zondag 27 mei 2018

27 mei 2018

Dag van:
Wampie!!!!... Ik ga naar Utrecht... kom je eruit...?
Jajaaaa.....(sssst neenee)..... ik kom eraan...(sssst mooi niet)..
Doei... ik ga...!
 Doei schat... succes...!
Boem. . deur zit dicht... motor start....zoef weg auto...
Van...zijn de honden stil. .?
Ja... die hebben met deze warmte nog helemaal geen zin om druk te doen...
En ik heb me, eerlijk is eerlijk, al wel aangekleed....
Maar ik plof met zomerjurk en al zo weer op bed.... mensenkinderen ben ik nog duf...
Onchristelijk tijdstip op een  christelijke zondag...
Snurk... Snurk... ik pit nog een uurtje of anderhalf weg...
Van... wakker... finally.... aankleden hoeft niet meer, ik kan zo naar beneden...
Dag hondjes... willen jullie eten....?
Eerst maar ééns de bakken vullen, maar het gaat traag naar binnen vanmorgen hoor...
Net als mijn koffie....
Deuren open gooien en eerst maar eens vlonderen....
Kijk nou.. de waterlelies zijn open... en op het plompeblad zit een kikker...
Hoe gesloopt de tuin er ook uit ziet, toch groeien er bloemetjes...
Het ziet er nog best fleurig uit zo...
Van... de zwanen komen hun dagelijks brood halen. . mooie gedachte op zondag 'geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons ons geblaas maar wij verdedigen onze jongen, gelijk ook wij vergeven jullie dat jullie er een zootje van maken in de natuur (ho ho... ik niet hoor!)...
Ze hebben hun brood en de honden kijken toe... de honden met respect voor de gevaarlijke vleugels en sterke hals en de zwanen voor de scherpe honden tanden... leidt ons niet in verzoeking.... want van jullie is het water en van ons de vlonder....Amen...
 Daar schrijden de zwanen weer henen ... op naar de volgende vlonder en het volgende gebed...
Van... wat zal ik nu eens gaan doen...
Aangezien ik geen idee heb. . hoe heerlijk is het alles los te laten... blijf ik nog lekker even zitten...maak fotootjes van de bloemetjes... maak een praatje met de eendjes... maar dat zet ook geen zoden aan de dijk... zie het kikkertje springen van blad naar blad... bestudeer de gele plomp ofwel nuphar ultea die een welriekend nectar blijkt te bezitten die ik niet ruik...
De insecten zijn er dol op maar geen insect te zien...
Ze verspreiden zich razendsnel... ik heb er al jaar en dag maar eentje voor de vlonder in het water...
Met andere woorden... wat gaat hier mis...
Van. . de waterlelies daarentegen groeien snel. . elk jaar weer meer erbij. .
Waterlelies daar zijn  er wel 50 soorten van... wij hebben de nymphaea candida... voor wie geen zin heeft om dat op te zoeken, dat is de noordelijke waterlelie...
De koningin van de waterplanten wordt ze ook wel genoemd...
Drie tot vier dagen opent ze haar bladeren in de ochtend en sluit ze in de namiddag om na die laatste (3e of 4e) dag treurig naar de bodem te zinken om plaats te maken voor de volgende bloem...
Dat ga ik eens in de gaten houden... ik maar denken dat ze zo sterk waren om van eind april tot september te bloeien. .
Dacht ze dat ze gewoon steeds ietsje verder dreven... maar nee dus... ze zinken naar de bodem en de volgende dag zie ik een andere, verse, bloem...
Van.. en tjonge wat zijn er veel libellen dit jaar..... libelletjes zijn het nog maar....een brutaal als ze zijn komen ze rustig op mijn arm zitten...
De grote jongens komen pas later... midden zomer.. die komen niet zomaar op mijn arm zitten... krijgen ze kans ook niet voor want ik ben me dat hoedje al geschrokken voor hun pootjes de landing kunnen inzetten...
Wereldwijd bestaan er 5858 soorten libellen (de juffer meegerekend) waarvan er 71 in Nederland wonen...
De Odonata (Latijns) is niet schuw... nee dat had ik dus al gemerkt... en komen vooral tevoorschijn bij zonnig weer... nou hoe kan ze het treffen vandaag...
Van... maar dan verdwijnt de zon toch achter de wolken.... het is gedaan met het tropische weer...
Alhoewel... het wordt anders tropisch... benauwd en broeierig... de warmte blijft onder het vochtige wolkendek hangen...
Van..... Willem komt thuis. . tevreden maar moe....
Hij valt pardoes in de stoel in slaap, juist als zijn meiden naar beneden komen...
Tjonge die hebben het ook lang volgehouden daarboven...
Van... weet je wat... ik ga de winterkleren opruimen en de zomerkleding tevoorschijn toveren...
Bah wat zie ik altijd tegen die klus op... maar wat ben ik ook altijd weer trots als de klus geklaard is en er keurige stapeltjes in de kast liggen...
Voor zolang als dat duurt dan want die stapeltjes blijven, als je er wat tussenuit gehaald hebt,  nooit meer zo recht als die eerste keer...
Al moet ik zeggen dat het  er deze winter toch redelijk netjes uitzag in de kast...
 Van.... nou bekijk ik altijd, als ik wissel, wat er weg kan.. dat doe ik NA de winter en NA de zomer...
Ik héb dus bij de wisseling van zomer naar winterkleding gekeken welke zomerkleren weg konden...
Maar elk jaar weer VOOR de zomerkleren in de kast gaan, vind ik toch weer spullen die weg kunnen....
En ik weet zeker dat ik nu winter kleren heb weggedaan maar dat ik dat VOOR ik ze weer in de kast leg, natuurlijk weer doe...
Van... joechei.... ik bereik er wel mee dat ik voor het eerst in 58 jaar een lege plank overhoud...
Wat uiteraard inhoud dat die ook weer vol kan...en ik straks in de kledingwinkels geen smoesje hoef te bedenken waarom ik het wel of niet nodig heb.... ik heb het namelijk gewoon nodig want de schap moet vol...
Goh wat ben ik lekker op dreef...Wampie!!!!!......we moeten boodschappen doen....euh... ik was op dreef...
Van... weinig trek vandaag... te warm nog... soep dan maar.... met verse champignons en verse peterselie...en stokbrood...
Lekker snel klaar ook... kan ik straks weer verder met de kast...
Daar moet ik ook niet te lang mee wachten want voor je het weet is het te donker op dat kleine inloop kleedkamertje...
We doen ons te goed aan de soep.... de honden krijgen hun eten... ik zwaai de meiden gedag en vlieg weer naar boven...
Na de t-shirts en blouses nu de hesjes, hemdjes,  tunieken en rokken ..... die kán weg.. en die... en even passen... die dus ook.... en ach... deze kan nog wel een zomer mee... veel te leuk nog om weg te doen....
Van... je snapt niet dat de bult winter- en zomerkleren die weggegaan worden, ooit in de kast hebben gepast...
Nou ja... ik snap het natuurlijk wel... want nu zijn het keurige bescheiden stapeltjes wat voorheen nette op elkaar gepropte stapels waren...
Nu de vesten ophangen.. sjaaltjes aan de kant... de jurken zijn aan de beurt...
Maar helaas... het licht in het kamertje laat dit niet meer toe... morgen maar verder...
Toch enigzins tevreden werp ik een blik op en in de kast...
Het ploeteren is niet voor niks geweest...
Van.... grrrrrr.... wasrek hangt nog vol... dat kan ik niet aanzien...
Ook nog maar even in de kast verwerken.... bult kleren opruimen.. die kán Willem morgen mooi op school in de kleding container kiepen...
Nu nog wat kleren van het rek in Willems kast leggen... jemig wat hebben die meiden een zootje op de  logeerkamer achtergelaten... handdoeken verspreid over de grond... snoeppapiertjes... halve reep chocolade.... een laken over de rookgordijnen waarschijnlijk als extra verduistering... make-up tissues her en der... föhn in de stoel gekwakt, nog met stekker in het stopcontact... een oplader die aan de hoogslaper bungelt... een sok...bedden niet opgemaakt... pffft... tienermeiden....
Van... nu nog een stukje lezen in "Toen het licht uitging in Parijs" van Ronald C. Rosbottom....
Een erg fijne schrijver met een stijl die fijn wegleest.... over een onderwerp waar de Fransen het liever niet over hebben... de tweede wereldoorlog...
Is er al wat in de stad dat je er aan doet denken dan is het weggemoffeld op monumenten van de eerste wereldoorlog.... andere dingen die je zouden kunnen doen herinneren uit  de schaarse  geschiedenisverhalen uit die tijd,  zijn zelfs gesloopt en van de kaart verdwenen zoals het Velodrome uit het boek (Wie kent het niet) "haar naam was Sarah".....
De Fransen hebben het er liever niet over dat ze het op en akkoordje met de Duitsers gooiden ...
Toch was het voor de Parijzenaars zelf een moeilijke tijd die bezettingstijd... een stiekeme en geheimzinnige tijd...
Rosbottom scheef er een (dik) boek over naar aanleiding van verhalen foto's brieven etc.
En het boek grijpt je meteen... nou ja.... mij dan... maar ik denk dat het voor iedereen goed en makkelijk leesbaar is... verhalen van de mensen zelf... het blijft boeiend...
Van... laat ik het alleen maar niet te laat maken want morgen hoor ik weer... Wampie!!.... ben je al wakker.... je moet eruit!!... Ik ga...!!








Geen opmerkingen:

Een reactie posten