8 mei 2023

Dag van:

Maf hè dat juffen 's morgens altijd meteen naar buiten kijken hoe het weer erbij staat en dan hun eventueel aanwezige weersapp raadplegen....

Nee....dat is niet maf.....

Daar is over nagedacht....

Wij weten namelijk precies hoe een dag zal verlopen als de zon schijnt of als het regent...want óf we kunnen heerlijk 2x naar buiten om te spelen om de energie kwijt te kunnen, óf ze moeten de hele dag binnenblijven en dat vergt dan wat uithoudingsvermogen van je als klassenleiding....

Maar vanmorgen schijnt de zon en de temperatuur is aangenaam...

Geen jas mee maar een vestje ..voor als.....

Ik loop de school in, de hal door, de eerste gang door en op de kruising naar de andere gang zie ik het hoofd technische dienst met een zorgelijk gezicht staan...

Goeiemorgen groet ik hem vrolijk want

daatde zon schijnt doet ook wat met mij en misschien kan ik waar vrolijkheid overbrengen op hem ..

"Mrgn" hoor ik hem in gedachten murmelen, en hij loopt achter me aan ...

Ik schuif de deur van mijn klas open en hij zegt nog steeds niks....

Dan zie ik de puinhoop in mijn klas....

Alleen de tafeltjes staan nog op hun plek en voor de rest staat alles door elkaar....puzzelstukjes liggen op de grond....speelgoed op kasten....alle schermen van de plek....het grote ligkussen voor het digibord....

Mijn hemel, roep ik....

En als ik dan nog eens goed kijk en allemaal resten bouwmateriaal en gips,  en kalk van de muren, metaal slijpsel, stof en nog meer zooi zie liggen "mijn lieve hemel".....

Alsof God nu kaboutertjes naar beneden zal sturen om de boel op te ruimen en schoon te maken....

"Dit is niet goed" antwoord het hoofd TD....

"Ik ga meteen bellen"....

En dat doet hij ook....maar hij had dit natuurlijk al veel eerder dan ik ontdekt...

Ik probeer weer kasten te verzetten en op de goede plek te krijgen en met één hand aan de telefoon helpt hij met de andere hand mee....

Dat scheelt alweer....

Dan komt mijn assistente binnen als ik al een eind op weg ben met het weer goed zetten van de spullen...

"Wat is hier gebeurd?" is haar vraag die ik mezelf ook stelde nadat ik 'mijn lieve hemel' dacht.....

Werklui in de vakantie antwoord ik somber....

En de buitenschoolse opvang die in onze klas heeft gespeeld in de vakantie.....want ik neem niet aan dat de werklui van puzzelen houden en ze incompleet op de grond achterlaten in 48 min de 5 missende stukjes....

Terwijl mijn assistente verder gaat waar ik gebleven was, maak ik gauw een digibord verjaardagspagina....

Kinderen moeten hier niet onder lijden immers....en we hebben een jarige vandaag...

Enfin, de klas is opgeruimd en redelijk schoon als de kinderen binnenkomen...

Tien lopend, twee in een rolstoel en eentje stuiterend....de jarige dus...

Meteen knallen er al twee ballonnen die aan de traktatie vast zaten...

Meteen vliegt hij op z'n cadeau af....

En verheerlijkt kijkt hij naar het digibord waar zijn foto op prijkt met een grote 6 en ballonnen die hij straks mag aantikken om te zien welke verjaardagswensen of liedjes erachter verstopt zitten....

Om daarna weer verder te stuiteren....

Zijn stoel kan ik vandaag net zo goed weg halen...

Maar eerst....

Alle vakantie verhalen en de foto's

bekijken die vaders en moeders ons stuurden via het ouder portaal....

Mallorca, vakantieparken, pretparken, zwembaden, het bos, kermis....kortom van alles komt voorbij, en samen met de kinderen genieten we nog even na...

Aan één kleuter vraag ik als we het vakantiehuisje zien 'heb je in dat huisje geslapen?'.....

"Nee, in een bed" antwoord hij ...

Juist juf....we zijn er weer....kleuters weet je nog wel....oh ja...

Ach...en verder wordt het zo'n dag van weer wennen aan regeltjes en soms op je stoel moeten blijven zitten en luisteren...

Maar ook daarom juist, heerlijk buiten spelen....en de weersapp had gelijk, het bleef heerlijk weer....

Denk nou niet dat je na zo'n eerste werkdag na twee weken vrij, zelf even mag wennen....en vroeg naar huis kan om bij te komen van stuiterende projectielen die zich weer in het gareel schreeuwen, gillen, huilen, joelen....

Welnee....

Na schooltijd is er de kennis carrousel....

Thema ondersteunende communicatie...

Klassen die presentaties voorbereiden en andere klassen die komen kijken....

En dat vier rondes roulerend....

Enneuh .....geen collega die daar meer bij stil gestaan had in de vakantie, dus allemaal ijverig na schooltijd, voor de kennis carrousel begint, nog snel even een presentatie in elkaar flansen.....

Toch ook leerzaam hoor....zo eerlijk ben ik dan ook wel weer....

Hoe gaat dat in elke klas in zijn werk...?

Waar maken diverse klassen gebruik van....?

En dat was heel uiteenlopend....want elke doelgroep heeft  behoefte aan een andere ondersteuning op communicatie gebied...

De TOS kinderen, de kinderen met autisme, de niet sprekende kinderen etc....

Het grappige was dat, behalve in mijn presentatie, nergens de ondersteuning lichaamstaal naar voren kwam....

Terwijl juist mijn ervaring is dat kinderen op zml niveau vooral non verbaal zoveel, onderling of naar klassen personeel toe, voor elkaar krijgen....

En dat daar ook alle verdere communicatie uit ontstaat....

Of dat nou picto's, concrete verwijzers of gebaren zijn....het begint met lichaamstaal....

Als baby immers al....

Wanhopige moeders die proberen te begrijpen wat de huiltjes van hun kind betekenen; honger, aandacht, vieze luier, pijntje of ongemakje....?

En mijn klassenassistente en ik leren daarvan juist zoveel van de kinderen zelf....

Er ontstaan leuke discussies over en het wordt als eye opener beschouwd...

Om iets over vijven lopen we de

schooldeur dan toch weer voldaan uit....

Boodschappen doen....

En als ik dan om tien over zes binnen kom en Willem als eerste zegt "wat ben je weer laat"....dan wil je niet weten hoe mijn lichaamstaal cq non verbale communicatie eruit ziet......