Dag van:
Hoe vaak in mijn leven zal ik al wel niet gedacht hebben 'laat maar.... dat kan ik toch niet'....
Oh my..... de waslijst is vele malen langer nog dan dat prachtige vaandel dat ik vandaag opgetrokken zag worden met alle gouden medailles van Sven Kramer en Ireen Wüst.... en die vond ik al zo prachtig lang....
Wat een geweldig eerbetoon trouwens aan deze twee schaatshelden....
Willem en ik zeggen meestal tegen elkaar dat wij in Nederland onze helden niet anders kunnen eren dan met zo'n stom lintje rond Koninginnedag...
Of gewoon niet....
Daar gaan ze in andere landen héél anders mee om....
Vanaf vandaag trekken we onze woorden in...
Dat wat we vandaag gezien hebben... zo hoor je met helden om te gaan....
Tja en hoe vaak zullen zij niet gedacht hebben 'laat maar ik kan het niet'....
Of..... zouden zij net andersom geredeneerd hebben....
'Ik laat zien dat ik het wel kan'....
Ik denk inderdaad het laatste...
Maar ja... niet alle mensen zijn hetzelfde...
En ondanks dat mijn glas eigenijk altijd halfvol is, dacht ik toch maar al te vaak 'laat maar dat lukt me toch nooit'.....
Waslijsten dingen die ik best had gewild maar nooit deed om die gedachte dus....
Maar naarmate je ouder wordt begin je er achter te komen dat je veel meer kunt dan je dacht...
Zo begon ik pas met écht studeren op mijn 44ste.....
En dat hield toen niet meer op...
De ene studie na de andere....
Ik kon dus toch wel leren....
In koken was ik nooit zo'n held...
Tegenwoordig zet ik de meest ingewikkelde gerechten op tafel en experimenteer op goed geluk met smaken en kruiden waarvan het resultaat eigenijk altijd goed uitvalt...
Ofwel... Willem moet niet voor niets telkens weer op dieet....
Handwerken vond ik altijd al leuk om te doen....
Als het maar niet te moeilijk is, dacht ik altijd...
Nu borduur ik het heilig avondmaal.... brei ik de meest gecompliceerde truien zelfs op een rondbreinaald.... alleen haken... nee dat zou ik wel nooit leren...
En wel dus...!
Laatst een baby knuffeldoek in tunische haakstijl en notabene nu een kinderverjaardagstaart....
En als mijn hoofd dan wil gaan piekeren 'ja maar die versieringen gaan je niet lukken'... dan denk ik nu eerst maar 'nou wie weet lukt me dat ook wel'...
Als me dan die Willem mij maar met rust laat....
Tjonge jongen... heb ik net de laatste hand aan de powerpoint voor zijn preekdienst gelegd, alle informatie naar de mensen gestuurd die dat morgen nodig hebben... en de computer afgesloten..... komt Willem met de mededeling dat het helemáál anders moet...
Want het eindlied moet over Oekraïne gaan en die zangeres die zou komen, komt niet...
Maar ze heeft wel een audiobestand gestuurd en of ik die maar in de powerpoint wil zetten met een diavoorstelling vol mooie foto's over het thema 'samen'..... ik word hier zo moe van hè....
Maar dan kan je de pot op met je dieet want dan ga ik niet meer koken... en nee ik bestel geen loempia's....
Wel een grote portie kipdoner met alles erop en eraan en voor mijzelf een gorgonzola pizza met extra gorgonzola.... waarvan jij de laatste kwart die ik niet meer op kan, ook op mag eten...
Zo hoppa.... ik doe geen boodschappen en ik kook niet.....
Na een kleine twee uur ben ik klaar en haak weer...
De pizza wordt bezorgd....
En we kijken wat afleveringen van Cesar Milan....
Altijd weer inspirerend om op eigen vee toe te passen....
Ook trouwens weer zoiets dat ik wel kon, terwijl ik dacht van nooit.... niet..... mijn angst
voor herders kwijtraken....
voor herders kwijtraken....
Ik zie Bikkel nog op me afkomen en me achter Willem verschuilen daar in dat asiel Arduin in Roosendaal....
En binnen tien minuten was ik om....
Nu hebben we vier van die monsters.... en onze terrorkatten zijn misschien nog wel erger dan die vier herders.....
Eigenijk wilde ik vandaag alleen maar vertellen hoe trots ik ben dat dat haken van die taart gelukt is....
En nu alleen de versiering nog ....
Dat ik alweer leerde dat ik meer kan dan ik dacht....
Al moet ik nu niet gaan denken dat ik door een muur kan lopen waar geen deur in zit....(spreekwoord)....
Hmmmzzzz misschien dat als ik er een gat in hak, dat ik dan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten