24 maart 2021

 

Dag van:

62 centimeter languit uitgebuikt

62 koffiekopjes allemaal gebruikt

62 fluitconcerten en nog meer

62 aandachtspunten elke keer

62 grijze haren op je blonde kohoohoooop

En 62 kusjes...62 kusjes...62 kusjes daar bovenop 

62 keren luisteren naar jouw gedicht

62 maal al voor jouw gezeur gezwicht

62 keer twee klompen slingerend in de keet

62 pogingen voor een dieet

62 vragen of je afgevallen beeeheeheeent

En 62 hiep hoeraatjes...62 hiep hoeraatjes...62 hiep hoeraatjes lieve vent 

62 potjes voetbal van jouw Feyenoord

62 keren jouw gezucht gehoord

62 keren op de weegschaal staan

62 keren je bier niet laten staan

62 lieve woordjes die je nooit verleeeeeheeeheeerd

En 62  keren...62... keren...62 keer gefeliciteerd!!

Precies om 12 uur ging het gedicht de lucht in.... kreeg

hij een kus... en werden de cadeautjes overhandigd...

Dit laatste was misschien wel het belangrijkst voor mijn meneer ongeduld...

En toen was het ook goed...

Tevreden en voldaan zakte hij onderuit... zijn nieuwe laarzen aan de voeten...

Inmiddels half twee hou ik mijn ogen amper open...

Mag ik nu naar bed...?

Om kwart over zes die wekker...

En ik wist het gewoon...

Ik word daar niet wakker van met een tekort aan slaap...

En ja hoor... de jarige...."Die wekker gaat al vijf minuten af"....

Geschrokken kijk ik op mijn klok...

Overdrijven is ook een vak....

Één minuut dus maar....

"Krijg ik nou ontbijt op bed"....

En dat je gauw ophoepelt....

Ik moet zo werken.... ik kan mijn ogen amper openhouden...

Eenmaal beneden val ik ook inderdaad met de kop

koffie in de hand half in slaap...

"Je moet gaan"...

En eenmaal bij de deur....."En je moet krabben ook"....

Natuurlijk... zul je net zien als je haast hebt en als een duf konijn naar buiten loopt...

Maar tja... eenmaal op school heb je geen tijd om toe te geven aan slaaptekort of jarige partners die je maar berichtjes blijft sturen...

Alert blijven is ons motto... en dat scheelt weer drie omgegooide koopjes thee en koffie,  een kleuter die door een raam naar buiten wil klimmen... en een ander die met speelgoed in de gaatjes van het digibord priegelt....

Een hoop ellende voorkomen dus.... en nog leuke kuikentjes gemaakt ook....

Nu nog een verhitte discussie over intentionele communicatie bij autisten... en dan als een haas naar huis...

Voor mij rijdt een slak van een rode tesla bestuurder als ik de straat in rij...

Zachtjes vloekend slak ik achter hem aan...

"Zag je niet dat je achter me reed" zegt Willems hartsvriend als hij 2 minuten na mij binnenkomt....

Euh, nee... of was jij die slak ik die rode tesla,  die niet langs dat busje durfde....

Oeps dat was hij dus....

Het is maar goed dat het Willems boezemvriend is want ik maak geen vrienden vandaag....

Willem maakt het niks uit...

Hij is door het dolle met deze verrassing in de persoon van Harry's aanwezigheid op zijn verjaardag...

En met de nodige biertjes al in zijn jarige lijf is het meteen volop feest...

Toch is het na de Chinese maaltijd ook weer gauw wegwezen geblazen...

Die avondklok, oh die avondklok...

Het drukt Willems pret niet... hij is een overgelukkig mens...

Oké... een ongeduldig mens.... een nieuwsgierig mens ook.... maar zeker tevreden met kleine grootse dingen....

Van de rest van de avond merkt hij niet veel...

Bier en slaaptekort laten de avond in diepe rust verlopen....

Zelfs het feit dat we Benji vandaag een jaar hebben raakt in de vergetelheid...

Mag ik nu zelf ook naar bed Willem...?

Ik mag....

Licht uit... welterusten...