Frisjes buiten dus blij dat we naar een binnenspeeltuin gaan...
Ze kwamen op als poepen die indoor speelparadijzen.... monkey towns... ballorigs...enz... en ze zijn niet meer weg te denken....
Van... eerlijk is eerlijk, ik ga er ook graag met de kleinkinderen heen... of euh... de kleinkinderen gaan daar graag met oma heen ....zo is het eigenlijk....
Vandaag dus met drie groepen kleuters op pad...
Wat is het spannend...
De bus is dat niet meer want daar zitten ze elke dag in... maar de speeltuin natuurlijk wel...
Van... uit volle borst zingen we "de wielen van de bus gaan rond en rond" (goh post ook weer mooi in het thema kleur en vorm waar we over werken... twee vliegen in één klap)....
De buschauffeur vertelt me onderwijl haar hele levensverhaal....
Lastig multitasken is dat; luisteren en zingen en ook nog antwoorden (al is het maar hmm en ja), tegelijk....
Er is nog niemand in het speelparadijs... wat een luxe zo'n hele speelhal voor onszelf...
De kinderen gunnen zich nauwelijks de tijd om hun schoenen uit te doen...
Binnen 2minuten na binnenkomst hangen ze al in netten... springen op trampolines... rennen op "vulkanen", glijden van glijbanen.... óf kijken vanaf en veilig plekje hun ogen uit...
De juffen springen en klimmen mee of gooien ballen in de ballenbak...
Zelf geniet ik in het peuter gedeelte bij de foam blokken... rollebollen met de kinderen en torens bouwend (om natuurlijk vervolgens om te laten gooien)
Van... ik vergeet zelfs koffie te drinken...
Van..."goh" hoor ik een good looking ideale papa met twee kleine dochtertjes naast me zeggen...."ik dacht dat ik zulke kinderen heel eng zou vinden, maar als ik u zo met ze zie spelen en ze zie reageren vind ik ze eigenlijk geweldig"
Ik vraag hem wat hij er eng aan heeft gevonden dan...
"Zo onvoorspelbaar en onduidelijk... ik begrijp ze ook niet"
Ik glimlach ... voor mij is er immers niets duidelijker dan deze kinderen... zo puur... zo echt...!
Tja, zegt hij... als je gewoon kijkt naar wie ze zijn en niet moeilijk nadenkt dan zijn ze wel heel leuk...dan snap je moet waarom mensen ze na zo'n test laten weghalen...
Ach good looking lieve leuke ideale papa, moet je immers niet iedereen nemen zoals hij is zonder moeilijk na te denken om ze leuk te vinden... en zonder ze weg te moeten halen (lees neerschieten of vermoorden)..
Van... we eten (natuurlijk) een patatje met een snack...
Ik zie het personeel ook volop genieten van hun bijzondere speel doelgroep van vandaag...
Ze stellen geïnteresseerd vragen... uit betrokkenheid en belangstelling... maar ook om in de toekomst hun speel materialen nog beter te kunnen laten aansluiten op ook deze doelgroepen...of bijvoorbeeld hesjes te geven bij kinderen met epilepsie...
Van... ach kijk nou toch... één leerling probeert al de hele ochtend bovenaan de vulkaan te komen want daarboven... daar is de buizen glijbaan en die wil ze door...
Maar boven komen valt niet mee....
Moed moet beloond worden denk ik... maar ik durf niet naar boven.... collega erbij halen die het wel durft en.... ja hoor... ze komt boven...
Ik ren maar het eind van de buis waar ze met een luid tadáááá en een overwinningsblik uit komt glijden...
Soms kunnen zulke speeltuinen in een ochtendje meer bereiken dan ik voor de klas in bijvoorbeeld een maand...
Van... zo'n dag is altijd veel te snel om ....nog een ijsje... nog een laatste sprong, klim, ritje en klaar... schoenen aan...
Maar waar is toch die ene leerling.....?
Al een tijdje niet gezien... maar weglopen is hier echt onmogelijk dus hij móet ergens zijn...
Dan gaat bij mij een lampje branden... en ik loop naar het toilet gedeelte...
En ja... alle wc deuren open en een van wc naar wc rennende leerling die wc 's doortrekt...en hij straalt helemaal... van oor tot oor....
Tja... zo kan je je schoolreisje ook invullen...maar ook daar komt een einde aan..
Gelukkig maar dat je overal wc 's hebt en je gewoon overal schoolreisje kan vieren zo... dat heb je dan met klim speelgoed als hier dan weer niet...
Van.. telefoontje Willem.... klinkt als alarm maar tussen de regels door vermoed ik dat het meevalt...(of is dat de hoop)
Toch straks maar eerder naar huis....
Er dat doe ik dus...
En ik voelde het goed....
Weliswaar dilemma's op werkgebied maar als we er samen over praten gaat de alarm lading er al snel af...
Opgelucht haalt Willem weer adem en vertrekt naar de buurman want ze gaan samen die vreselijke bamboe tussen onze huizen weg snoeien...
Dinsdag komt dan een graafmachine om te proberen dat spul definitief te verwijderen... maar daar moet je diep voor gaan dus dat zal nog een hele klus worden....
Neeeeeeee Borre... niet mijn appelboom opeten....
Willem en Peter lijken de Freek Vonken uit Arnhem wel....
Ze verdwijnen in de rimboe van bamboe...
Het heeft zoveel impact dat mijn buurman mij roept met "Wamboe" ..... nee jij maakt vrienden vandaag buurman....
Neeeeeeeeee Borre... niet mijn appelboom opeten.....
Wel verdraaid... en ook niet de plantjes...
HELLUP...... we hebben een pup.....(en wat voor één)....
Van... nu eerst mijn schoonzusje appen die morgen haar hartsvriendin gaat begraven....
Een van je ergste nachtmerries lijkt me dat... je maatje... je allesdelertje....
Wat zullen er veel geheimen... tranen... bakvis lachbuien... avonturen... het graf mee ingaan...
En daarna dus..."nooit meer".....
Van.... ik voel het schoolreisje nu wel in mijn lijf... de vermoeidheid komt op...
Poes naar binnen... deuren dicht... dakterras deuren open....
Ik hoor Willem nu ook boven komen na veel telefoon gesprekken...die zal wel leeg zijn...(of zit je dan juist vol?).....
Morgen nog één dag werken en dan Pinksterweekend...
Jazz in Duketown...yeahhhhhhhh
Genieten van jazz jazz en nog veel meer jazz....
Hopla... daar springt poes al op mijn zij... tijd om de ogen te sluiten...
Ach hoor dan... brul kikkers op het water... een poes die spint... een man die tandenpoetst....
Hoe simpel gelukkig kan je je voelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten