12 mei 2023

Dag van:

Vannacht volg ik onze vrienden die, na bijna drie maanden, terugkomen uit Israël....

Niet de hele tijd hoor, maar gewoon de momenten dat ik weer eens wakker wordt...

En dat gebeurt zo'n 4x per nacht of zo....

Maar zo kan ik ze wel een welkom thuis wensen zodra de vliegtuigwielen om kwart voor negen de grond geraakt hebben en er 'toestel geland' op de online aankomsttijden tabel staat....

Wat zullen ze brak zijn na zo'n reis en dan nog een uur tijdsverschil....

Als ze mijn welkom thuis berichtje lezen zitten ze inmiddels in de trein...

In de trein...????

Oh jee, had ik mijn plan om ze op te halen nou toch maar ten uitvoer gebracht....

Uit ons app gesprek blijkt dat ze een soort van boemeltrein hebben en vijf keer moeten overstappen....

Nou, dat dacht ik toch niet ...

Overstappen met een bagage van drie maanden verblijf in Israël...

Ik ga ze ergens oppikken...

En die pick up plek wordt Nijmegen....

Daar sta ik, zoals gewoonlijk schreef, geparkeerd om iets voor twaalven op de 'Kiss and Ride' plaats....

Lachend, zwaaiend, moe en dankbaar zie ik ze even later het station uitkomen...

Het is even prakkizeren hoe we die bagage in een peugeottertje krijgen....

Wat dat betreft mis ik echt nog steeds de Nissan kwaliteiten....

Maar het lukt....

Ze zakken onderuit en ik rij weg....

Toch komen er ook de verhalen, de vragen over hier, de ervaringen daar....en alsof een Nederlander het nooit zal afleren, komen er ook verhalen over daar en vragen over hier wat betreft het weer...

Zo mooi als de tijd daar was, zo blij zijn ze ook weer hun huis te zien waar het gras inmiddels bijna tot aan hun woonkamerraam reikt...

Maar het is een mooi gezicht met al die wilde bloemen erin....

Zo, en nu het huis maar weer eigen maken, de katten begroeten, en op de bank ploffen....ik ga weer....

En fluitend rij ik naar huis ...blij om de dag te beginnen met voor iemand iets te hebben kunnen betekenen.....

Willem is vlijtig in huis bezig....

Hem mogen ze wat dat betreft op Vaderdag wel meer belonen dan mij op Moederdag....

Hij boent, hij sopt, hij stofzuigt....

En als jij daarmee klaar is oefent hij op zijn fluit de riedeltjes die hij vanavond moet spelen op de natuurbegraafplaats....

En zoekt hij liedjes uit de oude doos om volgende week mee te spelen in het bejaardentehuis....

Het zal toch Willem niet zijn als hij vraagt "ken jij nog oude liedjes?"....

Kom ik er dan mee voor de dag dan is het "maar die vind ik niet leuk"...

Nee oelewapper, maar het gaat ook niet om jou ...

Ik kom er zelfs achter dat er complete internet websites zijn met bejaarden hitlijsten of Alzheimer muziek....

Van ach Margrietje de rozen zullen bloeien.....het reisje op de Rijn.....en het roodborstje dat tegen het raam tikt ...

Gooi er tenslotte nog 'een potje met vet' en 'het is weer voorbij die mooie zomer ' tegenaan en je ziet straks alleen maar blije oudjes....

Willem gaat de honden uitlaten voor hij weg moet...

En hij is nog niet koud over de brug met de honden, of.....

Ik kijk op van mijn haakwerk....

Wat hoor ik toch....

Een hard getik tegen de ramen....een enorm gebrom....

Ik kijk naar het raam en....

Mijn hemel, het lijkt wel een monster....

Ik knipper en paar keer met mijn ogen maar gun me niet lang de tijd...

De katten slaan op tilt ...

Ik loop voorzichtig dichterbij en heb een gevoel dat ik langzaam knettergek aan het worden ben ...

Maar hoe dichter ik bij kom, hoe meer mijn brein me vertelt dat dit geen illusie, fantasie of wat dan ook is want daar voor het raam vliegt een insect zoals je die nog nooit gezien hebt....

En mijn ogen bedriegen me echt niet....

Het is een wesp van zeker 4 à 5 centimeter...

Zelfs een hoornaar is niet zo groot....

Zou het dan een koningin hoornaar zijn....?

Maar tijd om dat op te zoeken heb ik nog niet ...

Dat beest moet weg want de katten springen al omhoog....

Ik pak een theedoek.....neeeeeej dat durf ik toch niet....

Mijn schoen dan...?

Brrrrrr nee jakkes....

Dan grijp ik het kussen van de bank, mik het kreng naar de grond, gooi het kussen erop en stamp....

Ik blijf hem horen....

Voorzichtig haal ik het kussen iets omhoog....

En het lijkt net alsof mijn eigen ogen mij bedriegen....

Ze is zo groot, zo dik van dichtbij.....en ik krijg haar niet dood....

Ja een klap van de wieken heeft zij wel gehad door mijn gestamp....

Zij is wel enigszins versuft....maar dood wil ze allerminst... 

Ik zie Willem over de brug komen...

'Willem kom'!!!!!......roep ik door de openstaande tuindeur....

'Een monster wesp hier en ik krijg hem niet dood'....

Willem zet er geen stap sneller door....

Zal wel weer, lijkt hij te denken....

En ook eenmaal binnen ontdoet hij eerst rustig de riemen van de honden....

"Waar is die wesp dan" vraagt hij laconiek als hij uit het halletje stapt...

Ik wijs naar het gele kussen....

'Hieronder'....

Willem tilt het kussen op.....deinst achteruit....slaakt zowaar een vloek...en zegt dan: "Oh.....je hebt gelijk".....

En wat ik niet durf maar Willem wel, is zijn schoen erop zetten....

Het kraakt, het knerst en dan bewegen alleen nog een paar poten....

Bij mij zit de schrik er goed in....

Maar ook Willem heeft het wel te pakken...

"Dit kan bijna niet waar zijn" zegt hij...

"Zoek eens op, koningin hoornaar"....

Trillend pak ik mijn mobiel en zoek het internet af....

En inderdaad kijkt het erop alsof we zojuist een Europese of Aziatische koningin hoornaar hebben vermoord....

Maar dan wel een reuzin.....

Willem vertrekt....fluiten op de natuurbegraafplaats....

Onze Willem is nog nooit zo druk geweest als na zijn pensioen....

Ja Willem ik zorg dat het eten om half tien klaar staat....

Maar meer ben ik bezig met om mij heen kijken of ik niet weer zo'n griezel zie vliegen...

Ik ben er nog steeds behoorlijk van onder de indruk en pak zelfs mijn meetlint erbij om te kijken hoeveel 5 centimeter is, of dat ik een te levendige fantasie heb....

Maar de afmeting klopt heus....

Gauw maar één van mijn favoriete programma's opzetten nu Willem weg is.... Huizen op het platteland in Engeland of zoiets....

Dat leidt tenminste af ...

Op mijn mobiel hoor ik het geluid van de

school app af....

Tjonge, zij hebben daar ook een dagje achter de rug...

Één van de oudere leerlingen die een brandje gesticht heeft in de wc....

Dat is dan voor het eerst in de school geschiedenis....

Alarm dat afging, kinderen in paniek en allemaal naar buiten....

Ik vrees dat dit muisje voor het brandstichtertje nog wel een staartje zal krijgen....

En dat één van de leerlingen haar vaste juf miste in de paniek blijkt wel als ik een fotootje van haar mama op de school app krijg waarop zij staat met geplukte madeliefjes "voor juf Wampie, ik mis jou"....

Aaaaaah smelt momentje.....

Willem komt laat terug...

Dat betekent óók laat eten...

Hoe werkt dat toch hè, dat als je op vakantie bent je pas om negen uur gaat eten maar dat als je dat in Nederland thuis doet, je eten op de één of andere manier dan minder smaakt....

Nou ja, het zij zo....