6 januari 2024

Dag van:

Ik kan wel blíjven slapen tegenwoordig....

Word ik op een christelijke tijd wakker en denk 'Jippie ik kan van alles doen vandaag', slaap ik weer in....

Maar wat ik moest doen deed ik toch wel vandaag....zij het in wat gehaaster tempo...

Wol halen voor de tweede opdracht van mijn kleindochter....

Voor de Eevee Pokemon trui....

Zo'n patroon waarin kleuren voorkomen met een miniem kleurverschil....

Lang leve de verfbaden van de Katia fabriek....

De achtergrond moet beige, en zelfs dat lukt me om te vinden, zij het dan van een ander soort wol....

Volgende opdracht is koffie en

hondenvoer halen....

Weg van de wolwinkel, stoer voorbij de Action rijden zonder even naar binnen te glippen... en een parkeerplaats voor de supermarkt bemachtigen....

Soms zit het dus echt mee....

En meer dan op het boodschappenlijstje staat haal ik ook niet in die Jumbo....

Ik heb nog genoeg van gisteren in huis....

Brrrrr wat is het koud....

Na al die semi winterdagen die meer op herfst leken was ik niet op een temperatuur van 2 graden bedacht....

Wat is het dan heerlijk om thuis te komen waar de verwarming aan is....

Minder leuk is dat ik de PowerPoint voor de kerkdienst van morgen moet aanpassen omdat er een sterfgeval tussen is gekomen....en iets van een actie Kerkbalans waar ik niks van snap....

Het is echter slechts een kwestie van een vers en een filmpje tussen de andere dia's  plaatsen....

Nu nog gauw de steken op de naald zetten voor de nieuwe trui....

Jammer voor mijn eigen vestje....die maar even aan de kant leggen....een oma hart klopt immers sterker dan een 'voor jezelf' hart....

Volgende actie is ons klaarmaken voor 'La douce France', een concert van het Philharmonisch Orkest Barneveld....

Marleen van de kliek gaat met ons mee....

Wat een mooi theater dat Schaffelaar theater....

Dat was er in mijn tijd nog niet...

Mijn tijd??....

Jazeker, ik heb vier jaar van mijn leven in Barneveld gewerkt en drie ervan in de Glind gewoond....

Waarnemend hoofd der school was ik er....

Hoofd van een openbare school in een poep christelijke gemeente waar verder alleen maar christelijke scholen stonden....

En ik had maar één opdracht...hou het hoofd boven water en de school groeiend....

We zaten in één gebouw; de christelijke school met vier klassen en mijn openbare met één klas....

Het schoolplein werd gescheiden door een dikke heg want oh wee als de kinderen toch eens met elkaar zouden spelen....

Ja, buiten op straat mocht dat wel maar niet op het schoolplein....

Waanzin!!....

In sommige winkels werd ik zelfs niet geholpen als hoofd van een openbare school, zo werkte dat vroeger nog....

Heel soms kom ik nog wel eens in Barneveld...en dan vraag ik me af of er wel wat veranderd is...

Dat vraag ik me trouwens vanavond ook af als ik de gasten van de avond in kostuum of lange avondjurk binnen zie lopen....

Dezelfde pruimenmondjes als weleer...

Het heimelijk kijken naar anderen en gauw wegkijken als de ander

terugkijkt....gevolgd door gemispel en gefluister....

De blikken gericht op hen die anders zijn....waaronder wij dus weer...

Willem in zijn hoody, Marleen in haar zwarte glitter jasje en ik in mijn gele artistieke jurk....

Ze vinden het maar niks....

Naast mij zit overigens een aardige oude alleenstaande man....

Maar al te graag maakt hij een praatje...

Zelfs al praat ik met Willem en Marleen, hij weet mijn aandacht op een bescheiden manier op te eisen....

Docent was hij aan de Hogeschool Wageningen...daar woonde hij toen ook...

Was er maar blijven wonen denk ik nog, maar ik wentel me weer in mijn vriendelijke en betrokken mantelzorg rol....

Vraag hem beleefd hoe hij het hier heeft en hoe hij het theater vindt....

