We slapen dus uit tot... schrik niet. ..12 uur lokale tijd. .
Dát is bij jullie 11 uur en dan klinkt het ineens weer wat christelijker.. . en net alsof het wel mag...
Maar dan zitten we ook wel weer op ons balkonnetje (lang leve het groene kruis bij de voordeur... en toch zie ik scheuren lopen) paraat om alle foto's en berichtjes over de beesten te ontvangen...
Bij Borre staan de oortjes overeind.... hè dat hebben we dus gemist. ..
Maar ach.... die blijven vanaf vandaag nu rechtop staan dus niet getreurd. .
Van ontbijten... de elektrische kookplaat werkt niet als de stekker niet in het stopcontact zit. .Ook lastig als de stekker niet in het eenmaal gevonden stopcontact past...
Maar hoe inventief om dan maar de eitjes in de waterkoker te koken die het wel doet ....
En ja hoor. . Willem heeft zijn eitjes...
Griekse kippen leggen dezelfde smakende eieren maar het zout smaakt hier wel anders volgens Willem...(Maar die logica nemen we niet altijd serieus)...
Van. .. rustig op gang komen bij 29 graden. . dat hebben we inmiddels wel geleerd van de Grieken. .
En dan vooral ook siësta om 3 uur. ....die hier zeer serieus genomen wordt......
Maar enfin... zover is het nog niet...
De ochtend mag dan wel voorbij zijn. . oh wij slaapkoppen..... de middag staat echter op punt te beginnen. .
Van. .. eerst maar eens slippers halen (In kikker Nederland nog gedacht. . ach niet nodig dus niet in de koffer) .....
De eerste hitte blaren vertonen zich...
Van we worden geweldig door het thuisfront op de hoogte gehouden van het wel een we van de beesten....
Het kan niet op. .
Of het teveel is. .?
Voor Willem kan het niet teveel genoeg zijn. ..
Van. .... we gaan naar de boom van Hypocrates.... daar moet de aardbeving heel heftig geweest zijn...
We lopen over de kapotte boulevard... langs de gestutte gebouwen. .gestutte poorten... en de bouquainville struiken die zeker tot een kwart gereduceerd zijn sinds de beving vorig jaar...
Dan komen we bij de boom. .. het ooit rustgevendste plekje in Kos stad. . .
We mogen niet eens langs sommige plekken wegens instortingsgevaar...
Dan zien we het prachtige oude doopvont in stukken liggen... de ooit zo levendige souvenirs winkeltjes onder het oude kasteeltje liggen vol puin. ..
Maar de boom staat. . in al zijn hevigheid. .
Dé sfeer is echter weg .... de gezelligheid en rust verdwenen. ..
Van... we hebben al heel wat verhalen gehoord over de big earth quake....de schrik heeft de mensen nog steeds in zijn greep....
Vooral het gebulder ... het rommelende geluid. .. en de gillende mensen 'tsunami...tsunami (de zee rolde de stad in met een golf van ruim 70 cm hoog) zullen ze niet vergeten...
De beving met een kracht van 7.2 maar de ambtenaren in Kos zeggen nee nee het was 6.8...
De slimmeriken... want bij een kracht onder de 7.0 hoeft de verzekering niet te betalen....
Gisteren nog liet Ioanna de foto's zien dat ze weken en weken buiten in tenten hebben geslapen. . te bang voor meer instortingsgevaar. ..
Van...... op het pleintje om de boom, onder het kanon (Ja zo'n ding blijft el overeind staan natuurlijk) zit een kleine jongen accordeon te spelen... zijn zusje kijkt toe. .
Een zwervertje, zoekend naar tonen... zoekend naar een melodie... zoekend naar zijn leventje. ...
Hoe oud zal hij zijn... 5 misschien... hooguit 6... zorgend voor dagelijks onderhoud voor zijn kleine zusje en zwangere mama die verscholen zit achter een boom......
Van... dan gaan we naar Stefanos. . de ándere helft van het gebroken stel. .
Wat is hij blij ons te zien. .
Direct pronkt hij met de foto's en filmpjes van zijn nieuwgeborene.... die hij sinds maart al niet gezien heeft. .
Het horecaleven op een eiland vergt wat van deze mensen. .
We wisselen verhalen uit over hoe het de afgelopen jaren gegaan is (natuurlijk weer bevingsverhalen) en dan begint het. ..
Of we honger hebben.....
Nou een klein beetje trek maar we hebben ook al uitgebreid laat ontbeten op ons balkon)....
Maar daar komt het... de salade. . die lusten we wel. .. lekker fris...
Niks ervan... dat komt de octopus.... de makreel. . de ansjovis....
Lieve help. . Dit gaat dus niet op allemaal hè. ..
We ploffen ... en dan komt de Griekse (zeer vette) worst op tafel..... en nog iets met vlees...
Van. . voor de vorm dan...1 hapje...2 dan om hen niet te beledigen...
Er wórdt veel gelachen...
Dé obers willen alles van ons weten en vertellen hun eigen verhalen...
De ene komt uit Kaditse..... dat ze het Amsterdam van Griekenland noemen. .
We kijken verbaasd. .
Ja, vertelt hij, want er wordt heel veel gefietst. . en hij laat en foto zien van een fietsenrek met een stuk of 10 fietsen. .
Willem zoekt op Google een foto van een Amsterdamse fietsenstalling waar het uitpuilt van de fietsen. .
Zie je wel, zegt de ober, net als Karditse...
Tuurlijk beste man... het is maar hoe je het bekijkt.... maar ik raad elke fietsendief aan rustig in Amsterdam te blijven....
Van tijd om weer te gaan... hele stuk teruglopen. .
Maar we klagen na al dit voedsel niet... we lopen braaf de kilo's er weer af want die kleren van voor het vertrek die ik aan kon (ach wat waar ik blij dat ze paste) die passen denk ik niet meer. .
Kijk nou... er wordt gedanst op het plein voor de Agora....
Allemaal salsa dansende vrolijkheid. .
Wat een gezelligheid...
Van... we lopen door naar Kapari waar Alexandros en Ioanna verslagen naar de leegte zitten te kijken waar eerst zijn mooie poort stond...
Wat nú te doen. .
Van. .. samen plannen bedenken... en yeah Wampie thats a good idea ..... terwijl ik juist niet zo'n interieur styliste wonder ben. ...
Ik teken wat met de meisjes om ze bezig te houden zodat drukke horeca papa en mama even hun handen vrij hebben. .... en Willem. .. die slaapt in zijn stoel....
Van... Ioanna wil nu wel een cocktail...... jammer maar geen citroenen (lemón... Let op de Griekse klemtoon) ...
Weet je wat... ik niet de beroerdste. . haal ze wel als verrassing. .
Dus op naar de groenteboer....(Die hebben ze hier nog genoeg)
En even later keer ik trots terug met citroenen....
Ze schieten in de lach. .lemón zeggen ze. .. huh... ja die heb je nu toch...
Nee...lemón... en dan valt het kwartje.... ze bedoelden limoenen. .
Heb ik dat.... ook al geen horeca talent dus. .
En Willem ... die slaapt. . in zijn stoel... knikkebol knikkebol...
Willen drinkt en keurt goed en..... knikkebol weer. .
Biertje Willem ...?.... één oog open en hij knikt. . een ijskoud wit beslagen glas uit de vriezer en koud bier wordt neergezet maar. . Willem knikkebol alweer en het glas en bier zijn warm als Alexandros hem heen en weer schudt...
Van... maar weer filmpjes maken met de meisjes Eleni....Anetta en Zoë...
Zoë wil met Willem spelen. . zeg maar gek doen. . nee nee zegt Willem. .
En wij liggen in een deuk als Zoë enthousiast doorgaat met op Willems tenen trappen. .
Van. . tja Willem ne in Grieks betekent ja. . ochi is hier nee. ..
Als ik ze lekker weer aan het kleuren heb en zelf van tafeltje wissel kunnen we verder met lekker plannen maken.
Ioanna bedenkt ornamentjes.. erg leuk. .. ik ga voor de plantjes en lantaarntje. .
Ineens staan Ioanna een Alexandros stokstijf stil... ook personeel verstijft ...
Of we dat geluid horen. . ja dat horen we. .. klinkt zoals toen de aardbeving begon. .
Ach ach ach wat zit dit nog diep bij de mensen hier. .
Het blijkt geen aardbeving. .
Wel een klein beetje donder die een nog minder beetje regen voorspelt ..... welgeteld 14 druppels. .
Van. . volgende taak ... tolken bij Nederlanders die geen Engels verstaan. ..
Tja Alexandros als jij het maar over weat weat (spreek uit wiet) hebt dan maakt een Nederlander daar iets heel anders van.....
Ik leg dus maar gauw uit dat hij tarwe bedoelt. .(tabule gerecht)
Van...2 minuten stilte. . dodenherdenking. . ook hier...
Dit keer gaan mijn gedachten niet uit naar mijn ouders en grootouders maar naar het kleine jongetje onder het kanon. .
Laat mijn (klein)kinderen.. en ale kinderen toch alsjeblieft de vrijheid mogen behouden ...
Laat alle kinderen in oorlogsgebieden het krijgen. ..
Van. . oké .. nog een klein hapje eten dan...souvlaki.... dat gaat er nog net in....
Ja en jullie moeten nog het nieuwe gerecht keuren... spinataka.... ik ben er dol op.
En morgen wil ik niks.... helemaal niks.
Van.... maar beweer dat maar eens zo stellig in een land als Griekenland...
Wat prachtig en wat een belevenissen. Warme mensen om julli om. Goed zo
BeantwoordenVerwijderen