zaterdag 7 september 2019

7 september 2019

Dag van:
Vanmorgen werd ik wakker en viel mijn oog bij het checken hoe laat het was (veel te laat dus), op een foto van mijn dochter die op een beurs staat....
Mijn kinderen hebben het niet altijd even makkelijk gehad in hun leven....
Een wijs boek het wel eens vermeld dat het zeven generaties duurt voor een cirkel, waar voor cirkel dan ook, verbroken wordt....
Mijn jeugd was niet gemakkelijk.... en hoe zeer ik ook beloofde mezelf een ander leven te bezorgen dan dat van toen, de littekens bleken te groot om dat in alle opzichten ook daadwerkelijk voor elkaar te krijgen....
Op de en of andere manier is verkeerd toch vertrouwd....
Het leven na die jeugd werd dus ook niet zo gemakkelijk....
 Het huwelijk met iemand met een narcistisch persoonlijkheids stoornis is buffelen .....
En mijn kinderen buffelden daarin mee.... en kregen op hun beurt weer littekens...
Van... en dan beland je op een punt dat je denkt 'en nu doorbreek ik die eeuwigdurend lijkende cirkel.....
Punt erachter.... ik ga laten zien dat het anders kan....
En dat gebeurde....
Net voor de helft van mijn leventje erop zat zeg maar....
Niet zonder slag of stoot.... allemachtig wat heb ik geknokt....
Maar ik wilde de kinderen laten zien dat het anders kon....
Dat voorbeeld nog mee geven....
Van.... dat lukt natuurlijk deels.... want je kan net zoveel willen .... er was natuurlijk al het een en ander gebeurd....
En je kinderen moeten ook hun eigen weg daarin vinden....
Van... een mens maakt niet echt fouten ... een mens maakt soms keuzes op basis van wat het gewend is.... op niet beter weten... of later op beter weten maar nog niet precies weten hoe verder....
Of gewoon keuzes op basis van het toen en nu wat later er bijgesteld moet worden....
En naast opvoeding spelen natuurlijk ook karakter, omgeving, eigen ervaringen opdoen een rol....
Van... maar oei wat ben ik trots op mijn kinderen.... niet om wat ze doen maar om wie ze zijn....
Want... vanuit wie ze zijn, doen ze dingen...
Het is me wel eens verweten hoor....'mam jij hamert altijd maar op opleiding en leren'....
En dat klopt....
Eén van de weinige dingen die ik bewust van de opvoeding van mijn ouders weer meegenomen heb....
Omdat het belangrijk is dat je je later kunt bedruipen vind ik....
Om een basis te hebben....
Máár...... wel dát leren waar je talenten liggen.... dát leren wat je leuk vindt voor later.....
Je hoeft geen belangrijke baan of hoge functie.... geen titel voor je naam of erachter....en geen miljoenen op de bank...
Je moet doen wat je gelukkig maakt...!
Omdat dan, wie je bent, ook is wat je doet.....
Dat doet mijn zoon dus in de computer en game wereld.... en mijn dochter met haar creatieve talent....
En dat maakt me trots....
En ik zal je zeggen... dat is héérlijk wakker worden...!!!!
Van.... eindelijk quality time Willem en ik....
Op naar Duitsland.... boodschappen doen.... koffie drinken... tanken..... maar eigenlijk alleen om het  visje eten....
Nergens smaakt de vis zo goed als bij het vis paradijs....
Maar... ook nergens in de buurt zo goedkoop tanken als in Duitsland.... en nergens in de buurt zo lekker goedkoop boodschappen doen.... of Duitse broodjes en bretzels halen.... en twee paar sneakers voor 25 euro...
Van... tijdens de koffie met een Plummenmöhle..... zeg maar gewoon koffiebroodje.... eindelijk dat gesprek....
Kijken of we Willems verhaal kop, voeten en staart kunnen geven... de angel eruit kunnen halen, de vinger op de zere plek kunnen leggen....
Eindelijk even tijd voor elkaar.... in elkaars leven duiken.... er samen uitkomen.... het samen dragen.....
Willem wil veel... zo niet alles.... (om maar te vergeten)....
Willem wil niet.... en nooit meer....(om maar te vergeten)....
Dus gaan we eerst maar eens door dat zwarte gat.....van onbegrip.... onwetendheid.... belangenverstrengeling....
Ik moet er opletten dat ik niet mijn karakter op die van hem projecteer...
De één is de ander niet.... ieder heeft recht op zijn eigen manier van ermee omgaan....
We praten.... we kibbelen.... we pinken tranen weg.... we lachen.... we 'bozen'.....
En dat allemaal in Kaufland onder het genot van koffie en een plummenmöhle....
De koffie is allang op... dat koffieding tot op de kruimel verorberd....
Het is al 17.11 uur....
En we zitten er nog steeds....
Eén ding weten we zeker.... Willems minst sterke kant, wordt nu het meest op de proef gesteld....
Oh... je wilt weten wat die minst sterke kant is...
Nog niet eerder opgevallen....?
Ongeduld dus...
Willem wil altijd alles snel... meteen... direct....en onmiddellijk....
Van..... de weekenden zijn ook onze dierendagen....
Extra tijd.... extra genieten....
Ze komen niks te kort vandaag....
En Instagram en Facebook worden weer aardig aangevuld met dieren spam....
Van... en de buurtjes hebben het goed op vakantie...
Groetjes uit Spanje....!







Geen opmerkingen:

Een reactie posten