donderdag 31 maart 2022

31 maart 2022


Dag van:
Was het dinsdag nog... dat ik op mijn vrije dag in de zon zat te haken.... de steeds open bloeiendere bloesem van mijn appelboom fotografeerde.... papa koolmees eten zag brengen naar het kroost dat uit de eitjes in mijn vogelhuisje waren gekropen.....?

Was het zaterdag nog..... dat ik op de schommelbank met mijn snuit in de zon in slaap ben gevallen.... met rode rozige wangen wakker werd.... en zo heerlijk uitgerust was.....

Was het niet pas precies een week geleden dat de kinderen in de klas vroegen "juf mag ik met zonder jas jas naar buiten?".... en ik ze verbeterde maar tevens bevestigde dat ze,  zonder met, maar wel zonder jas naar buiten mochten....

Dat ik zwetend een trouwjurk stond te passen en nog twijfelde omdat het in juli nog warmer zou kunnen zijn....

Dat ik de buurman in korte broek zag lopen en dacht

"dat had hij beter niet kunnen doen met zulke benen"....

Dat de meerkoeten onmogelijk veel ruzie maken op het water om de eer... of eigenijk meer.....om de vagina... van een vrouwtje koet die het bevruchten waard leek....

Dat ik de ganzenjonkies met mama zag oversteken over een van de drukste straten van onze wijk....

Dat ik de ijscoman al klingelend met zijn bel die aan de voorkant van zijn kar hangt, door de straat hoorde rijden .... en in zijn beste Italiaans  "gelati" hoorde roepen.... om daarna joelende maar vooral jengelende kinderen te horen "mama mag ik een ijsje?"....."papa de ijscoman... van mama mag het!"....

Dat de tuindeuren wagenwijd open stonden... de honden en katten lui op de vlonder lagen... en de honden alleen overeind kwamen om een andere hond die over 'hun' brug liep, toe te blaffen..... de haren recht overeind...

Dat ik een schoon huis had omdat er geen modder in het bos lag maar de paden droog bestoft je de weg wezen en hondenpoten daar heel goed tegen kunnen... nou ja mijn parket dan waar die hondenpoten overheen moeten....


Dat mijn autoportier raampjes open stonden en mijn haar in de zwoele wind wapperde.... en iedere voetganger mee kon genieten van de veel te hard aan staande muziek die uit de autoluidsprekers schetterde....

Dat de chocolade paashaas gesmolten en wel in de vensterbank lag omdat de zon er op geschenen had.....

Dat ik elk kastje... elk laadje had open getrokken op mijn zoektocht naar zonnebrand crème.... en deze uiteindelijk in de kist met tuinkussens bleek te liggen....

Dat ik de kinderen in mijn klas leerde dat toen het het 21 maart was geworden, in de lente de zon schijnt en het lekker warm wordt...

Dat de tulpen, de krokussen, de narcissen en de blauwe druifjes nu allemaal fris en fruitig hun kopjes boven het gras en de aarde hadden gestoken...

Dat de kleindochter van Willem een madeliefjes krans heeft geregen....

Dat was inderdaad allemaal eergisteren en daarvoor....
De maand maart waarin de zonurenrecords werden verbroken....

Maar het is vandaag....

Ik heb mijn jas maar weer uit de kofferbak van de auto gehaald...
Ik rij tien minuten eerder dan anders naar school omdat de lucht grijs kleurt... de temperatuur daalt... en ik vóór de gladheid komt, binnen wil zijn...

Het is vandaag dat ik mijn portier open en de sneeuw op dat moment met bakken uit de lucht komt....

Het is dat moment dat ik nog steeds niet kan bevatten dat ik in het hier en nu leef....

De sneeuw komt op mijn voorruit afgevlogen....
Het gras wordt wit....
De parkeervakken zijn al bijna niet meer zichtbaar....

Het is vandaag dat voor de klasdeur van mijn overburenklas en klein sneeuwmannetje staat....
De glijbaan onglijbaar is...
De gisteren nog opgehangen zonneschermen van de buurklas er op stel en sprong weer afgehaald worden omdat ze bezwijken onder het sneeuwpak dat ze dragen....
De kinderen weer mutsen, sjaals en wanten aan hebben....
Ik les ga geven over sleeën, schaatsen en skiën.... met de skies die mij assistente van zolder haalde en waarmee ik naar een van mijn collega's waggel of ze straks achterop mee naar huis wil skiën.... en we buikpijn van het lachen hebben om het idee....


Ik dacht dat (weer)goden weinig aards leven in zich hadden.... dat ze iets meer in huis hadden dan de mensheid waarover ze zich ontfermen....
Maar bloody hell wat vind ik dit een slechte 1 april grap van ze...





Geen opmerkingen:

Een reactie posten