woensdag 29 november 2017

29 november 2017

Dag van:
Iets met een half uurtje lammert mogen blijven liggen... de aanleiding is minder... Willem moet naar een begrafenis maar het gevolg is aangenaam....
Boys staat alweer halverwege de trap als ik aankom
Dat zal dan de eerste hond hier in huis zijn die straks de trap naar boven neemt en je wakker komt snuffelen
Het zal me benieuwen...
Van..... en raket in Noord Korea de lucht in... ik vraag het je... dat ding lijkt toch op een potlood...
Was leuker geweest als Sinterklaas surprise maar tja...
En een jongetje dat op Centraal in Amsterdam is achtergelaten....
Lekker dan met de feestdagen op komst....
Dé moeder is el in beeld met twee grote koffers...
Tenminste ik neem aan dat het de moeder is... afname dus...
Het jongetje heeft nog niks gezegd...
Arm kind..
En waarschijnlijk ook... arme moeder dat je zomaar je kind achterlaat...
Wát moet je dan met  je handen in het haar zitten...
Van..... ik begin door te krijgen dat als Blitz druk gaat doen en steeds naar je toe komt springen, dit betekent dat ze eruit moet..
Stom dat je op dezelfde signalen als de vorige pup zit te wachten terwijl natuurlijk iedere hond weer zijn/ haar eigen maniertjes heeft..
Gisteren ging het al goed... geen ongelukjes...
Vandaag gaat het ook goed... ik krijg er hoop en zie weer licht aan de hondenhorizon...
 Van....Ik werk de trui van Britt af.
 Potdorie wat is ie leuk geworden met die konijnen oren...
En wat een verademing na dat poezen trui gebed zonder end...
Van... whaaaaaaa een muis.... en nergens Bengel te bekennen...
'T is wel een lief klein muisje zie ik... bijna jammer als Bengel die toch te pakken krijgt
Maar ja... ik heb verdikkie ook niet weer zin in leeg gegeten voorraad laden...
Van.... Willem is laat.....zeker een 'leuke'  begrafenis...
De moordt van een oude vriend dus waarschijnlijk veel oude bekenden en herinneringen ophalen..
Maar... ik moet naar de audiciën ...
Dan maar Blitz in de bench... sorry Blitz...
Als ik binnenkom zie ik het doosje met mijn apparaatjes al liggen...
Na de bril, die steeds nodiger wordt voor de ogen, dan nu een hulpmiddel voor de oren...
En eigenlijk had ik die al veel eerder moeten hebben... maar ja... eigenwijs en ijdel..
Als we eerst de foto's van onze honden (Een ik van de nieuwe aanwinst Blitz) hebben uitgewisseld, moet ik er toch aan geloven..
Twéé priegeldingen die ik open moet prutsen... batterij erin goochelen en dan in min oor zien te frunniken...
Rood is rechts (onlogisch) en blauw is links (dus ook onlogisch)
Het apparaatje van 2 cm zie je niet eens achter mijn oorschelp...
Nu het andere ding IN mijn oor.... dat is heftiger en ik vraag wel 2x of ik hem er dan wel weer uit krijg...
Het gaat bijna nooit mis zegt de aardige audiciën.... duh... bijna... en wat nou als?
Dan naar de KNO arts....
Lekker dan.....
 Het is gelukt en ineens..gaat er een auditieve wereld voor me open
Ik hoor zelfs Sinterklaas op de begane grond praten met kinderen
En...ieuw jakkes ik hoor papiertjes kraken...
Ik hoor niet alleen... ik versta ook....
Dan moet ik ze weer even uit doen... pas dan merk ik ook hoe snel goed horen wende want ik voel me opgesloten in een stillere wereld..
Vreemd dat ik dat hiervoor nooit zo ervaren heb maar pas toen ik ineens wel weer alles hoorde...
Van... ze moeten weer in... jemig wat een gepriegel en gefrunnik
Ik loop over het winkelcentrum.... het went snel moet ik zeggen...
Oeps wel raar dat die kassa medewerkster ineens zo goed te verstaan is...
En ik mensen ietsje verderop kan verstaan...
Van... thuis ziet Willem niet eens dat ik de apparaatjes in heb...
Hij moet ook alweer naar zin oudste dochter warme hij uit eten gaat...
Dé geluiden thuis echoën veel...
Ik hoor bestel rinkelen in de keuken maar voor mijn gevoel ook in de kamer..
Van... maar het mooiste gevoel is dat van het geluid van de tv zachter zetten met de afstandsbediening...
Tjonge wat stond die tv hard...
Van whaaaa Bengel heeft een muis...
En ze rent ermee naar boven... naar de slaapkamer..
Ik durf niet te gaan kijken...
Levende muizen zijn leuk maar dode zijn eng....
Daar komt ze weer aan.... zonder muis in haar bek...
Zou díe op min bed liggen????
Whaaaaaa ze heeft er weer een...
Ik ren toch maar naar boven... zie niks op bed... en gooi de dakterras deur open...
Bengel schiet langs me heen het donkere dakterras op...
Ik ben toch wel trots op haar...
Vanmiddag nog een drink fontein voor haar gekocht die ik nu snel opbouw als bedankje (En afleiding gniffel)
De rest van de avond blijf ik bevrijd van muizen acties
Van.... gelukkig komt Willem niet laat thuis
Sámen lopen we naar boven...
Geen muizen meer te bekennen...
Maar ik moet zeggen.. . ik lig niet geheel gerust in bed...








Geen opmerkingen:

Een reactie posten