vrijdag 18 mei 2018

18 mei 2018

Dag van:
Wakker worden met kriebels in je buik want vandaag begint Jazz in Duketown in Den Bosch...
Niet dat we daar dan al de eerste avond heengaan want meestal komen we dan nog bij van een drukke werkweek....
Maar gewoon het idee dat het begint....
Het leukste meerdaagse evenement van het jaar....
Van... wij zetten daar alles voor aan de kant... geen kinderen.... geen visite of afspraken...
Wel even jammer dat Willem toch dit jaar zelf ook een optreden heeft maar....als ik het goed gezien heb missen we daardoor niet veel...
Van... eerst maar eens werken... en het wordt me een dag....
Kinderen allemaal nog vol van gisteren natuurlijk...
Eén eigenwijsneus vraagt zelfs tamelijk verbaasd.... gaan we vandaag niet meer weg...
Ik denk dat de vrijwillige bijdrage schoolgeld flink omhoog zou moeten als je dit vaker zou willen doen....
Maar.... ze zijn druk dus... en uit hun gewone doen...
Gelukkig hebben we al snel in de ochtend gym en dat betekent lekker ravotten...
Aansluitend toch ook maar naar buiten want ze hebben nog energie over...
Daarna toch proberen aan het werk te gaan... niet voor hen maar meer  omdat het anders zo zielig is voor alle voorbereidingen van deze juf ha ha ha...
Na de cirkel kunstwerken, zijn vandaag de vierkanten aan de beurt...
Ze zijn er even mee zoet en omdat het tempo verschillend ligt kunnen we fijn één op één de kleuters met de lastigste onderdelen van de opdracht helpen...
Van... de middagen zijn dankzij het continu rooster maar kort dus na eten en buitenspelen vul ik het kleine restje tijd in met gezellige kring spelletjes..
Dan is het tijd om het lange weekend in te gaan...
Voor mij veranderd er niet veel want ik ben elke maandag vrij maar voor de kinderen betekent het weer een extra bijtank dag....
Nog even één akkefietje met een hele eigenwijze dondersteen aangaan (Als ik nu niet doorzet dan is het Heel voorgoed van de dam) maar dan wordt het ook stil in de gang...
En om kwart over vier verlaat ik zelf ook het gebouw...
Jazz time.....
Van...  zo'n half uurtje in de auto onderweg naar huis is meestal precies lang genoeg om alles van school weer 'los te laten'...
Tussen aanhalingstekens dan want echt los laten doe je het eigenlijk nooit echt...
Er zijn altijd wel weer even momenten dat je aan je werk denkt of aan een van de leerlingen...
Maar nú denk ik aan andere dingen...; jazz.... hoe Mariekes operatie verlopen zal zijn (is het goed gegaan... zonder complicaties)... ... hoe het met mijn schoonzus gaat na de begrafenis van haar hartsvriendin. ..(Het 'altijd' hiervoor het 'nooit meer' hierna.....er  zal alleen nog een verleden tijd bestaan) en of Willem en de buurman alle bamboe takken van gisteren al weg hebben kunnen brengen....(en hoeveel schrammen en krassen ze nu weer op armen en benen rijker zijn)...
De bamboe is weg zie ik als ik aan kom rijden... de krassen zijn talrijk zie ik als ik binnenkom...
Hert geklaag valt mee....
De operatie is geslaagd lees ik als ik op mijn telefoon kijk...
En schoonzus is verdrietig....
Van...BORRE NEE!!!!!!
Meneer heeft én de tuinstoel kussens én de plant te pakken...
Wat een pup is dit zeg!....
Zou daar nog ooit eer aan te behalen zijn....
Van.... ga je koken. ...????....
NEEEEEEEEEEEE!!!!!
Moet ik het dan doen vraagt hij.... maar ik hoor dat hij ee geen sikkepit van meent...
Ja doe maar, zeg ik voor hem totaal onverwacht want Wampie kookt immers altijd...
Ik gniffel... weet hij veel dat ik vandaag kant en klare Griekse schotel heb gehaald...(opwarmen en klaar... en nog lekker ook)...
Hmm mompel mompel... nee...grumpf... hmm... mompel mompel...
Ik begrijp uit deze wartaal dat hij dus niet zelf kookt .... maar ik plof in mijn stoel... zeg geen boeh of bah en doe even de ogen dicht...
Van...4 minuten... wat moet ik doen dan?
Drie zakken in een pan opwarmen......antwoord ik doezelig....
Ooooh dat kan ik wel.... zegt hij hoorbaar opgelucht.... en zowat staat hij op en loopt richting keuken....
Ik zak weer in de stoel terug....
Ritsel... ritsel.... euh twee zaken is toch wel genoeg....?...
Nee Willem want vorige keer zei je nog boos dat ik te weinig had...
Ow..... oké... ritsel....
Van... en dan ben ik echt even in slaap gesukkeld...
Wampie eten is klaar...!!!!!
Ja.... ja...
Kom nou... je moet eten...
Ja.. ja....
Ik vind het niet leuk om alleen te eten...
Ooooooh druiloor... dat is het helemaal niet... jij wilt weten of ik genoeg voor je over laat om een tweede bord te nemen....(niet slim als je op dieet bent trouwens)
Van... er blijft genoeg over... toch dat tweede bord maar.... een, voor Willems doen... bescheiden tweede bord... er is zelfs nog over hoor de hondjes (mag geen naam hebben)...
We drinken nog een kop koffie samen... nu sukkelt Willem in slaap... en onze wegen scheiden zich...
Willem kijkt (ik val in herhalingen) Netflix series en ik....
Ik ontdek dat jazz in Duketown aan livestream doet en dus..... kan ik alle optredens live meekrijgen.... SMULLEN!!!!!
Van.... nou komen de grote namen natuurlijk pas het weekend maar wat ik nu hoor is ook niet verkeerd....
Ik kom mijn avond wel door zo....met lieve poes aan mijn zijde....
Maar morgen gaat deze zoete lieve Gerretje écht wel zelf naar Den Bosch....
John Scofield op het programma. .. één  van de groten der aarde waar het om jazz gitaristen gaat. .
Neusje van de zalm...
Het beloofd mooi weer te worden...dat verhoogd de enorme jazz vreugde en onnavolgbaar gezellige sfeer daar alleen maar...
Waarover natuurlijk morgen meer....!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten