zaterdag 31 december 2022

31 december 2022


Dag van:
 De vogeltjes, die tussen de stortbuien door, zich in mijn tuin gehoord doen aan zaadjes en nootjes of vetbolletjes, hebben geen weet van jaarwisselingen.....
Hebben geen weet van uren in de keuken staan om salades voor te bereiden, te maken en op te maken...
Hebben geen weet van oliebollen behalve als ik de overgebleven bollen morgen in de boom hang....
Hebben geen weet van dat land wachten tot de klok 12 uur slaat om dat nieuwe jaar in te gaan....
Wellicht hebben ze wel last van de harde knallen die je ondanks die regen toch overal hoort....
Wat heerlijk moet dat zijn...
Gewoon meedeinen op de overgangen van seizoenen....
Leven van de dag naar de dag naar de nacht....

Kan het hun schelen dat morgen in 2023

valt.....
Morgen is gewoon morgen...
Wakker worden in je nest zonder kater....je ogen open doen en alleen maar kijken of je een nat of een droog verenpak zal oplopen die dag...
Gewoon doen wat je altijd lekker doet...
In de appelboom van lekkere dingen peuzelen....

Wij zitten morgen weer met dat gevoel van dat lange jaar dat voor je ligt....
Iets met weer opnieuw beginnen terwijl je eigenlijk alleen maar doorgaat...
Iets met maar afwachten wat de volgende 365 dagen je weer brengen zullen...


De vogeltjes wachten niet...
Die voelen opeens dat ze workers moeten gaan leggen, nestjes moeten gaan bouwen, verse ecologisch biologisch verantwoorde rupsjes moeten zoeken voor hun kale kroost zonder dat er die boom vol lekkernij staat...
De boom die ook meedeint op de seizoenen...
Nu nog kale takken waar pindakettingen en nog meer lekkers in hangen.....straks de knoppen en de bloesem....dan weer de appels...
Hoezo jaarwisseling....?

Maar vooruit....ik ben dat beest op twee poten dat men mens noemt...
Een met rede begaafd wezen...
Die met onrede uren in de keuken uien snijdt, augurken en zilveruitjes in blokjes hakt, olijven halveert, appels schilt, vlees braad en ga zo maar door....

Alles door de gekookte aardappels roert om er een respectabele Oudjaars salade van te maken....
Die bruin bier en warm water mengt met meel om er oliebollen van te bakken in bijna onbetaalbare zonnebloemolie....
Straks de Oudjaars avond ingaand met vette jaren en een oliegeur in de kerk omdat ze vast geen tijd meer heeft om even te douchen...

Ondertussen klinken de laatste top 2000

klanken tussen het olie gespetter en de knallen van vuurwerk, op de achtergrond....
Wel de beste nummers van de top 2000...
We naderen rapsody in Blue....
Wel de hardste knallen omdat er veel illegaal spul uit Duitsland en België bij zit en omdat de boer al bezig is met de voorbereidingen van het carbid schieten...

Toch heb ik met Oudjaar nog nooit zo netjes gewerkt in de keuken als dit keer...
Dat scheelt een hoop opruimwerk zometeen....

Komt vast omdat Willem er niet is...
Die is naar een begrafenis en daarna optreden met de fluit in weer een ander gedeelte van Nederland...
Geen man dus die tussendoor snoept...of vertelt dat je best nog meer beslag voor de oliebollen erbij mag maken...
Of komt het toch omdat ik op mijn oude dag systematischer begin te werken...?

Om vier uur plof ik neer...
Salades klaar, oliebollen gebakken en de beignets heb ik dit keer gekocht...
Dat kunnen bakkers écht beter dan ik...!
De hapjes staan klaar, nu alleen opletten dat de honden het niet op hebben voor wij er zelf een hap van hebben kunnen nemen...
Sinds Borre aan de prednison zit is het een ware ramp....
Veel drinken, langere en vaker plassen...
Maar vooral die vreet drang....

