dinsdag 10 september 2019

10 september 2019

Dag van:
 De hele stad Arnhem hangt van noord tot zuid en van oost naar west vol met vlaggen... aanplakbiljetten... posters.... enz...
Het is weer september en dat betekent herdenkingen slag om Arnhem... Airborne gedoe.... brug te ver gehannes...
Van... begrijp me niet verkeerd... ik heb veel met herdenkingen....
Ik ben opgegroeid met oorlogsverledens.... oorlogslittekens.... oorlogsgevolgen..... oorlogsverhalen.....
Daar vertel ik ook regelmatig over in mijn blogs .....
Ik ben blij met de bevrijders... de oorlogshelden....
Heb respect voor hen die in die tijd leefden.... op zich ben je dan ook voor mij al een held...
En ik geniet derhalve dubbel en dwars van mijn vrijheid....
Wat die dan ook in moge houden....
Want ook vrijheid is een behoorlijk relatief begrip weet ik inmiddels...
Van... de Airborne tocht loop ik niet meer.... maar de twintig medailles van de wel gelopen keren liggen ergens in een kast ...
Als niet Arnhemmer heb ik ook meer met de herdenkingen/ feesten van 4 en 5 mei... of die ter ere van mijn moeders bevrijding op 15 augustus...
En dat terwijl ik toch 18 jaar in Oosterbeek woonde... het Airborne Mekka.... en 36 jaar in Arnhem...
Ik zou me moeten schamen...
Ik heb niet eens de film van 'een Brug te ver' gezien...
Ken alleen wat vrienden die daarin figureerden....
Ik was bij die eeuwige durende musical....'Soldaat van Oranje' ....omdat Anne Wil Blankers daarin koningin Wilhelmina speelde en ik haar zo graag een keer in het echt wijde zien...
Ik ben 1x naar het Bridge to Liberation festival geweest... omdat we Glennis Grace een keer live wilden horen zingen...
Nooit ging ik naar een oorlogsmuseum hier... maar ik speelde als kind wel in een heuse bunker in het bos van Mariendael en ook legde ik als schoolkind bloemen op de oorlogsgraven....
Dat vond ik altijd net zo spannend als boomfeestdag....
Ja sorry... alweer schande....
Van... ik geloof dat ik twee keer naar een dropping parachutisten ben geweest op de Ginkelse hei.... maar het fietstunneltje waar we onderdoor moesten was veel spannender want daar moest het losgeld voor de Heineken ontvoerders ooit gedropt worden....
Van... en dat zeg ik....
Ik die altijd aan de leerlingen in de bovenbouw over de oorlog vertelde...
Niet genoeg van de verhalen van Anne Frank kan krijgen...... en zelf tweede generatie oorlogsslachtoffer genoemd wordt....
Van... en vandaag was ik weer zo oneerbiedig....
Het begon vanmorgen....
Gegrom.... geronk.... gedreun.... angstaanjagend gewoon....
Als een oorverdovend aanstormend onweersgeluid kwam het steeds dichterbij...
We speelden net buiten met de kinderen.....
En om ons heen klonk gehuil... gegil... geschreeuw....
Kinderen die wegrenden.... handen over de oren hielden.... wegdoken...
En toen die vreselijke onheilspellende grote schaduw boven ons die al het licht wegnam....
Oefeningen voor de dropping voor komend weekend...
Een Dakota vlak boven ons....
Maar dan ook vlak vlak boven ons... alsof je hem aan kon raken.....
En nog één.....
Van... dat buiten spelen werd het niet meer natuurlijk....
We konden eigenlijk wel naar binnen...
'S middags nog maar een poging.... na het brood eten...
En weer......
Gegrom.... geronk.... gedreun.... angstaanjagend gerommel...
Als een oorverdovend aanstormend onweersgeluid steeds dichterbij...
We speelden net weer buiten met de kinderen.....
En om ons heen klonk gehuil... gegil... geschreeuw....
Kinderen die wegrenden.... handen over de oren hielden.... wegdoken...
En toen die vreselijke onheilspellende grote schaduw boven ons die al het licht ontnam....
Van... zou het zo geweest zijn....?
Zou het nog steeds zo zijn....?
Voor sommige van onze vluchtelingen kindjes zeker....!
Eentje 'vliegt' tegen mij aan... kruipt weg in mijn jurk....
Zo was het dus.....
En nog erger....
Want hier klinken geen bommen... geen regen van kogels....
Hier klinkt het geluid van..... bevrijding.....!?
Raken we ooit bevrijdt....?
Écht bevrijdt....?
Leven zonder angst...?
Zeggen wat je wilt...?
Denken wat je wilt....?
Eén Dakota maakt nog een ere rondje boven het plein....
Een ere rondje.....
Er valt zo weinig eer te behalen....zelfs na een oorlog.... 
Omdat na een oorlog zo vaak ook vóór een volgende oorlog betekent....of de na-haat....
Van....JA... herdenken moet....!!!!
Maar ere rondjes in Dakota"s...... parades in uniformen....
Nee.... ik heb een ander idee....
Laten we al die troep die aan oorlogen doet denken... uniformen... oude helmen.... tanks...Dakota's..... bewaarde bommen... granaten met de ring er nog in.... oorlogsgeschut... gebruikte wapens.... en noem maar op.... nou eens weg kieperen....
Laten we bloemen leggen op de graven en daarna feest gaan vieren.... met mooie muziek.... vrolijke kleren.... confetti.... slingers....
Laten we niet de oorlog, maar de vrijheid in ere houden....
En....... laat dan de kinderen fijn buiten spelen.....!!!!!!!
In die blije vrijheid....!!!!!!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten