maandag 7 augustus 2023

7 augustus 2023 dag 10 kampeervakantie Strandheem


Dag van:
Uit je tent geblazen worden, dat is dan weer een volgend camping ongemak....
Wind 4 bft | 14 knopen | 7.1 m/s | 25.4 km/h
Windrichting NW
Ik snap er niks van maar voor de ervaren wind lezer zijn dit de technische gegevens van vandaag betreffende de wind....
Er is geen storm melding afgegeven maar de windstoten zijn flink, de tent trekt bol of zakt een stuk in.....
Wellicht staan wij ook op een windgevoelig plekje....

Het is vannacht ernstig laat geworden....
We zijn dus bij opstaan nou niet helemaal fris en monter....
Dat daar dan weer goede gesprekken aan vooraf zijn gegaan vannacht, verzacht de boel.....

En voor Willem komt daar de verzachtende omstandigheid bij dat als je wakker wordt, je ook ontbijten kunt...
Maaltijden verzachten voor hem immers elke omstandigheid....


Er moet een lied gemaakt worden voor één van onze mede kampeerders die morgen achttien wordt....
Ze gaat dan wel naar huis vandaag maar vannacht om twaalf uur het filmpje van het onzin lied opsturen, is natuurlijk ook heel leuk....

Die Friezen zijn die-hards hoor....
Iedereen heeft een dikke trui aan want door de harde wind voelt alles ook kouder aan, maar meneer 'je merkt er niks van' loopt in zijn blote bast....
Volgens mij zorgt alleen zijn grijze baard voor nog wat warmte....
De voorluifel hebben ze wel van de voortent van de caravan afgehaald....
Misschien toch bang voor valwinden...
En ik moet zeggen.....ook ik hou af en toe mijn hart vast als ik zie hoe onze tent heen en weer gaat....
Wellicht vergelijk ik tentstokken teveel met botten die met de jaren ouder en brozer worden en ligt dat bij tentstokken toch wat genuanceerder....


Marum....
Vandaag doen we boodschappen in Marum...
De verspreide bebouwing van het dorp Marum wordt ook wel essen – zwermdorp genoemd.......
Dit dorpstype ontstond al vroeg in het Karolingisch tijdperk en ontwikkelde zich steeds door tot begin 20e eeuw......
De bult van Marum is een door mensen opgeworpen heuvel uit de twaalfde of dertiende eeuw.....
Het is een restant van een stinswier die zich hier bevonden moet hebben.....
Een hege wier of stinswier is een vooral in Friesland gelegen kunstmatige aarden heuvel (motte) uit de Middeleeuwen, opgeworpen ten behoeve van een versterkte woontoren of adellijke woningen....
De bult bevindt zich op het perceel ten westen van de kerk van Marum en wordt bekroond door een lindeboom.......

Archeologisch onderzoek in 2012 heeft

uitgewezen dat 'de bult van Marum', op het weiland naast de kerk, het restant is van een versterkt complex met een stenen toren en een boerderij, omringd door brede grachten...... 
Het complex is uniek voor Groningen......
In Fryslân zijn een stuk of vijf stinswieren bekend.....
De Schierstins in Feanwâlden is daarvan de enige die nog een intact gebouw heeft....... 
In de middeleeuwen hebben er overigens honderden van dit soort gebouwen in het Noorden gestaan.....

We reden ook langs een eeuwenoud kerkje...
Het bleek te gaan om de Hervormde (PKN) kerk....
Het is een van de oudste bakstenen bouwwerken in de provincie en heeft haar romaanse hoofdvorm 800 jaar lang behouden......
Twee forse steunberen zijn in de 18e eeuw aangebracht om verzakking van de muren te voorkomen......

Binnen in de kerk bevindt zich een herenbank uit het eerste kwart van de 18e eeuw en een preekstoel uit 1826......
Maar helaas konden we er niet in een moesten we het met de buitenkant van het kerkje doen....
Halverwege de 16e eeuw is de toren verhoogd met een klokkenzolder en is de huidige kap op het schip aangebracht......
De noordgevel is in zijn geheel opnieuw beklampt, waarschijnlijk in 1770......
Zelf denken Esther en ik dat er nog wel meer moet gebeuren want het kerkje hangt haast scheef en is verzakt....
Maar genieten deden we er wel van ...

