Dag van:
Vanmorgen toch maar wijs besloten om niet naar de verjaardag in Brabant te gaan....
Er moeten immers nog wassen gedraaid worden, transfer geregeld worden voor vliegveld naar Chalkidiki, toch maar een extra koffer bijboeken, werk checken en nog wat van die klusjes....
En daarbij....ik mag ook best wel even lui in mijn stoel duiken om een uurtje helemaal niks te doen....
En dat doe ik dan ook....
Nou is algemeen bekend dat wij enorm fan zijn van Stef Bos en alle boeken en cd's wel zo'n beetje van hem hebben vanaf het allereerste begin...
Daarnaast mogen wij graag kijken naar programma's zoals 'de Verwondering' of ' bij Jacobine op 2'....
En bij die laatste zit Stef Bos dus....
Hij vertelt over het vreselijke ongeluk dat twee van zijn kinderen is overkomen toen die bij zijn schoonouders achterin de auto zaten, een ravijn in reden....40 meter naar beneden....
Hij vertelde ook dat hij pas bij zijn gevoel kan komen als hij het niet meer weet....als hij twijfelt....want normaliter kan hij goed beredeneren....
Ik moet er even over nadenken...
Deze woordkunstenaar die zo fantastisch gevoelens op papier zet maar alleen maar bij zijn gevoel kan komen als hij niet meer weet hoe het met de wereld of zijn leven verder moet....
Als hij geen antwoord op vragen heeft....
In mijn hoofd ben ik al wat nummers in stilte aan het afspelen....
Ik ken zoveel teksten immers uit mijn hoofd....
En zo door teksten aan mee voorbij laten gaand, snap ik wel wat hij bedoelt...
En misschien geldt het ook wel voor een ieder van ons ook....
Behalve bij Willem dan....
Zo iemand als Willem zit immers altijd in zijn gevoel...
Stef bos - De eenvoud
Ik heb geleerd van Erich Kesner
Dat een woord zoveel betekent
Dat je er niet veel nodig hebt
Om te zeggen wat je voelt
Ik heb geleerd van mijn opa
Die nu bijna honderd jaar is
Dat je alleen al met je ogen
Kan vertellen wat je voelt
Ik heb geleerd van mijn vader
Om eerlijk te blijven
Ook al is dat een cliche
En al levert het niets op
Ik heb geleerd van mijn moeder
Dat er zoveel mensen leven
Dat het dom is om te denken
Dat de wereld draait om mij
refr.:
En ik hou van die eenvoud
Ik hou van die eenvoud
Al die opgezwollen taal
Al die franje laat me koud
Ik hou van die eenvoud
Ik hou van die eenvoud
Ik wil een huis, ik wil een liefde
Die op rotsen is gebouwd
Want ik hou van de eenvoud
Ja, ik snap hem wel.....
In alle bla bla zit het niet....
Niet in het beredeneren of discussiëren, debatteren....
Maar in het moment dat je kinderen een ravijn in donderen....en eentje van de twee, je zoon, zo goed als opgegeven is.....
Of zoals die Nadja voor hem, waarvan haar man zomaar om niks werd doodgestoken en zij achterbleef met een dochtertje van een paar maanden.....
Voor de man die daarna komt; een pandit....een hindoeïstische brahmaan (geestelijke), die de vedische recitatie beheerst en een essentieel deel van de Veda's van buiten kent.....alsook de ritmes en melodieën om ze voor te dragen......hoort het allemaal bij je leven....
'Mooie én pijnlijke momenten ervaren, dat is het zijn van een mens', zegt deze Ashis Mathura.....
Het zorgt ervoor dat je kan groeien in je leven....
En hij zal gelijk hebben hoor, maar pffft....ik vind dit altijd van die dooddoeners (en niet omdat hij een pandit is hoor).....
Hij zegt echter daarna iets wat voor mij wel hout snijdt....
Wauw......
Het is alleen in het Engels op te
schrijven....
schrijven....
Life is the way you have to go from B to D....
B is birth....D is death..... B-----------D.....
But in between there is the C....
And that C means.... Choice.....
Jouw leven bestaat uit keuzes maken....
Je hebt áltijd een keuze....
Misschien ook wel.....hoe om te gaan met al die verschrikkelijke en pijnlijke dingen die op je pad komen....
Wauw.....wauw.......
Ik vind hem prachtig.....
(Het blijkt trouwens als ik hem opzoek, en uitspraak van Jean Paul Sartre te zijn)....
Nu heb ik al een levensmotto......of mantra;
ZING, VECHT, HUIL, BID, LACH, WERK EN BEWONDER...
Maar deze komt erbij...
Want ik heb immers bij alles wat ik doe of wil doen...of hoe ik dat wil uiten... een keuze....(1 van de 7 hierboven)....
En tja....tuurlijk wist ik dat eigenlijk al....
Maar niet zo mooi omschreven als Sartre dat deed.....
Voorlopig bestaat mijn alfabet even uit drie letters; B,C,D.....en 7 werkwoorden....
Dat is de rots waarop ons eenvoudige huis van liefde is gebouwd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten