben je de douane door of je maakt alweer deel uit van  de giga chaos......
Gates te dicht op elkaar met teveel mensen.....
Transavia problemen op Schiphol die zelfs hier merkbaar zijn.....
Vertragingen, vertragingen......
Maar met.... een pot gescoorde dropjes in de tax free shop.....
Het is inmiddels al half één s nachts.....
Er nieuwe dag is begonnen....
Hoe deze ellende dus afloopt....?????
Daarover morgen weer meer.....
Het belooft in ieder geval een lange nacht te worden....




1 opmerking: