zaterdag 20 maart 2021

20 maart 2021

 

Dag van
Mijn kleine prinses
Zo dapper, zo moedig
Mijn priknaaldenheld
Mijn lief en voorspoedig

Mijn lieve heldin
Mijn 'slaat zich óveral doorheen'
Mijn 'zo vaak zo ziekjes'
Mijn "klaagt nooit steen en been"

Mijn stralende glimlach
Mijn sterrenoogje
Mijn manenkind
Mijn medendoogje

Mijn 'altijd weer hoop zien'
En nooit moed verliezen
Mijn 'altijd het goede
En liefdevolle kiezen'

Mijn knutsel, mijn zorgje
Mijn 'soms slapeloze nacht'
Vandaag ben je negen
En gister nog acht

Zoveel al geleden
Maar altijd weer blij
Een voorbeeld voor velen
En dat vieren wij

Gefeliciteerd lief dapper manenschijntje ❤

Op naar Haarlem dus...

Ja ja... in het Peugeottertje...
De eerste lange rit.....
De tank zit vol..... rijden maar...ben benieuwd...
Nouuuuuuuuuuuuuu dat laatste had ik dus gewoon anders moeten inkleden....
Meer vertrouwen moeten uitspreken of zo...
Want.....
Ik ben nog geen 50 kilometer onderweg of....
Wat betekent dat lampje op mijn dashboard...?
Waarom gaat dat ineens aan....?
Help... olie...?
Neeeej, dat kan niet. 
Een olielampje is rood... toch?....
Ruik ik wat....?
Hoor ik wat....?
Zie ik wat....?
Voel ik iets...?
Als lijkt gewoon...
Waag ik de gok door te rijden?...
Ja die waag ik...

En waag jij het niet klein paars kreng om me nu al in de steek te laten....
Loeder ... minkukel... onding....
Enfin... je kunt een hoop scheldwoorden bedenken van Utrecht tot Amsterdam...
Toch hoor, zie, rij, voel ik niks alarmerends... behalve dat stomme lampje dan...
Het laatste stukje... Amsterdam Haarlem rij ik iets geruster....

Kijk aan.... het versierde huis in een gezellige straat....
En een joelende kleindochter voor wiens oma's komst de grote verrassing is....
Ze vergeet zelfs de deur open te maken in haar run naar boven naar haar broer...
" Michael... Michael... oma Bikkel is er".....
En dan...
"Oh ja de deur"...

We hebben een winkel afspraak....
Twintig minuten shoppen bij de Action...
En terwijl Luna haar sokken en schoenen bij elkaar zoekt vertel ik het probleem van het lampje...
Zoon Robbert heeft de betekenis ervan snel gevonden...
"Bandenspanning mam"....
Hij loopt naar buiten... komt met een bezorgd gezicht binnen... "zo zacht als wat..."
Dan zo maar even bijvullen... ik ben allang blij dat het geen ergere dingen zijn....

Shoppen met Luna...
Stom ....mobiel waar de afspraak in staat vergeten van de tafel te pakken...

Maar daar komt zoonlief al aanrijden... met mobiel...
"Wat is papa toch een schatje hè oma"!....
En nou.... dat is hij zeker...!
Nu kan het winkelen beginnen...
Koptelefoon... wol voor jou oma, dan kan je weer een vest voor me breien.... gummetjes (daar heeft ze er nog maar 100 van op haar kamer liggen)..... knutsel papier... glitter.... slijm.... stickers... etui... oh ja en sokken heb ik ook nodig....
Mag ik ook alles wat van mama niet mag...?
Ja, dat mag!!!!....
En steeds kijkt ze me maar aan....
Mag ik nog meer...?
Gooi d'r maar in, zeg ik telkens...
De kar vult en vult zich...
Gooi d'r maar in... gooi d'r maar in....
De kar zit zo vol dat het volgende dat we erin willen leggen van de bult af valt...
"Gooi d'r maar uit oma".... hoor ik Luna giechelen....
Dan wordt er omgeroepen dat we naar de kassa moeten...
Ik denk dat dat ook beter is....
Al had ik nog wel uren naar dat snoetje kunnen blijven kijken....


Met drie volle tassen lopen we de winkel uit...
"Oh oma, zucht Luna, ik hoop dat ik nu alleen nog maar kaarten krijg"....
Dat hoop ik ook Luna... anders mag papa wel bij gaan bouwen...

Verguld pakt ze alles thuis weer uit....
Oh ja, dat heb ik ook nog....
En kijk eens mama... dit mag niet van jou hè...
De tafel ligt vol.. tussen kitsch en kitsch... maar het zijn  schatten voor onze Luna....

Nu toch ook even aandacht voor Michael...
Samen gekke filmpjes en foto's maken...
Oh zo trots als ik zeg dat hij de enige van de hele familie is die de mooiste foto's van oma kan maken...
Toch schrik ik even....
"Oma nu ga ik paranormale foto's maken"....
Help in welke fase van zijn leven is mijn kleinzoon nu weer beland....
Maar het valt mee....
Niks geen paranormale foto's....
Maar de panorama foto's worden prachtig hahaha....
Voortaan kan ik nooit meer met een camera van een uitzicht genieten zonder te denken dat ik paranormale foto's ga schieten.....


Samen met zoonlief blaas ik lucht in de banden...
Hebben jullie ooit betaald voor lucht..?
Ik wel...1 euro voor zes minuten lucht...
Het is toch niet te hopen dat het klimaat ooit zo zal worden dat we ademhalingsbelasting moeten gaan betalen...1 euro voor 6 minuten ademhappen .......
Dat is dan 240 euro per dag....
Misschien moet ik maar vast gaan oefenen met adem inhouden...

Dan neem ik afscheid van schoondochter, zoon en de twee heerlijke schatten...
Veel te vroeg natuurlijk maar oma moet vóór 9 uur thuis zijn zegt de baas van Nederland...
Hoe lang zal het weer duren voor ik ze zie....

Voor het banden pompen heeft Robbert ook nog even de Bluetooth verbinding voor handsfree bellen in orde gemaakt...
Ik wil niet veel zeggen.... maar Willem door vier speakers in je kleine Peugeottertje horen is een gedenkwaardige eerste keer belevenis....
Dat is "vergeet géén hondenbrokken mee te nemen" in het kwadraat....
Dat is 4x geluidsgolven in maar twee oren....
En dat is véél Willem.....!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten