woensdag 4 september 2019

4 september 2019

Dag van:
 Het meisje van gisteren kreeg vandaag een naam....
Ze heet Lieke....
Lieke deed aan korfbal en carnaval...
Haar zus heet Floor...
Lieke zat net twee weken op de middelbare school....
Haar bff Noor is ten einde raad....
Het verhaal kreeg vandaag namen en gezichten....
Net als haar leven...
Alleen is dat leven nu niet meer....
Van.... de scholen zijn net begonnen ja....
Ik vind dat altijd weer zo'n moment van 'siddering door je lijf' als ik die grote aanplakbiljetten op borden zie verschijnen aan de kant van de weg....
'Pas op... we gaan we naar school'... of.....'Pas op... de scholen zijn weer beginnen'....
Voor mij zo'n gevoel dat de vakantie dan echt voorbij is....
Het gevoel dat ik vroeger had.... pas inderdaad op lieve auto's dat jullie mijn kind niet omver rijden.... of pas alsjeblieft op als mijn kind een beetje roekeloos door het verkeer sjeest ... heb ik er niet meer bij....behalve die eerste dag als Isa naar school gaat....
Meer ben ik nu zelf die opletter.....
Ik rij immers vlak langs een middelbare school waar half wakkere... of naast elkaar rijdende, elkaar wakker houdende joelende scholieren rijden...
Ook het fietspad op de brug is vol van kinderen met wiebelende tassen op bagagedragers of in mandjes...
Ik let op ja.... en nu helemaal....
Lieke heet ze dus....
Een zee van bloemen en knuffels liggen op de plek waar ze omkwam....
De weg die zoveel kinderen nog zo vaak moeten gaan....
Ook Noor... en haar andere vriendin Fleur....
Elke keer als ze erlangs rijden zal de naam Lieke mee voorbijgaan....
Van.... op school heb ik een humeur als een sidderaal....
Ik ben moe en kan weinig hebben vandaag....
Ik blijf dus maar netjes en beetje uit de buurt van de kinderen... en laat ze lekker spelen....
Zo hebben ze het minst last van hun juf.....
Het doet goed als een collega komt vragen of alles goed gaat en of ik moe ben....
Ja dat ben ik.....
Van.... als ik thuis kom... zonder boodschappen gedaan te hebben... duik ik direct boven in bed.... en slaap....
Twee uur slaap ik....
Dan steekt Willem zijn hoofd om de hoek en vraagt wat voor boodschappen hij zal halen....
Doe maar aardappelpuree en andijvie.... en een rookworst erbij....
Een half uur later al ruik ik boven dat hij zelf is begonnen met koken....
En nog een half uur later word ik weer wakker van zijn trots geroep 'Wampie.... eten is klaar'....
'Wampie kijk... ik heb er scherpe oude kaas stukjes bij gedaan.... zelf bedacht!'....
En inderdaad... een vondst Willem....!!
Van.... ach.... Peter Lindbergh overleden.....
Jullie niet bekend...???
Mij wel....!
Ik volg hem op Instagram....
Een bekend en fenomenaal modefotograaf.....
Bekend van de Vogue cover van 1990....
74 jaar.....
Ook niet echt een leeftijd om nou dood te gaan... maar beter dan 11 jaar.... zoals Lieke....
Van... en volgen jullie de Brexit nog een beetje....?
Ondertussen snap ik er geen snars meer van... no deal... wel een deal... verkiezingen de ja of de nee....
 Het enige dát ik snap is 'order order'..... maar daar houdt niemand zich aan....
Een puinhoop is het...
Van..... en verder is er van de Bahamas ook weinig meer over.....
Daar gaan de droom vakanties.....
Een orkaan....Dorian geheten.....er overheen en weg groot Bahama gedeelte....
 Alle bloemen rokjes en slingers met de wind mee gewaaid.....
Daar hoef je met huwelijksreis dus ook niet meer naar toe....
De huwelijkssuites liggen aan gruzelementen....
Net zoals 13.000 andere huizen en gebouwen.....
Telefoonverkeer en waterkranen doen het ook niet meer...
Zeg maar dag tegen je cocktail.... of selfies sturen op een zonovergoten strand....
Van.... het is wel duidelijk.... de r is weer in de maand.... de komkommertijd is voorbij.... en de nieuwsberichten passen zich daarbij aan.....
Het wordt er niet vrolijker op....
Van.... zelfs op de US OPEN valt weinig nog te beleven nu Federer en Djokovic eruit liggen wegens blessures....
Ook duidelijk zo'n staaltje van eind van het seizoen....
Van.... maar ik geniet... ik lig niet óp maar weer heerlijk ónder de dekens....
En tante Bets knort en spint met compleet lijf en leden gestel tegen mij aan....
Het bed trilt ervan... een mini Dorian zal ik maar zeggen....
Iets minder verwoestend gelukkig....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten