25 april 2021

Dag van:

Er schuilen grote voordelen aan dit weer...

Oké het is dan nog wel niet geweldig warm, maar voor mij warm genoeg.... na elven dan....

Voordelen als vroeg wakker zijn en dus nog wat aan je dag hebben...

Voordelen als een vrolijk humeur... 

De juiste vitamientjes waar je na de winter nu toch wel tekort aan hebt... ook al slikte je ze bij...

De honden worden minder smerig en er valt dus minder in huis te doen....

De avonden blijft het langer licht... de honden kunnen weer een extra keer naar buiten....

De baas dus ook.....en dat geeft rust....

De deuren kunnen weer open.... het buitenleven is een feit...

De wereld krijgt weer kleur....

Kijk.... en daar beland ik dan zowaar bij de nadelen....

Want het scala aan groen dat overal opdoemt.... de witte en roze kaarsen van de kastanjebomen.... het wit van de madeliefjes naast het geel van de paardenbloem of het zachte blauw van de vergeetmijniet... zijn mij bij lange na niet genoeg....

Waarmee ik niet wil zeggen dat ik ontevreden ben.... maar misschien ietwat hebberig..... of misschien ook ongeduldig....

Ik heb mijn zomerkleren immers ook al her en der uit de zomerstapel gerukt...

Vestje erover en klaar... de kleur is daar.....

Het wit laat ik namelijk wijselijk nog even liggen voor de echte hoogzomer....

Ik ongeduld dus als een ijsbeer heen en weer door de

kamer.... mijn oude lagere school klasgenootje, de nationale ombudsman,  stevig commentaar leverend in het programma Buitenhof....

Vreemd om meneer van Zutphen te horen zeggen daar ik hem als gewoon Reinier ken.... vriendje van Evert en Ton.....en smoorverliefd op Esther met haar blonde vlechtjes....

Reinier met zo'n gezicht dat, als je rimpels zou tekenen op de klassenfoto's, je er zo de Reinier van nu uithaalt....

Nu pratend met Thom de Graaf waar mijn zusje zo hemels verliefd op was.....

Alleen is Thom behoorlijk getekend ouder geworden....

Enfin ik ijsbeer...

Zal ik wel.... zal ik niet.... al ken ik de uitkomst al...

Natuurlijk zal ik...

Het grote nadeel van deze periode is namelijk die tuinkriebel..... en de Action is nog niet open.....

Het grote nadeel daarna is dat ik die onbedwingbare tuinkriebel móet krabben....

En wat is er dan heerlijker dan de jeuk te stelpen bij... "dan maar naar Intratuin"......

Volgend nadeel....

Hebben jullie die prijzen wel eens vergeleken van de een en de ander....

Het is net als tanken in Duitsland... daar is het stukken goedkoper....

Maar ja... die jeuk hè....

Die aanblik van die nog paar lege potten.... en dat lege plekje in het perkje.....

Nou is de Action al overbevolkt druk qua winkelafspraken en ik ga dus naar de winkel van veelkleurigheid... veel voor mijn portemonnee.... maar ook veel voor voor het krabben van de jeuk...

Mijn Intratuin....

Om kwart voor twee kan ik terecht....

En ik ben er stipt... geloof dat maar....

Altijd weer word ik vrolijk als ik zo'n tuincentrum inloop.... nadat ik me eerst keurig heb aangemeld...

Die geur.... die kleur....

Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het...

Planten voor fruiteters.... voor kruiden- of medicijnvrouwtjes.... vlinderliefhebbers.... pottenvullers.... vijveraanleggers..... grootdenkers.... zich afschermers.... interieurbobo's en interieurondeskundigen..... vogelvrienden.... dierenvrienden.... jagers.... groene vingers... kortom, het is er....

En kan je het niet vinden dan lopen er op bijna elke hoek van een stelling wel groen geklede medewerkers die je verder kunnen helpen....

Wees niet bang... voor elke huis en tuin is wel wat...

Sommige planten zijn in wel 8 maten te koop...

Acht prijsklasses dus ook....

Meestal kom ik thuis met stekkies.... ik sla wat inkomensgevoelig in.....

En dan loop ik daar verrukt huppelend met mijn eerste inkomensgerelateerde stekje in een kar die gemaakt is om een compleet oerwoud in te vervoeren.... en ik loop onhandig langs zo'n in luipaard print gehulde jumpsuit dame die bijna tegen me aanbotst omdat zij wel begrepen heeft dat er in die kar een inkomensevenredige jungle past....

Kijk... plant ik mijn stekje dan ben ík vier jaar verder voordat mijn rozenboog voor een kwart volgroeid is...

Nee.... het luipaard heeft danwel eenzelfde smaak als ik maar dan acht maten groter.....

Zijn kan me een jolige zwaai met haar luipaardstaart de complete rozenboog omwikkelen met haar jasmijn....

Echter..... je loopt in een omgeving waar alle vorm van pessimisme, jaloezie of wroeging,  geen schijn van kans maakt en dus huppel je als een zoemende hommel op pootjes van bloemenpracht naar bloemenpracht....

Ik weet nog dat mijn vriendin en ik een paar jaar geleden op koningsdag door de keukenhof wandelden....

Het was de eerste keer in mijn leven dat ik daar was...

Het enige waar ik de Keukenhof van kende was van vroeger... als de auto's met zo'n bloemenkrans op de motorkap thuiskwamen...

Je wist dan precies..."Oh daar zijn ze geweest"....

Maar.... we liepen daar dus.... en we liepen daar ademloos.... vol bewondering....

We hoefden er alleen maar te wandelen en er gebeurde wat van binnen....

Heel bizar....

Zo blij.... zo vrolijk....

En ik weet nog dat we zeiden "degenen die bij psychiaters lopen met depressie klachten, zouden hier eens rond moeten kunnen lopen.... de psychiaters zouden geen inkomen meer hebben".....(nou ja... dan ook maar een stekkie...).....

Hier ik het tuincentrum krijg ik bijna hetzelfde gevoel...

Toch nog met een aardige kar vol verlaat ik een uur later de grote hal.... en begeef me in de wereld der uitlaatgassen....

Auto's met achterkleppen en ramen open om de te lange stelen en takken uit te laten steken....

Ineens haastig en hard gas gevend om maar zo snel mogelijk thuis te komen voordat de bloemetjes het in de auto begeven.... en gezien de kassabonnetjes niet zomaar terug kunnen om weer zo'n aderlating aan te gaan.....

Om vervolgens net als ik de plantjes te gaan poten om tot de conclusie te komen dat elk plantje in het niet valt in de tuin in vergelijking met de bloemenweelde en veelheid waar je zojuist vandaan kwam....

Dán is de cirkel weer rond en begint die jeuk opnieuw...

Zal ik wel... zal ik niet....

De tuin staat nog lang niet vol....

Gelukkig zit ergens in mijn achterhoofd dan zoiets als een Repelsteeltje die mompelt "niet het vele is goed, maar het goede is veel"....

En tevreden zak ik in mijn tuinstoel en geniet....

Iets met Paradijs..... iets met Maduro-Keukenhof....

Neeeeeeee Benji UIT het perk....!!!!!!!

En weer terug op aarde... maar wel een kleurige aarde... oh zo!