Aankleden... nee toch niet....
Welke kleren dan...?
Nee niet die... ook niet die...
Die dan maar (de simpelste saaiste jurk die je in de kast hebt hangen)....
Tanden poetsen.... nee eerst oorbellen... nee mijn schoenen eerst maar...
Nu oorbellen... nee eerst tanden poetsen. .
Nou zo'n ochtend dus...
Poes snapt er geen snars van...
Poes snapt er sowieso geen snars van want die is nog half out van de vaccinatie van gisteren...
Bengel kan die vaccinaties op de een of andere manier maar slecht verdragen....
Van.... koffie Willem... oh nee.. eerst even mijn medicijnen...
Koffie Willem.... och gut de honden moeten ook eten...
Nu koffie dan...
Het gaat goed.... het kan beter....
Van.... Allemensen wat een rust op de wegen zonder die joekels van trolley bussen ...
Ik mis ze niet eens in het straatbeeld... tenminste niet in de zin van missen missen...
En daarbij vind ik het wel grappig al die initiatieven van Whatsappgroepen die in het leven zijn geroepen om elkaar met vervoer bij te staan vandaag...
Menselijkheid.... behulpzaamheid. . zorg dragen voor elkaar... ik hou ervan...
Een zegen dat ik niet hoef te wachten bij bushaltes die geen inrij plek hebben maar gewoon op de straat wachten...
En dat zijn er heel wat in de omgeving waar ik woon...
Ik snap dat het voor veel mensen wel lastig is maar van mij mogen ze nog wel een dagje staken die chauffeurs....
Van.. op de 'brug te ver' waar ik elke dag overheen ga is het wel rijk aan fietsers vandaag..
Wat een geluk dat ze mooi weer hebben...
Van. . op school... ja hoor... intercom bericht... vandaag hitte protocol...
Ik draai de zonneschermen laag... zet de ramen open... zet een kan siroop limonade klaar...pc blijft nog even aan want ik moet nog overdrachten schrijven. . en ik doe de lichten..... euh nee... ik doe geen lichten UIT... want ik heb een sensor die automatisch lampen aan en uitdoet bij beweging...
En de afstandsbediening voor dat ding werkt niet... daar snapte zelfs de technische dienst niks van....
Helaas... deze warmtebron blijft dus aan....
Ik check of we nog zonnebrandcrème hebben... ja hoor... maar de meeste ouders zullen zelf wel smeren...
Deuren kan ik niet tegen elkaar open zetten want ik heb een stuk of wat weglopertjes....
Van... daar komt het parmantige stel een voor een aan....
Ook ouders ontvingen het protocol en ja hoor... de kinderen zijn luchtig gekleed onder een wel of niet vestje of bodywarmertje....
En ze zijn een tikkie baldadig vanmorgen....
Ondeugend baldadig gelukkig...
Ik hou daarvan...
Van.... we besluiten werken aan eigen tafels maar even bij te stellen naar kring les...
Dat aan tafel werken gaat m vast niet worden vandaag...
En vaak zie je dat in de kring weer heel andere leuke en leerzame dingen naar boven komen..
Wat is er nou bijvoorbeeld leuker dan vanmorgen bij deze bewegelijkheid (waar halen ze het bij die warmte vandaan?) over lichaamsdelen te hebben...
Eerst maar eens het jongen/ meisje onderscheid...en dan de ledematen...
Ja hoor... alles beweegt; handen, voeten, benen, armen, hoofd en natuurlijk je tong...
Jammer dat die nou niet bij de ledematen hoort.....
We kunnen stampen... klappen... tikken... smakken... ruiken... proeven... voelen.... zien... euh luisteren weer iets minder (gniffel)....
Van.... dan een klein wondertje... als ik na de vraag wat je met je neus, je oren, je mond je handen etc kan doen, ondeugend vraag wat je met je billen kan doen...... nee dan komt er niet poepen uit maar dan komt die ene autistische leerling zomaar ineens op schoot zitten... tilt mijn haren op en drukt een heel klein kusje op mijn voorhoofd...
Dan blijft hij wippen op mijn schoot...waarop weer anderen roepen "kabouter Spillebeen".... en dus gaan we over op zingen.....
Ach... zulke momentje blijven je leven toch bij... wat zal ik deze leerling straks ook missen...
Het zijn allemaal juweeltjes... twee ervan (twee boefjes) neem ik straks mee naar de nieuwe klas...
De anderen komen meer dan goed terecht in de juiste klassen met weer andere lieve juffen....
Toch was dit wel een heel bijzonder half jaar.....
Met hele héle specifieke ervaringen die ik nooit eerder meemaakte...
Van... ook heel bijzonder vooral juist omdat je ze in de beginjaren van kinderen meemaakt...
In de oorsprong. ....
Hoe ontwikkelt zich dat verder... en wat kan je er nu al aan en mee doen...
De affiniteit met Downsyndroom is wel bekend.... die expertise en ervaring is er genoeg... maar juist die andere dingen die ik beleefde... gedragsmatig.... of fysiek....
Dan merk je toch nu pas dat als je in de bovenbouw werkt wat ik met veel plezier deed, je ze al redelijk gevormd binnen krijgt...
Hier in die eerste groepen van naar school gaan, moet alles nog gebeuren.... observeer je je suf.... bedenk je oplossing na oplossing.... ook omdat je inmiddels weet wat ze later nodig hebben in die bovenbouw...
Hier leg je de basis... in de bovenbouw maakte ik het af... maar hier moet het gebeuren...
Elke leeftijdsfase heeft wat, maar tjonge wat is dit een uitdaging....
Ik genoot ervan en ga dat zeker komend schooljaar weer doen....
Ik héb me al even stiekem zitten verdiepen in de nieuwe problematieken.... en kan niet wachten...
Van.... we spelen heerlijk buiten... lossen in de hitte verhitte ruzietjes op...(maak je niet druk met die warmte jongens)... we eten gezellig samen brood.... en zwaaien tot morgen....
Terwijl ik net even naar buiten wil lopen, stormen mijn oude leerlingen op me af die vanavond afscheids musical hebben...
Wauw wat zien ze er mooi uit en wat vinden ze het spannend allemaal. . heerlijke stuiterballen...
Eentje legt nog één keer haar verhaal bij me neer.... en dat is goed....deel het maar en geef het daarna maar aan mij zei ik altijd... dan bewaar ik het voor je en dan kan jij lekker verder...
Dat is ze dus nog niet vergeten....
En dus bewaar ik het weer. ..en kan zij heerlijk zonder zorgen vanavond afscheid vieren...
Nu de overdrachten schrijven en dan zelf ook lekker naar huis...
Maar niet nadat ik nog een paar leuke afscheids cadeautjes voor mijn directe collega's heb gescoord (die voor de kinderen zijn al binnen)....
We waren immers een geolied klassenteam samen het afgelopen half jaar...
Morgen sluiten we het af met een etentje in de stad....
Wat zal er veel terug te blikken zijn....
Van... ideale winkel toch die Xenos...
En mmmmmm artisjokken tapenade...
Aangezien Willem met een oude collega/vriendin gaat eten vanavond kan ik dit gelijk meenemen voor op panini broodjes en ben ik een gelukkig mens....
Van... wauw kijk eens wat een mooi overhemd ik in het voorbijgaan bij C&A zie hangen voor Willem..
Zal ik... ja tuurlijk zal ik... het mag dan soms een lastig sujet zijn die man maar het is wel het liefste lastige sujet die ik ken...
Nu nog even hondenvoer halen en op naar huis...
Van... Willem komt thuis en kleedt zich direct om. ..
Ha ha ha ha.... wauw hoor ik ineens boven...
Die staat vast voor de spiegel... ijdeltuit die hij is...
Dan hoor ik stamp stamp op de trap en daar komt de dandy naar beneden...
Dit is echt mooi glimt hij...
En inderdaad ... dat kobaltblauw staat hem prachtig....
Hij is er de koning mee te rijk...
Altijd fijn als je inkoop geslaagd is... ook al pronkt hij er vanavond met een andere vrouw naast hi hi hi hi.....
Van... nou doei... veel plezier en eet ze....
Daar gaat meneer het supermodel....
Hij krijgt niet eens mee dat Duitsland vanavond verliest van Zuid Korea... en Zweden wint van Mexico....tijdens het voetbal...
Voor mij is het badderen geblazen en poes in de gaten houden want die ademt wel heel snel...
Stomme inentingen ook....
Van....aaaaaah... kleindochter Luna heeft de waterpokken... en niet zo'n beetje...
Vooral haar billetjes zitten helemaal maar dan ook helemaal onder de pokjes...
En ooooooh... oeps... het is oma's schuld want bij oma op school en in de klas heersen de waterpokken. ..
Gauw jeukspul halen ..... oma stort vol schuldgevoel " jeuk geld" op de rekening voor de beste zalfjes en smeerseltjes die er zijn.....
Gekke oma...
Tja soms is het niet handig dat je een juf als oma hebt....
Gelukkig valt ze in slaap maar ik waarschuwde mijn zoon en schoondochter al dat het wel eens een onrustig nachtje kon worden...
En ja hoor... om half tien een gillende en huilende Luna wakker....
Ow wat voelt deze oma zich schuldig....
En ik kan je door de afstand niet eens een kusje komen geven...
Afgelopen weekend al helemaal rood en opgezwollen door de kattenallergie... en nu dit weer...
Arm meiske...
En ja hoor...daar gaat facetime al over....en een heel klein zielig kriebel jeuk monstertje komt in beeld...
Nee ómá jij bent niet de schuld... ik heb gewoon pech..
Nee ómá... je hoeft geen kapper of bakker te worden maar je moet juf blijven...
Nee ómá Disney prinsessen zijn nep...Máxima niet want die heeft elke dag schone kleren en die is een mens...
Nee domme oma... kabouters en Sinterklaas bestaan wel natuurlijk....
Oma wordt weer een heel stuk wijzer vanavond...
Maar dan begint oma toch echt te gapen en te geeuwen...
Oma wordt moe...
En na deze avond weet oma één ding héél zeker....OMA ZIJN IS NIET NEP!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten