woensdag 29 januari 2020

29 januari 2020

Dag van:
Gewoon de wekker... op de gewone tijd...
Gewoon op dezelfde tijd als andere dagen in je auto stappen...
Maar... met een andere missie dan anders...
Vandaag wordt tante Bets gesteriliseerd...
Ze sterft al bijna van de honger...
Klaaglijk gemiauw vanmorgen voor de etensbak... maar ze mag echt niks...
Nuchter moet ze zijn...
En nu zit ze in haar kattenmand naast me op de bestuurdersstoel....
Ze snapt er niks van en weet van niks...
Maar het vrouwtje zit naast haar... spin spin...
Ik voel me een verrader....
Een beul....
En timide laat ik haar achter na wel twintig handreikingen uit haar eigenwijze gebruiksaanwijzing....
"Ze is héél aanhankelijk hoor... maar wil niet opgetild worden..."
"Ze likt je hand graag..."
"Ze lust alleen brokjes... geen natvoer..."
"Ze spint heel hard hoor..."
"Oh en dat wondje heeft haar halfzus gedaan maar het was haar eigen schuld..."
"Ze komt alleen op schoot als ze zelf wil, niet als je haar oppakt.."
"Oortjes kroelen vindt ze héérlijk..."
"Ze heeft wel scherpe nageltjes hoor..."
"Ze komt nooit buiten, dat vindt ze maar niks..."
"Aan haar buik zitten vindt ze irritant..."
En... en... en....
Maar dan is het toch echt..."dag Betsy... baasje komt je halen straks hoor..."
En zo rijd ik weer naar huis..
Van... Willem is ook al op pad...
En zo zit ik dan alleen met de honden en Bengel, die de koningin te rijk is nu ze haar koninkrijk voor zich alleen heeft en het vrouwtje dus ook...
Gezellige, lieve kroel kat.....
Grote vriendin van de honden....
Dan gaat de telefoon...
Bij Betsy is een hartruis geconstateerd.....
Wat nu te doen...?
Ze hadden Willem aan de telefoon die net zijn afspraak binnen wilde lopen...
Echo... hart onderzoek... bloed onderzoek..
Die de laatste optie maar ja... en ja toch maar wel opereren...
Van... maar dat zeg je dan zo makkelijk hè...
Als je ophangt besef je pas wat je zei....
Ze overleeft het toch wel....?
Van... Willem komt weer thuis....
Samen duimen is samen delen en het unheimisch gevoel verzachten....
Laten we maar een printer gaan halen... de oude is stuk...
Laten we maar boodschappen doen....
Laten we maar vooral afleiding zoeken....
Geen bericht is vast goed bericht....
Van... en dan moet ik alweer naar de nieuwe studie...
Post HBO psychologie nascholing EMB...... hatsekidee....
Wat een verademing dat de docent zo gezellig en goed is....
L lichamelijk welbevinden
A alertheid
C contact
C communicatie
S stimulerende tijdsbesteding
En als dat nou een beetje in balans is dan heb je een" goed leven"...
Nu nog de manier om bij een EMB leerling te ontdekken hoe het zich voelt op die vijf gebieden....
Juist.. en daar zitten we hier voor...
Prachtige term hiervoor.. 'goed leven gesprekken' voeren....
Van... ik hoor voor het eerst de kreet  'verwendicapt'....
In de pauze snel bellen hoe het met Betsy gaat die net opgehaald is...
Ze eet alweer...
Alles oké...!
Zucht...
Opluchting...
En weer verder met de studie...
Kwart voor negen... naar huis...
Bets knuffelen....
Herhaling wedstrijd Nadal Thiem kijken...
Nadal ten onder zien gaan....
Verslagen....!
Willem die fluit spel oefent...
Willem die zijn verhaal vertelt...
Een moeder van een leerling met haar verhaal op de app....een epilepsie deskundige op de app...een vriendin...tien  onbeantwoorde e-mails...
En dat noemen ze een vrije dag...
Aan CCS kwam ik wel overmatig toe....maar aan de LA niet...
Iets met uit balans geloof ik....
 Morgen zorgen dat een van mijn collega's uit het land kan gaan staken, door mijn kleindochter mee op mijn stakingsjacht te nemen...
Ook weer zo'n dag....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten