Mijn bureau is opgeruimd.... de spullen voor morgen liggen klaar zodat zij die morgen werken de week kunnen afmaken....
Ik wens de schoonmaakster een fijne avond en vertrek....
Druilerig.... grijs.... en eigenlijk best onaantrekkelijk om zo je weekend te beginnen....
Maar gelukkig nog rustig op de weg...
Ook te naargeestig klaarblijkelijk voor anderen om te 'koopavonden'....
Van... maar daar vergis ik me dan weer in als ik een paar honderd meter verder rijd...
Bam... file....
Geen beweging in te krijgen ook....
En dat nog vóór ik het station bereikt heb en dus de rest van de stad nog door moet....
Het is iets voor half zeven als ik de brug over kruip...
Ze kunnen de pot op thuis... ik kook niet meer...
Broodje kebab bij de Turkse snackbar kunnen ze krijgen...
Aldaar... ook file...voor de toonbank waar je kunt bestellen...
Ik ben niet de enige dus die laat is...
Kwart over zeven....
Thuis....
Kwart voor acht...
Eten op....
Acht uur...
Koffie...
Half negen....
Feyenoord- Porto....
Negen uur...
Ik verlang naar bed...
Van... ofwel.... dat was weer een dag....
Na de herfstvakantie twee leerlingen erbij....
Geen gemakkelijke werd erbij gezegd...
Wie weet na de herfstvakantie mijn bed maar op school zetten...
Nou ja... bij wijze van spreken dan....
Maar.... nog niet ziek geweest.... nog niet ingestort.... noch afgebrand....
Ik sta nog overeind....
'In 2020 zijn er geen leerkrachten in de Randstad en Gelderland genoeg.... en geen garantie meer dat elk kind onderwijs kan krijgen'...
Het onderwijs in Nederland verkeert in grote crisis. Volgens de Algemene Vereniging Schoolleiders (AVS) is er geen garantie meer dat al onze kinderen onderwijs krijgen als er geen extra geld komt. "De situatie is kritiek", zeggen de schoolleiders. (Eén vandaag)
Tja.... ach.... ik sta nergens meer van te kijken.... collega's en schoolleiders ook niet meer....
Een crisis die genegeert wordt in den Haag....
Terwijl wij ons in bochten wringen om eindjes aan elkaar te knopen...
De kleuterklassen soms wel 6 verschillende gezichten in de week zien om de school/lesuren maar gedekt te krijgen...
Waar blijf je dan met het nastreven van al die mooie pedagogische theorieën zoals van Luc Stevens; relatie... competentie... autonomie...
Hoezo relatie.... wanneer dan.... met wie dan...?
Met die ik weet niet hoeveel leerlingen die je ziet tijdens het dichtlopen van die gaten.....?
En zij met die steeds wisselende leerkracht gezichten....?
Waar blijf je dan met je klassenmanagement als er 6 mensen el hetzelfde nastreven maar toch zes verschillende karakters zijn....en je weet dat het ook de toon is die de muziek maakt...
Dan ontstaat er namelijk een kakofonie van geluiden... in dit geval meningen... manieren... begeleiding... tonen vooral....
Afstemmen met elkaar....?
Ja hoor... wij zijn voor... op papier dan... want in de praktijk werkt dat toch even iets anders....
En de kinderen...?
Die hoppen van de zachtaardige juf met de zachte stem naar de daadkrachtige juf met de harde stem... van de knuffel juf maar de anti aanraak juf.... van de speel juf naar de leer juf.... van de relativerende juf naar de inlevende juf.... van de creatieve juf naar de methodische juf... van de zekere juf naar de onzekere juf...
Nee... dat noem ik relatie opbouw....
Wat dat betreft helpt dat unit onderwijs dan wel een beetje...
Je hebt alleen met al die juffen binnen je unit te maken....
Dat zijn er gelukkig maar 12....(die ook nog elders opgedeeld in groepen staan)....
Twaalf ja... dat lees je goed....
Het moet toch niet gekker worden in onderwijsland... zeg nou zelf....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten