5 augustus 2019 Kos dag 4

Dag van:

Het was een kort nachtje....
Plezier eist zijn tol...
Toch zitten we trouw om kwart voor negen aan het ontbijt....
Een karig ontbijt maar toch ontbijt ...
De rode heks is ook al vroeg op...
Ze doet haar inspectie ronde....
Ik zie haar op Willem afgaan.... die snel ineen duikt....
Edoch... aan rode oma heks ontkomt niemand....
Ook Willem niet...
Willem kauwt dapper op zijn taaie broodje.....
"Good breakfast "....... krast ze naar Willem....
"Yes yes"... zegt de leugenaar...
"Onder die blik kan je maar beter alles toegeven.....
Mijn held....
Van..... het vervelendste dat je kan overkomen op vakantie is je ziek voelen.... of althans.... je niet  lekker voelen...
Het overkomt mij dus  .....
Noch de zonovergoten vitamientjes... noch de ouzo of zipouro konden de bacillen tegenhouden....
Ik heb denk ik de airco griep.... of gewoon een heel naar verkoudheidje ....
En waar ik dat nu niet verwacht had.... was hier.....
Mijn neus zit dicht.... mijn hoofd bonkt nog net niet.... geen bouwvakker die met een hamer timmert in ieder geval.... maar wel een irritant klein kleutertje die hamertje tik aan het spelen is....

 Hier en daar voel ik warm aan... maar oké.... dat kan ook van de aangebrande zon huid komen....
Van.... moedig sjok ik me echter voort....
Ik wil vandaag Ioanna verwennen.... een hart over de riem steken.... een sieraadje kopen dat geluk brengt....
En kijken of ze nog aparte jurkjes te scoren hebben....voor mezelf.... zeker nu ik ''zielig'  ben......(flauwekul natuurlijk want een verkoudheid in Griekenland is lekkerder dan in Nederland)
Van.... en dan als je old Kostown ' in wandelt...... door de historische winkelstraten..... vol en vol mensen...... toeristen..... en dat zijn heus ook mensen maar in anderen doen.....
Ze graaien..... ze willen alles hebben.... of juist niet....
"Goh Geert... moet je kijken wat een kitsch bende!"....
" oooooh Miranda... moet je kijken wat mooi... echt olijf hout "....
"Truuhuus.... heb je die kleedjes gezien.... dat is puur handwerk hoor"....
En dan de man van Truuhuus; "nou Nel... trap er meer niet in hoor.... komt rechtstreeks uit China....'k heb ze ook bij Ali expres gezien".....
En dan Truuhuus er overheen; "ja Nel... alleen in België kenne ze nog kantklossen...."
Van.... ik loop verder.... wordt allervriendelijkst geholpen bij de juwelier.... en loop met een armbandje met geluksoog van aquamarijn de winkel uit....
Ofwel de ijskoude uit en giga hitte weer in....
Geen wonder dat een mens hier ziek wordt.....
Van......(ze moet op de gok geweten hebben dat ik Nederlandse ben want volgens mij zie ik er toch best onhollands uit)...."ja schat... die vent van mij is ook zo'n knieperd.... die zal echt niks kopen daar voor me hoor.... dan ken je beter jezelf verwennen hè schat"....
Toeristen lijken ook het gevoel te hebben dat ons ons al jaren kent....
Veel meer dan in eigen land spreek je elkaar aan.....
Tja... en dat je dan meteen een schat bent....
(Ik weiger nu even te geloven dat dit haar stopwoordje is...)
Van....."als ik vandaag geen bikini scoor, gaan we'.... morgen naar huis.....
Een rigoureuze uitspraak.. en ik zou maar vast gaan boeken.... want in dit straatje in the old  town, ga jij geen bikini vinden.....zelfs niet eentje van olijf hout.....
"Mam...maaaaaaaaaama..... mag ik die katapult.....?"....
"Wat wil je daarmee doen dan?".... vraagt de niet al te snuggere mamaaaaaaaa.... want ik ga er vanuit dat hij er geen zand taartjes aan het strand mee gaat bakken toch...?....
Maar mamaaaaaaaa wacht niet eens het antwoord af....."vraag maar aan je vader".....
En terwijl ik doorloop.... dat kon namelijk effe in de drukte.... hoor ik vader nog net vragen "Wat ga je ermee doen dan?"......
Enfin... ik lees het wel in de Griekse krant hoe David Goliath omver schoot.... onder de kop "kinderleed op Psaldi/Lambi  strand "......
Van ... ondertussen heb ik twee leuke jurkjes bemachtigd en zowaar afgedongen ook.....

Dat doe ik natuurlijk niet overal.... maar in sommige winkels.... waar je heus de neuzen van afzetterige eigenaren wel herkent, kan dat.....
Van... ik voel mijn mobiel trillen..... en verrek... die ene van net loopt weer een pas achter me net als ik opneem....
"Ja Willem ik ben onderweg"....
En de vrouw..."ja schat ze hebben niks voor je over maar ze kenne ook niet zonder je hè"....
Ik zet de pas er maar even in.....op naar mijn ideale wederhelft die me alles gunt.... hi hi hi hi....
Van..... met Willem lopen is een ramp....
Willem is van 'voorwaarts mars"..... een honden uitlaat tempo.....
En of ik me nou wel of niet lekker voel.... ik hou die man niet bij...
Gelukkig stopt hij wel om de vijftig meter om, zij het dat hij het niet echt laat merken maar toch best wel duidelijk zichtbaar, zuchtend op mij wacht..... om weer tien meter verder te lopen alvorens hij weer het voorwaarts mars tempo aanneemt....
Laten we zeggen.... hij probeert me in ieder geval bij te houden.... euh... in te houden... of what ever.....
Maar vandaag is hij, nu ik wat langzamer en al snotterend sjok, extreem lief....."zullen we bij de Hippocrates boom wat drinken lieverd....
Ik kan hem wel zoenen....
Kwam ik nou toch die "schat" tegen..... Wat zou ze jaloers zijn....
Van..... maar volgens mij heeft Willem het toch ook een beetje voor zichzelf gedaan....
Hij zit nog niet goed en wel onder de volgebladerde Hippocrates takken, onder het genot van een saxofoon spelende straatartiest, met een cola zero voor zich.... of hij sukkelt in slaap.....
Dat was dan zelfs in rapper tempo voorwaarts slaap dan mars....
Van..... zullen we strand....?
En dan op de hotelkamer komen waar de wind over het balkon blaast.... en elkaar aan kijken..... het is hier lekkerder weer dan daar beneden....
En dan samen twee uur in slaap donderen....
Van.... Willem gaat maar Stefanos.... die er niet is omdat hij zelf ook siësta houdt maar zijn personeel wel zo heeft opgeleid dat ze Willem goed moeten verwennen...
Dat betekent dus big beer.... rolmops... en geen rekening....
Ik slaap ondertussen nog even heerlijk....
Van.... op naar de Kapari vrienden....
Een over gelukkige Ioanna met haar geluksoog  armband....
Een kleine pork.... een beetje Tigania.....aaaaaah het eten is op....

Zoveel klanten als de afgelopen dagen zijn ze niet gewend....
Er wordt een andere kok bij geroepen die alvast eten gaat voorbereiden voor morgen...
Tigania moet sudderen....mousaka in de ovens.....
Alexis ogen staan zorgelijk maar oh wat is hij diep daaronder trots dat hij zijn zaak zo goed kan laten lopen....
Van... gelukkig is er nog wel chocolade soufflé voor Willem....
Om direct daarna te melden dat we aan de haven een échte sorbet gaan eten...
Die van gister was niet echt genoeg blijkbaar....
Neeeeeeee.... ik zeg niks.... niks over calorieën.....
Van... nog een koffie en een tomatensap....
En nee...weer geen alcohol dus....
Maar ik wil wel graag nu naar de hotelkamer....
Verkouden op vakantie.... wie verzint er zoiets....?!