Dag van:
Het lijkt wel of de appelboom danst, denk ik als ik vanmorgen aan de koffie zit en de appelboom bekijk ....
Zoveel vogeltjes die weer op het lekkers aankomen dat erin hangt....
Musjes, meesjes en zelfs een puttertje....
Mijn geliefde roodborstjes, waarvan ik allang weet dat het helemaal niet zulke lieve vogeltjes maar kleine vechtersbaasjes zijn, heb ik nog niet gezien....
De takken gaan maar op en neer als het slappe koord waarover koorddansers heen en weer huppelen....
Een vogelballet....
Ik waag me er maar niet aan foto's te nemen want wat het oog ziet kan de lens niet weergeven....
Ik zet de radio maar weer op een gewone zender en begin met het opruimen van de laatste oud naar nieuw restanten en laat de takken vol vogels verder dansen....
De eerste PowerPoint voor Willems dienst is weer klaar....
Altijd weer een uitdaging om in de huid van zijn preken te kruipen....
Willems preken zijn niet gewoon verhaaltjes uit het boek dat men de Bijbel noemt maar zijn verhalen uit zijn hart en ervaringen uit het leven van alledag....
Maar eigenlijk zijn dat die verhalen natuurlijk ook, alleen geschreven in een andere tijd en onder andere omstandigheden....
Spreken is zilveren en luisteren is goud, is het thema....
Er valt genoeg over te vertellen zal ik maar zeggen....
Begrijp je werkelijk wat de ander zegt en voel je wat er tussen de regels door gezegd en bedoelt wordt....
De eerste nieuwjaarsreceptie is een feit....
Bij Willem dan, want mij vindt je niet op zulke bijeenkomsten....
Ik zie er werkelijk de zin niet van in....
Ik wens immers iedereen dagelijks veel succes en geluk toe en niet alleen op die ene dag....
Nee werkelijk, ik snap dat niet....
Gelukkig zie je ook meer en meer dat nieuwjaarsrecepties passé zijn....
Gemeentebesturen zijn daar de voorlopers van....
Netwerken, positief het jaar inzetten, het kost klauwen geld en na een week is alles weer vergeten en gaat men op oude voet verder....
Verder met sowieso positief blijven en netwerken, maar dan zonder receptie....
Wat waardering het hele jaar door lijkt me een betere remedie....
Van storm Henk krijgen we hier weinig mee....
Bij zoonlief in Haarlem waait het slechts een beetje harder dan anders en dochterlief is veilig van Disneyland Parijs thuisgekomen in Didam....
Mijn moederhart is weer enigszins gerustgesteld....
De storm heeft zomaar de naam Henk gekregen en is eigenlijk naar niemand vernoemd.....
Het is gewoon een van de namen die het publiek bij het KNMI had voorgesteld tijdens een open dag in 2022.....
Al denk ik dan op mijn beurt weer dat de naam Henk voor diegene uit dat publiek wél een diepere betekenis heeft....
Ik loop nog even naar buiten....
Het is, op wat lantaarnschijnsel na, donker....
Het ruisende geluid komt met vlagen mijn oren binnen....
De takken dansen....
Dit keer is het de wind die ze op zijn ritme doen bewegen en niet van de vogels....zij slapen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten