Ik héb totaal geen problemen gehad met 30 of 40 of 50 maar die 60 dat zie ik wel tegenop....
Iets met echt al oud of zo...
En toch zal het best weer meevallen als het zover is denk ik...
Je groeit naar elke leeftijd toe en went aan alles...
Wie had ooit gedacht aan een TIA op je 44ste.... een niet werkende schildklier i rond de overgang... artrose tegen je 60ste....
Wie had gedacht aan een scheiding, te vroeg verloren kindjes, maar ook 2 prachtige gezonde kinderen en 4 kleinkinderen. .
Wie hád ook gedacht aan een zo'n lieve late liefde (ook al vergeet hij je verjaardag ha ha ha)...aan 4 geweldige honden en lieve poes....
Aan een huisje aan het water....
En zoveel dingen meer....
En het kwam allemaal voorbij. . ging en bleef...we gaan maar door. ... levend op dát moment. . op dit moment. .
Ach ja en verder... je verjaardag... het is zo'n gek idee dat alles rond de zwangerschap rond mij zoveel tumult gaf...
Mijn vader die eigenlijk nog getrouwd was met een vrouw die niet te vinden was. .. mijn moeder die eigenlijk toch liever niet met mijn vader wilde trouwen maar moest van haar ouders uit christelijke overwegingen want ze droeg een kind (Let wel: mijn moeder 39, mijn vader 55)....
Op het nippertje de vrouw gevonden... hals over kop toch maar getrouwd en een huis gevonden én een zaak begonnen....
Mijn vader trots maar ook belemmerd in zijn werk door een krijsende baby...mijn moeder bij maar op de toppen van zenuwen lopend om zowel mijn vader als mij niet tekort te doen. .en ook nog binnen een half jaar zwanger van mijn zusje....
Verjaardagen die groots gevierd werden... niet om mij maar om eigen aanzien. .
Ik was niet het kind maar het bezit... het aanzien....
En toch houd iedere ouder op zijn/ haar manier van zijn kind. . dat weet ik nu. . het voelde toen zo anders...
Van....later jarig op dezelfde dag als je man. . geen cadeautjes. .geen felicitaties... alle aandacht naar hem....iets met narcisme... dat weet ik nu... het voelde toen zo anders....
Van. .. pas nu leer ik voorzichtig jarig te zijn. .
Toch blij te zijn dat ik er ben. . dat ik er mag zijn.
Maar verjaardagen blijven echt niet mijn ding. .
Van. . Willem komt s morgens schuldbewust al zingend met koffie boven. .
Een prachtig gedicht heeft hij weer gemaakt.... gepaard gaand met de hele mooie ketting die we donderdag samen uitzochten...
Natuurlijk ben ik allang niet boos meer ....
Van.... een vermoederdag noemt mijn zoon het vandaag. .
En moederdag wordt het toch ook nog een beetje met dat ouderwetse gevoel van vroeger, als mijn dochter met zelfgemaakte cadeautjes aankomt. . een zelfgemaakt jurkje notabene... zo gaaf!.... en natuurlijk is er drop bij. .. mama/ oma en drop...
Het regent sms'jes... appjes... Messenger Facebook LinkedIn berichtjes.... telefoontjes ...
Ach ook een telefoontje vanuit een woongroep met al heel oude oud leerlingen van mij.... hartverwarmend...
Ken je me nog. . ik ben al 26 hoor. .. en tuinman. .
Van. .. kaartjes zijn er. .. briefjes. .. tekeningen...
En nou kan ik me wel afvragen hoe dat mogelijk is... maar laat ik maar eens gaan denken dat ik het waard ben...
Al wordt dat natuurlijk weer een hoofdstuk op zich....
Laat maar....
Van. . zelfs Willems meiden komen met een cadeau... wat een verrassing ....en vooral .... wat een opsteker. .
Van. . Ach wat lief... mail van de winkel van de rode jurk die ik vandaag aanheb vanuit Griekenland. . en de felicitaties...
Zomaar mensen van zomaar een winkeltje van zomaar en paar woorden van zomaar gezellig en liefdevol. . en dan niet zomaar maar juist heel bijzonder dít gebaar. ..
Zo simpel kan bijzonder zijn. .
En zo ben je de hele dag bezig met jarig zijn. .
Misschien is dat óók wel wat het voor mij zo lastig maakt.... dat in de aandacht staan. . dat "maar moeten blijven ontvangen".... terwijl ik juist een gever ben...
Zo'n dag die om jou alleen draait... pffft. . wat een ellende. .
Zeker met een Willem die ook nog eens de halve dag al "lang zal ze leven" zingt of fluit.
Van. .. ik kook lekker soep. . makkelijk. . dieet vriendelijk. .. en pakken wanneer je trek hebt...
Gelukkig wordt ook even de aandacht van mij afgewend als we formule 1 kijken terwijl we druk daarover appen met beider kinder thuis fronten...
Zowel zoon Robbert als schoonzoon Olaf (die inmiddels weer thuis is met mijn dochter en kids) zijn van kindsafaan formule 1 fans en zelf mag ik er ook graag naar kijken...
Van... dan wordt het tijd om me klaar te maken voor de avond. . met mijn zus naar het concert van Julien Clerc in Nijmegen ..
Jeugdsentiment. ..posters aan de muur van je tienerkamer... plaatjes luisteren enzovoorts. .
Wat een giga rommelig begin van de avond daar. .
Geen presentatie... licht gaat niet uit. .. voorprogramma met chaotische zangeres... dan een Fransman met een heel warrig verhaal en dan een kwartier niks...
Dé zaal wordt onrustig. . ja dat snap ik wel...
En dan ineens floept, zonder enige aankondiging, het licht uit...en komt hij op, ons jeugd idool...
Van. .. vanaf dat moment is alles anders.... de zaal gaat vanaf seconde 1 plat. .... of eigenlijk meer ..... uit zijn dak...
En Julien.... wauw 70 jaar en eruit zien als een vlotte vijftiger. . swingend....met een stem als een klok. ... de zaal op de stoelen krijgend.... vrouwen die naar het podium stormen. .(erg zielig voor de mensen die vooraan zitten, want die zien zeker drie kwartier niets meer)...
En we zingen mee ... en we swingen mee (ietsje minder uitbundig trouwens dan de meeste anderen)... wat is het gaaf!!
Ik herken ook de nummers van Gilbert Becaud. . van de Poppy's.... en het hoogtepunt van de avond vind ik wel de tekst "je t'aime etcetera etcetera"....
Heerlijke tekst. . ik hou van je en verder niet zeiken...
Een schitterende vondst vind ik de tekst van het lied over de scheiding. . Double jeux....
Over kinderen die met hun ogen naar hun vader en hun moeder apart nu kijken. . uitgespeeld worden... met dingen te maken krijgen waar ze niks mee te maken willen hebben....
Dubbele ogen... prachtig gevonden...
En Julien blijft maar toegiften geven. . van zeker wel drie nummers per keer...
Wat een artiest. .70 zei ik toch. . nou verre van dat qua energie. .(en uiterlijk hi hi)
Dan zit het erop... hij komt nog een keer terug... en nog een keer... maar nu echt alleen nog met een buiging en kushand. ..
Wat een geweldige avond....
Van. .. terug naar huis... napraten met Willem....
De verjaardag zit erop. .
Misschien moet ik toch maar eens gaan voelen dat ik het waard ben. .want wat was het en dag vol liefs. .
Ik voelde me vandaag blij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten