donderdag 24 mei 2018

24 mei 2018

Dag van:
De zon schijnt al fel vanmorgen... en recht mijn gezicht in...
Ze heeft er zin in.... en dus krijg je dat vanzelf zelf ook ...
De zon tovert lachen op gezichten..
De zon kan gevoelens zo omtoveren...zoals alleen zonnekracht dat kan....
En vandaag lacht de zon heel de wereld/ mijn wereld toe...
Van.. de laatste twee weken zit ik gewoon weer eens lekker in mijn vel ...
En dát is te merken vandaag want er wordt wat af gelachen...
Humor is voor mij altijd het teken dat het weer goed zit.... humor verloochent zich niet...
Onderwijs humor... ik hou er van...serieus met je vak bezig zijn en het vooral ook serieus nemen...maar het ook op de hak kunnen nemen...
En vandaag betreft die hak het wel en wee van wel of niet en hoe dan wel pedagogisch optreden en werkdruk....
De één heeft nog sterkere verhalen dan de ander terwijl we toch onderwijl héél pedagogisch bezig zijn en ik twee knieën de hemel prijs dat ze nog aan twee benen zitten nadat een leerling valt en niet kan stoppen met huilen...
Die opmerking had hij niet verwacht en  hij kijkt aandachtig naar zijn wonder knieën om vervolgens zonder tranen trots door te lopen en zijn vriendjes van zijn knappe knieën  te vertellen...
Ondertussen komt een collega op een stokpaard voorbij rennen... hoe kan je ons nog serieus nemen ...
Maar we hebben plezier... en plezier veraangenaamd de werkdruk....én de leerlingen vinden het alleen maar leuk om lachende juffen te zien...
Het loopt duidelijk tegen het einde van de week gezien de meligheid...
We denken nog even niet aan al het vele werk dat er de komende laatste weken nog verricht moet worden; HP evaluaties... OPP evaluaties... rapporten... leerling besprekingen....
We hebben een gezellige sport middag.... we hebben een vergadering... we vermaken ons over de AVG die morgen ingaat (wet op privacy) en maken daar weer hilarische grappen over....kortom... een vrolijke werkdag....

Nederland... althans een gedeelte van Nederland slaat weer eens door...
Natuurlijk is het goed dat er over privacy wordt nagedacht... en uiteraard mag je nooit misbruik maken van privé gegevens....maar het is als je er dieper over nadenkt je reinste kolder dat niet de misbruiker gestraft wordt nu maar degene die informatie bezit....
In de zorg notabene bezit om het welzijn van patiënten en hun behandelingen zo soepel en transparant mogelijk te laten verlopen...
In het onderwijs notabene bezit om de leerlingen zo goed mogelijk te kunnen volgen ... te voorzien in hun onderwijsbehoefte en om het aan betrokkenen te kunnen verantwoorden...
Allemaal uiterst goede bedoelingen...
Maar nee nu worden niet de slechte bedoelingen aangepakt maar wij moeten er voor zorgen dat die misbruikers geen misbruik kunnen maken...
En dat is hoe dan ook ónmógelijk....al denken we alles voor te kunnen zijn...(het is meer jezelf indekken)....
En daarbij wordt in een ieder een potentieel misbruiker gezien... de familie die bij een patiënt op bezoek komt... een ouder die zijn kind in de klas brengt... arts die en collega consulteert.....een juf die contact met  betrokkenen heeft....
Wat een heerlijk wantrouwen en wat een heerlijke basis van bestaan op vertrouwen gebaseerd...bah....
Kijk... je bewust worden van wie wat van je weet en ermee doet (neem sociale media .....maar wil je privacy zet dan niks op sociale media of maak  überhaupt geen account aan)  je daar bewust van zijn daar is niks mis mee... dat is alleen maar goed...
Maar die doorgeslagen gekte dat niks meer zou mogen en alles strafbaar is, is onzin...
Kijk naar de mailtjes die we krijgen.... klik op het balkje akkoord en je geeft toestemming en het bedrijf is gedekt...
Zo simpel is het. .. maak mensen bewust en laat ze dan wel of niet een keuze maken oom foto's of gegevens te laten delen... en pak de misbruikers aan als het misgaat...
Het is bijna zoals die winkel vol lekkers waarin je loopt en wat uit de snoeppot haalt... de winkelier wordt bestraft omdat het snoep voor het grijpen lag en niet de dader...
Wij hebben geleerd geen snoep te pakken zonder dit te betalen... we hoeven niet de winkelier te leren hoe hij beveiligde kasten moet bouwen...en die ene dief spreken we aan, geven we een boete of zetten we vast .....
En oké die commerciële instellingen moeten laten weten wat ze met je gegevens doen of willen doen en dan is het aan ons om erin mee te gaan of niet...ze mogen het niet zomaar doen....(Hoe vaak heb jij niet op "ja cookies accepteren" geklikt zonder er bij stil te staan en "volgende volgende" geklikt op algemene voorwaarden akkoord zonder die voorwaarden te lezen....
Nou dan... deels hypocriet gedoe dus...
Maar goéd.... mijn media coach mening....
Van..... thuis tref ik de  jongste meiden van Willem aan...allebei de verkering uit maar niet wegkwijnend van liefdesverdriet en Willem zelf die eten is gaan halen...(ze kunnen dus nog een brok door hun keel krijgen)...
Ach herinner ik mij nog mijn eerste liefdesverdriet... ik kwam dagen mijn bed niet uit .. at en dronk niet...denkend dat het nooit met goed zo komen met mijn leven....
Dozen vol tissues heb ik leeg gehuild.... klaagzangen geschreeuwd... pijn geleden... tegen schouders van vriendinnen aan geleund.... het leven was voorgoed voorbij...
En hier zitten twee ietwat sombere meiden... maar ze lachen ook nog..
. zijn alweer op zoek.... en hun leven gaat gewoon verder...
Tijden veranderen of... meiden veranderen.... of..?... Ik weet het niet... maar ik wou dat ik er toen zo bij gezeten had als zij nu....
Te bang voor een volgend vriendje omdat ik dat verdriet niet nog een keer wilde voelen...en  zij  notabene alweer op zoek...
Van.... maar wel zo beter voor de komende dagen want je zal maar met twee totaal ontredderde meiden in tranen zitten 4 dagen... terwijl je zelf zo vrolijk bent....
Van.. en dan nu lekker weer lezen.... genoeg geschreven voor vandaag...












Geen opmerkingen:

Een reactie posten