Maar het concert begint...

We duiken bijna onder de stoel van het lachen als de burgemeester wordt aangekondigd...als een soort heilige....

Alleen de koning zou nog eervoller zijn geweest lijkt het wel....

Dat kennen we bij ons in Arnhem niet...

Hier wordt de burgemeester direct verguisd als hij een verkeerde foto plaatst op Facebook tijdens het vuurwerk ruimen....

Maar hier in Barneveld wordt een burgemeester met groot eerbetoon aangekondigd en onthaald....

En dan komt daar zo'n broekie met een ambtsketen om zijn nek, nog jonger dan mijn zoon, het podium op....om zogenaamd te proosten met zijn burgers....

Geen van de burgers in de zaal krijgt wat te drinken, alleen de burgemeester, de dirigent, de 'veurzitter' en de eerste klarinettist heffen het glas....

Maar dan kan het toch beginnen....

Ik wil er net lekker voor gaan zitten als mijn buurman weer een praatje begint...

Hoe aardig burgemeester Tak is en hoe bijzonder dat hij aanwezig is...

Of ik al eens in Parijs ben geweest...

Ik zeg hem met vriendelijke mantelzorg stem dat ze gaan beginnen en knipoog...

We starten met een moment trouwens om onder onze stoelen te duiken want het jacquet jasje van de dirigent zit aan de onderkant van achteren nog vast....

Heft hij zijn armen dan ontstaat er een spleet in plaats van split, waar precies zijn kont tussendoor steekt....

La douce france....

Parijse klanken die de zaal in denderen....

Mijn hart maakt een sprongetje en voelt zich na lange tijd weer eventjes echt vrolijk....

"Versta jij het"? vraagt Marleen fluisterend...

Ja ikke wel....!

De vrolijke chansons worden afgewisseld door Carmen, Offenbach, Schubert....gezongen door de fabelachtige stem van Eline Welle....

Mooi hè, zucht mijn buurman...

Nou hè, mantelzorgmompel ik terug...

Na de pauze, waarin de dirigent door toch

wel een groot deel van het publiek is aangesproken op het spleet versus split effect, verschijnt hij in een zwart fluweel jasje en verontschuldigt zich met Franse flair en flirt over het feit dat zijn nieuwe jacquet nog in verkoop status verkeerde....

Ik moet zeggen dat het fluwelen jasje hipper staat maar vrees voor het commentaar van het Barneveldse volk na afloop....

En ik weet niet of het komt omdat wij op de eerste rij zitten (een onmogelijke plek overigens)...maar de fel gekleurde bloemen Mascolori schoenen van de zanger zijn ook vast Barnevelds roddelwaardig....

Ik hoor ze na afloop al zeggen "hoe kun je nou zoiets dragen"....

Hij moet ze vast uitdoen voor de klok twaalf en dus zondag slaat....té frivool en niet passend bij zwarte kousen....

De muziek na de pauze bestaat uit heerlijk meezingers van Charles Aznavour, Charles Trenait, Julien Clerc en mijn eigen Michel Fugain....

Natuurlijk met c'est si bon en oh Champs Elysees.....

Op het scherm achter het orkest verschijnen steeds foto's van ons heerlijke Parijs....

Ik geniet....!!

De dirigent weet van geen ophouden...

De ene toegift na de andere...

De arme man naast mij heeft geen knieën meer over van het gaan staan en weer gaan zitten, waar ik hem de laatste twee keer dan ook maar mee help...

Je bent immers mantelzorger of niet....

Maar eindelijk mogen we gaan...

Ik wens mijn buurman nog een fijne avond en hij ons een goede reis terug naar Arnhem...

Ach ja, Barneveld....

Het mag dan uitgebreid en qua huizen gemoderniseerd zijn....bij de echte Barnevelder is de tijd echter behoorlijk stil blijven staan....zeker als ik in de foyer bij het jassen ophalen hoor dat het theater de zaal niet vol krijgt voor de voorstelling van Paul de Leeuw die eraan zit te komen....

Iets als spleet en split of ....te frivool, denk ik....