Voor het kerkje staat een monument....
Op de Gemeentelijke Begraafplaats van Marum liggen 19 oorlogsgraven......
Voor 17 slachtoffers is er een gezamelijk grafmonument geplaatst......
Zij deden mee aan de April-Mei staking van 1943......
De andere twee slachtoffers liggen in een individueel graf......
We zien een bordje staan; witte nonnenpad....
Van zulke benamingen word ik altijd heel nieuwsgierig....
Gelukkig is er veel over te vinden....
Het Witte Nonnenpad in Westerkwartier verhaalt over gedwarsboomde liefdes en de liefde van een non voor een Spaanse soldaat.....
Je kunt er een wandeling maken....
Deze wandeling gaat door het Haarsterbos, de bossen van Trimunt, langs de locatie van het voormalige klooster, de Jilt Dijks-heide en via de voormalige spoorbaan komt u terug bij de kerk.......
In het lijkenhuis is het verhaal van De Witte Non te beluisteren......
Er hangt een liefdesbrief aan de

Kloosterweg in Marum......
Opgeprikt aan een paal, ondertekend door Dolorosa (de Verdrietige) en gericht aan Querido (Geliefde).....een anonieme brief.....

Dolleroosje' was een witte non. Ze leefde aan het begin van de Tachtigjarige Oorlog in het klooster Tribus Montibus (de Drie Bergen), beter bekend als Trimunt. Het nonnenverblijf lag een uur lopen van het 12de-eeuwse kerkje van Marum. Van een afstand zag je drie heuveltjes tegen de horizon -vandaar de naam. Het was een arm klooster op de heide. 'Wij leefden van het ritme der seizoenen', vertelt onze witte non in het lijkenhuisje. Maar veel zal dat niet geweest zijn, want de natuur bracht maar bitter weinig op. Uiteindelijk schoot de abt van het cisterciënzer klooster in

Aduard de nonnen te hulp, wat ook betekende dat de tucht op Trimunt streng was. Gevoegd bij de armoedige omgeving was het verblijf voor de nonnen dus geen lolletje.
Dat verhaal over een liederlijk leven op Trimunt, was volgens onze Roosje dan ook niet waar. En dat het nabijgelegen café Bareveld z'n naam te danken zou hebben aan zwangere nonnen die er kwamen om te baren, klopte al helemaal niet. Trimunt was juist een klooster dat regelmatig door rondtrekkende soldaten werd geplunderd en beroofd -was het niet door de Watergeuzen, dan wel door Spaanse troepen. Je ziet nu nog een stukje kloostergracht, belooft onze witte non: die is gegraven om vreemd gespuis op afstand te houden.


Op een dag klopte een Spaanse soldaat aan de poort van het klooster. Hij was half bevroren en had een bloedende wond. Hij kreeg een liefdevolle verzorging van onze witte non, met de nadruk op 'liefdevol'. Zijn ogen, zou ze later in haar brief schrijven, vroegen 'om di warmte ener vrouwenhand'. Al snel begreep de vrouw dat het hemelse geluk waarvoor zij had gekozen, toch nog even moest wijken voor het aardse. Tussen die twee bloeide in het geheim een liefde op, die eindigde toen moeder-overste haar laatste liefdesbrief onderschepte. Querido werd overgeplaatst naar een ander klooster, Dolorosa werd tot tranen toe overmand de hei op gestuurd. 'Vaerwel, onvervult verlangen' had ze de soldaat nog geschreven, zo kun je op de paal lezen.

Naast het kerkje staat de zuivelfabriek van

Marum en het zal in de loop der jaren ongetwijfeld vele malen gemoderniseerd en uitgebreid zijn, maar het kantoor uit 1918 is gelukkig nog intact gebleven...... 
De ‘Coöperatieve Zuivelfabriek Zuidelijk Westerkwartier’, zoals de oude gevel van het pand vermeldt, is in 1918 gebouwd naar voorbeeld van de kaasproductiebedrijven in het Noord-Hollandse Lutjewinkel en het Friese Wolvega......
Tjonge wat een enorme fabriek is dit....!!!

Tja, en dan maar gewoon verder naar de Liddl....in een nieuwbouw wijk....waar de verhalen nog gemaakt moeten worden en vast en zeker ook historie zal groeien....

Marcel verwent ons vanavond met zijn

specialiteit....brood met ei, champignons, paprika, spek en ui....
En of je dat dan ook vol van zit...pffft.....
Nog een specifieke akkefietje met een sterk opgeschoten brutale knapen bij het toilet gebouw.... twee indien potjes Kezen en hup ons bed in ...
Op tijd een keertje....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten