Latijn is geen moedertaal...
We leren hem wel op gymnasia maar het is geen moeder of voertaal...
Het was een taal die jaaaaaaaren geleden soms door de hogere klassen gesproken werd....
Maar zat je er maar één klasse onder dan kon je het al niet meer volgen...
Latijn is dus een klassieke taal...
Die taal spreekt men niet meer...
Ja toch nog wel een beetje..... in de katholieke kerken....
Op gymnasia leert men nog altijd één van de klassieke talen.....
Je leert er óf Grieks óf Latijn... vanaf de brugklas tot aan je eindexamen...
En de docenten zijn ervan overtuigd dat de studie van zo'n klassieke taal de student veel oplevert...
Sterker nog: ze geloven dat je juist door een klassieke taal te leren en bestuderen, beter wordt in je andere vakken....
Het vertalen van Latijn of Grieks is een heel ingewikkeld proces...
Je moet goed analyseren en je kan niet zomaar wat opschrijven....
Hoe langer dus je gestoei met klassieke talen, des te beter je Nederlands taalgebruik...(zeggen ze)....
Ook is Latijn handig bij het leren van een moderne
vreemde taal zoals Frans, Italiaans of Spaans. Deze talen zijn net zoals Latijn een Italische taal en vertonen dus overeenkomsten met Latijn. Zo zijn er in het Frans veel woorden afgeleid uit het Latijn en vertoont Italiaans zelfs grammaticale kenmerken van het Latijn. Zelfs het Nederlands vertoont Latijnse trekjes. De woorden museum en datum hebben een meervoud dat eindigt op een “a”, namelijk musea en data en niet de voor de hand liggende “s” erachter geplakt. Door de kennis van het Latijn is het een stuk makkelijker een taal te begrijpen en dus te leren....
vreemde taal zoals Frans, Italiaans of Spaans. Deze talen zijn net zoals Latijn een Italische taal en vertonen dus overeenkomsten met Latijn. Zo zijn er in het Frans veel woorden afgeleid uit het Latijn en vertoont Italiaans zelfs grammaticale kenmerken van het Latijn. Zelfs het Nederlands vertoont Latijnse trekjes. De woorden museum en datum hebben een meervoud dat eindigt op een “a”, namelijk musea en data en niet de voor de hand liggende “s” erachter geplakt. Door de kennis van het Latijn is het een stuk makkelijker een taal te begrijpen en dus te leren....
Vele spreekwoorden komen uit het Latijn. Eén van de bekendste is misschien wel “veni, vidi, vici” ooit uitgesproken door Julius Caesar. Het betekent “ik kwam, zag en overwon”. Dit is slechts een enkel voorbeeld uit een uitgebreide lijst. Hieronder staan nog enkele bekende spreekwoorden die uit het Latijn komen.
- Ad fundum (tot op de bodem)
- Carpe diem (pluk de dag)
- Cum Laude (met onderscheiding)
- Facto non Verba (geen woorden maar daden)
- Veni, vidi, vici (ik kwam, zag en overwon)
Maar...... je hebt ook een Nederlands spreekwoord...
"Aan het eind van je Latijn zijn"....
En waar komt dat nou vandaan....???
Niet uit het Nederlands in ieder geval...
Het kent zijn oorsprong in Frankrijk....
"Être au bout de son latin"
Maar dan nog.... wat betekent het dan....?
Er bestaan wel wat verklaringen, maar het is zeer de vraag hoe betrouwbaar die zijn...
Zo zegt men dat het is ontstaan omdat men na het leren van Latijnse woordjes doodmoe was.... en dus aan het eind van zijn Latijn....
En ook is een uitleg dat Latijn ingewikkeld was en niet door iedereen gevolgd kon worden....en dat ze dan afhaakten....
Ze waren dus aan het eind van hun Latijn (begrip)....
De Engelsen doen er niet eens aan...
Die hebben het over 'the end of the rope'.....
Wat voor mij zoveel betekent als dat je lontje helemaal opgebrand is... voorbij kort dus...
En de Duitsers laten het helemaal afweten... dit zijn blijkbaar nog aan het eind van hun Latijn....
En de reden waarom dit hele bovenstaande geschreven is, is om de betekenis ervan in het Nederlands dus....
'Uitgeput zijn'.....
Ik ben aan het einde van dit schooljaar toe.... of het nou einde Latijn is of dat ik de man met de hamer tegenkom.... onder de voet geraakt ben..... m'n kruit verschoten heb.... het kan me niet schelen....
Ik kan nog geen veer van mijn mond blazen.....(om maar wat spreekwoorden in gewoon Nederlands te gebruiken....
Ofwel ik ben aan het eind van mijn Latijn....
Ofwel ik ben mortuus lassus.... en da's Latijn voor doodmoe....defatigatus... uitgeput....
Het lijkt wel een Harry Potter spreuk....
Het is, in tegenstelling tot Grieks en Spaans: Latijn en nooit Latijns. Een veel voorkomende fout.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt helemaal gelijk Ina. Willem zei het ook al. Dus maar even verbeterd 😃😃👍 Dankjewel!!
VerwijderenIk lees trouwens erg graag je blogs
VerwijderenLees je blogs trouwens erg graag
BeantwoordenVerwijderenHartstikke leuk... dank je 😘!!
Verwijderen