12 april 2021

Dag van:

Het is weer gedaan met die rustige zondag...

Het is maandag en dus een werkweek voor de boeg...

En het is niet te geloven maar op de heenreis heb ik écht alles tegen.... een auto midden op de weg die het niet lukt om achteruit te parkeren.... alle stoplichten tegen... zelfs op de meeste zebrapaden wordt overgestoken.... een rij auto's voor me in het centrum en net als ik bij het verkeerslicht kom springt die op rood....

Andersom denken gebied mij in ieder geval te denken dat ik nu de eerste en voorste ben....

Een vrachtwagen die half op de stoep, half op de weg staat te lossen.....

Wéér ik die de laatste in rij ben en moet stoppen voor een juist op rood springend licht....

En de vuilniswagen die op de smalle weg naar school niet aan de kant wil gaan dus ik die in de berm gaat....

Lekker ritje.... ik ben wel wakker nu...

En wat ben ik blij dat de koffie klaarstaat  dankzij mijn super assistente, als ik binnenkom....

Gelukkig verloopt de dag in de klas gezelliger....

Zelfs zo gezellig dat er eentje vraagt "mag ik met jou naar huis?"....

Oh... en weetje.... soms zou ik zo graag JA zeggen....

Soms heb ik echt die moeite om werk en privé te scheiden...

Dan zou ik veel liever die lieve oma zijn waar je altijd veilig terecht kan... waar je je gekend en begrepen weet... dan die juf die dat ook doet maar dan vanuit professie.....

Groot verschil is natuurlijk ook dat de juf je na één of twee jaar weer laat gaan en je oma bij je blijft....

Vandaag ruil ik mijn 'Parijs boek' in voor het boek van Paul van Tongeren....

"Het wonder van betekenis"....

Vandaag blijft er één ding uit het boek, vooral hangen....

Het heeft het over de verklaring en de uitleg....

Hij heeft het over onze ervaringen....

Hoe wij iets ervaren is altijd subjectief.... we kijken immers door onze eigen bril... vanuit een verleden.... vanuit eigen waarnemingen...

Je kan van alles verklaren maar... er gaat altijd een ervaring aan vooraf...

Je ervaring vraagt dan ook niet om een verklaring maar om een uitleg....

Wij hebben onze interpretaties van de werkelijkheid (zo die er al is)....

Wat ik ervaar kan een ander wel heel anders ervaren dus...

Het zet me aan het denken... en dat is natuurlijk nét wat die denker de Vaderlands wil bereiken....

Dus als ik bijvoorbeeld naar een schilderij kijk.... en ik zeg "mooi".... en er staat iemand naast me naar datzelfde schilderij te kijken en die zegt ook "mooi".... dan hoeft dat dus niet hetzelfde mooi te zijn.....

We zijn het er allebei over eens dat het mooi is zonder ons af te vragen waarom we dat dan mooi vinden of waarom de ander het mooi vindt....

En als dertig anderen ook "mooi" zeggen dan kun je dus spreken van een mooi schilderij....

Zo werkt dat dus ook met het algemeen gemiddeld schoonheidsideaal.....

Een mooi mens vind ik iemand die een bepaalde uitstraling heeft... de fotograaf zal een fotogeniek iemand mooi vinden... een modeontwerper iemand met de ideale maten (en wie bepaalt die ideale maten?).... een schilder iemand met een karakteristiek uiterlijk...

Maar omdat dertig of honderd, of weet ik veel hoeveel, mensen "mooi" zeggen wordt iemand dus een schoonheidsideaal.... een miss world.....

Zo werkt dat dus... ongeacht welke onderliggende ervaring daaraan plakt....

Het is maar welke betekenis je aan 'mooi' geeft....

Mooi weer is voor mij zon.... niet te heet maar wel aangenaam warm.... omdat ik dan in de tuin kan zitten... en als ik niet zitten wil dan kan ik er wel in tuinieren.... ik geniet van de bloeiende bloemen en de geur van de sloot... van het buiten eten en de vrijheid.... wat dit vrijheid dan ook voor mij betekenen moge....

Mooi weer is voor de weerman het meest wisselende beeld dat je je maar voor kan stellen....

Liefst met wind,  onweer afgewisseld met zon en veel temperatuurswisselingen... want dan zitten zijn weerkaarten zo vol mooie lijnen....

De mens met lichtallergie vindt juist een donkere onheilspellende lucht mooi.... dat geeft tenminste niet veel licht... en hij kan nu maar buiten zonder bescherming....

Hoe relatief is ineens mooi weer voor mij....

Het zijn toch wel leuke dingen om over na te denken...

En toch....

Toch vraag ik me af of er geen universele ervaringen of uitleggen zijn....

Stel ik dénk aan het woord vrede....

Oké... wij leven niet in oorlogsgebieden maar we horen ervan... we zien ze op tv....

Wij leven niet in huiselijk geweld situaties.... tenminste dat hoop ik.... maar de heilzame toestand van rust en harmonie... de afwezigheid van stoornis, ruzie, strijd.... dat moet toch wel een beetje gelijk liggen.... toch....????

Wat je ervaring ook is... en zonder te denken in termen van erg, erger, ergst, moet vrede toch een beetje gelijk voelen.... ervaren worden...?

Nou ja... dat dus....

Ik lees nog even verder....