Hoeveel stokbroden hij al niet van het aanrecht heeft gepakt, prullenbakken leeg gegeten, lekkers van de tafel gapte of de lades en kasten opende op zoek naar iets eetbaars...
Vooral de koelkast is favoriet en daar moet dus wat voorgezet worden als wij weg zijn....
Nee echt....zelfs afwasborstels en de bakjes voor de katten gaan eraan...
Dus zit ik op wacht....tot Willem thuis komt...
Pas dan kan ik douchen...
Oliebollenvet uit de haren.... mayonaise vlekken uit m'n gezicht....rijstkorrels uit m'n oren....uienlucht van de handen...
Brrrrrr jakkes.....


Ik heb trouwens ook wat bedacht op die intimiderende reclame van de Postcodeloterij...
Het heet omdenken....
Niks niet "laatste kans om mee te spelen...je hebt alleen nog vandaag"...
Laten we het eens andersom doen...
Voor jullie de laatste kans om hier in Arnhem met je kanjertruck de straat in te rijden anders stop ik mijn lidmaatschap....
Klinkt dat dreigend genoeg....????

Oh ja...en ik moet terugblikken hè...
Ach er is zoveel gebeurd..
Dieptepunten en hoogtepunten...
Eigenlijk was alles wel een beetje te volgen in de blogs van het afgelopen jaar...
Niet alles natuurlijk....maar wel veel...
Gedachten, gevoel, emotie, daden, plannen enz....
Natuurlijk was onze trouwdag het mooiste hoogtepunt...
En ook al kent elk hoogtepunt weer zijn dieptepunten, kijken we terug op een onvergetelijk mooie dag vol verrassingen, liefde en ruimte voor een ieder en voor onszelf...
Mijn LACCS diploma vond ik ook gaaf....
Definitief mijn laatste studie....maar zoveel lieve studievrienden aan overgehouden en zoveel leerzame handvatten....
Dat Willem zo zijn nieuwe weg vindt, vind ik ongelofelijk knap....
Vooral onze samenwerking daarin....


Onze vakanties; Spanje, Krakau, Auschwitz, Thessaloniki, Chalkidiki
En de oorlog in Oekraïne was een absoluut dieptepunt...
Wat voor dieptepunten er verder nog mochten voorkomen afgelopen jaar.... liefde en een beetje begrip zullen uiteindelijk alles overwinnen en wonden helen....
Daarbij zijn littekens en rimpels mooie tekenen van leven....

En dan nu hup dit oudjaarsavond in....
Eindelijk om zeven uur komt Willem thuis...
Total loss natuurlijk, dat dan weer wel...
Gelukkig komen de buren laat....zo hebben we nog even tijd voor onszelf...
Willem kan slapen, ik douchen....
Eigenlijk niets bijzonders anders dan andere dagen kun je wel zeggen...
Behalve dan de eenjaarlijkse hapjes op tafel....
Oeps "blijf maar wakker Willem anders zijn die hapjes zo in Borres bek beland"....
En dan erachteraan "jammerrrrrrr joh"....
(Voor dat dutje dus).....
En wat doe ik???......
Schandalig genoeg val ikzelf na het douchen op bed in slaap....
En het is dat Willem roept anders was ik zo door alle knallen en 12 slagen van de klok heen geslapen....
Maar....ik ben op tijd....

De buurtjes komen net aangelopen...
En oeps...container in brand...
Eerst maar 112 bellen...
"Politie, brandweer of ambulance mevrouw?"...
Nou doe de brandweer maar...
"U klinkt niet in paniek mevrouw"....

Nou nee, ik zie ook geen vuur maar wel veel rook....en het stinkt....
"We hebben het druk maar we komen tussendoor wel even langsrijden....de Velddijk hè?"....
Nee de Vestdijk...
"Oké ondergrondse container op de Velddijk...
Vestdijk!!!!....

We blèren mee met de nummer 1 Rapsody in Blue en we tellen af.....
Gelukkig nieuwjaar allemaal....










Geen opmerkingen:

Een reactie posten