Dag van:: 19 augustus 2023

Dag van:

Of ik even 45 ijsjes wil komen ophalen...

Zo begint mijn ochtend...

Nou ja, behalve dan dat Willem eerst aankondigde dat hij de honden naar het pension ging brengen want we hebben verrassingsweekend....

En dat hij dan met de auto door de wasstraat zou gaan en hem uit zou zuigen....

Maar goed, de ijsjes dus....

De buren hebben de boodschappen al binnen en kregen bij de winkel 45 gratis ijsjes mee....

Nou hebben ze een behoorlijke vriezer maar die zit al vol met vlees voor de familie barbecue voor zondag....

Alleen, mijn vriezer is niet zo groot....wij hebben maar een bescheiden vriesvak....

Past best wel iets in, maar geen 45 ijsjes meer.....

Ik ontdoe ze van zes ijsjes, de rest gaat naar de andere buurtjes van hen, en ik drink er een kop koffie....

"Wel hard praten hoor want ik heb mijn gehoorapparaten nog niet in"....

Jongens ik ben net wakker....pffffft.....

En eigenlijk heb ik helemaal geen tijd voor koffie want mijn koffertjr moet nog gepakt, mijn nagels nog gelakt.....

Het wordt al met al een haastig bakkie maar buren aandacht is ook belangrijk....

Willem komt gestressed thuis....

"Ik ben nog niet door de wasstraat geweest en ik heb mijn telefoon hier laten liggen....ik kreeg een melding van een kapot remlicht en mijn voorlicht was ook kapot dus ben ik naar de garage gereden"....

Nu snap ik zijn stress.... Willem en een auto waar wat aan is, dat gaat niet samen......

"Kan ik nu nog naar de wasstraat?"....

Ja hoor, zeg ik laconiek, gewoon doen....

Maar dat uitzuigen zou ik dan even snel doen....

"We moeten er toch om twee uur zijn?"....

Nee Willem, half twee.....

"Maar ik wil niet haasten nu....en in het eerste appje stond twee uur"....

Willem als je nu blijft kletsen dan komt er helemaal niks meer van....

En weg is hij.....

We kunnen gaan....benieuwd wat ons te wachten staat....

Willem is best nog gespannen als we erheen rijden.....zijn geliefde oude plek....

Hoe dichter we bij komen hoe blijer zijn gezicht wordt....

Wat heeft hij hier graag gewerkt en wat werken en mensen betreft de mooiste tijd van zijn leven gehad....

Wie zal hij allemaal ontmoeten vandaag en morgen....

We rijden de straat van Anja en Hans in, daar waar we verwacht worden...

Daar waar ook dochter Gerja (Willems oudleerling) en schoonzoon Gerwin zijn......

Daar waar de koffie wacht, een soepje warm staat en het knusse en gezellig is...

Zoveel creativiteit aan de muren...

Hier kun je heel wat inspiratie opdoen....

Er worden herinneringen opgehaald, anekdotes verteld en verdrietige en blije berichten gedeeld....

En wat begin ik dat Twents toch goed te verstaan....

Dan mogen we achter Anja en Gerja aanrijden.....

We rijden langs voor Willem allerlei bekende straten waar hij over elke straat of huis wel wat te vertellen heeft...

Dan rijden we de natuur in langs het water....

"Hier wonen hele goede vrienden van vroeger ook" en Willem vertelt de verhalen die ik al wel honderd keer eerder gehoord heb maar die altijd weer leuk blijven....

Een ontzettend smal bruggetje moeten we over, naar rechts en dan meteen links een pad in.....recht tegenover het huis van Willems oude vrienden....

Willem is even helemaal van de kaart....

We staan bij Bed en Breakfast de Wieke en de eigenaren komen al meteen aanlopen....

De Wieke is een oude stal die verbouwd is tot B en B......en wat ziet het er gaaf uit....

Toch gaat steeds Willems blik naar het huis aan de overkant......het huis van Gerald en Emily waar de oude huisarts en zijn vrouw wonen en waar hij nog zo vaak over verteld....

We installeren ons in het huisje...

Alles ademt kunst en ruimte uit....

Beelden, schalen etc die eigenaar George Langendonk zelf maakt...

Ook schilderijen van Emily van de overkant hangen aan de muur....

De ruime slaapkamer en luxe kleine badkamer zien er prima uit....

Buiten heb je het gevoel dat je middenin de natuur zit....

Eerst maar eens boodschappen halen...

Ontbijt krijgen we morgen, maar de avond wil ook wat...

En kijk aan....daar komt Emily aanlopen en word ik getuige van een enorm heerlijk weerzien....

Vanavond hebben ze een barbecue maar morgen moeten we meteen komen....en dat beloven we....

Nu de Jumbo en dan ergens wat eten...

Als ik Willem hoor zeggen dat ze hier ook een Chinees hebben weet ik al precies waar hij op doelt....

Hij wil graag daar eten waar hij vroeger ook altijd ging eten en dan tapa kwak nam, maar vooral mooie gesprekken met de vrouw van de eigenaar voerde; Yen......

Verhalen die ik ook allemaal al ken uit die verhalen maar wat ik nu beeld en gevoel bij krijg....

Zou ze er nog zijn....?

Willem gaat de deur door, een vrouw met lief gezicht draait zich om en zegt....."Wim van Mauritsschool".......

Na vierentwintig jaar herkent ze hem direct, en Willem is ontroerd....

Yen en Willem pakken direct de draad weer op en we genieten van een heerlijke maaltijd....

Bedient worden we door....de dochter van Yen...."bijbaantje hoor, zegt ze....want ik studeer tandheelkunde in Groningen"....

Na Yen willen we heel graag het graf van Willems oude directeur en ook lieve vriend bezoeken....

We rijden eerst door alle bekende straatjes, Willems oude huis, de plek waar de school stond, waar het bejaardentehuis stond waar hij het eerste jaar inwoonde, waar die en die en die woonden.....

Dan ontdekken we ijssalon cq uitspanning Bijkerk....

"Hier hebben ze heerlijk ijs"....

Dat moeten we natuurlijk uitproberen...

En ja hoor, Willem zit nog niet of alweer een oude bekende kondigt zich aan....

Er volgt een leuk gesprek terwijl wij genieten van het ijs....

Op naar de begraafplaats....

Terwijl de auto's op de weg ernaast voorbij razen heerst er rust op de plek waar we zijn.....

Het leven raast de rust voorbij....

Ik loop direct naar de plek waar Herman ligt....

Het had toen al veel indruk op me gemaakt en dan blijven die dingen op mijn netvlies staan....

Alleen het gedenkteken op het graf zien we voor het eerst....

Een prachtige zilveren bal in glas en mooie teksten....

"Zullen we gezellig naar Rick ,(de zoon van Herman en neef van Arne Slot) en Irin gaan....

Ik vind vandaag alles goed...

Ik zie puzzelstukjes uit een verleden van Willem dat ik niet meemaakte, in het heden op z'n plek vallen....

En zo zitten we even later in het oude huis van Herman waar nu zijn zoon woont....

Willem gaat zitten op plekjes waar hij en Herman samen voetbal keken, eindeloze discussies voerden of gewoon samen de

Bourgondiers uithingen....

We komen in het kamertje waar hij opgebaard lag een waar Willems benen verlamden zodat hij amper maar binnen kon....

Irin heeft prachtige verhalen over haar dierenartsassistente ervaringen maar vooral over de ervaringen die ze nu meemaakt als docent om dierenartsassistentes zelf op te leiden...

We praten over de kinderen....over Ricks golf sport en proeven de plaatselijke likeur Kalkwijck.....