En zo begon er weer een nieuwe dag...vroeg.... zonnig maar koud... met een opgerolde Bengel tussen mij en het nachtkastje in... en heel stil nog buiten wat direct het besef gaf en zondag te zijn....
Brrrrr koud aan de voeten.. pantoffel/ sloffen tijd...
Straks komt Willems vriend met de kinderen dus er moet nog veel gebeuren
Maar ja, zeg dat maar eens tegen jezelf op een luie zondag terwijl de zon al spiegelend het water op je muren voort kabbelt...
Dus wordt het eerst een kop koffie... en nog één...en ik borstel Bikkel, die van ouderdom elke keer door de poten zakt tijdens de borstel beurt, maar eens flink..... arme oude Bikkel
We nemen de taakverdeling door; Willem doet de boodschappen straks en ik maak het huis schoon.... noem het maar verdelen...
Zo blijft Willem dus op zijn kont zitten als ik de stofzuiger en plumeau pak en begin af te stoffen....
Zo gaat Willem onder de douche als ik begin te stofzuigen
En geluk heeft hij want als ik de kraan open doe om de emmer sop te laten vol lopen hoor ik hem net de handdoek pakken (eigenlijk jammer want ik had de schreeuw ivm het koude water wat dan uit de douche komt wel willen horen)
IK ben nog aan het boenen als hij de honden uitlaat die even later inclusief baas met modderpoten/ schoenen weer binnen komen
Ik pak opnieuw de mop en sop opnieuw
Áls Willem boodschappen gaat doen ben ik net de trap nog aan het boenen en neem het toetsenbord ook maar even onder handen
Nog tien minuten om mezelf wat op te kallefateren.....
Luchtje onder de oksels, luchtje in de nek... klaar
Willem draait, tot mijn grote ergernis, de stoel weer om naar de tv en zet Netflix aan als de bel gaat..
Daar zul je ze hebben...
Zevenjarig dochtertje schiet achter de benen van papa als de honden het voor de tussendeur op een blaffen zetten en zelfs Bengel schiet van schrik tot halverwege de trap op
Áls de honden op de plek liggen staat dochtertje nog steeds in de hal terwijl vijfjarig maar vet stoerder broertje al op de bank zit
De koffie wordt door de gastheer gezet (dat noem ik nog eens een eerlijke verdeling) en ook voor drinken voor de twee kinderen wordt door hem gezorgd...
Oké, oké... ik zal niet mopperen dat hij de koekjes vergeet en sta zelf wel even op
Van.... het is al direct gezellig...
De kinderen hebben het hoogste woord en willen alle grapjes van Willem, die ze allang kennen, weer zien en horen
En Willem is op zijn best natuurlijk
Tussendoor maakt Feyenoord 0-1 En wordt het 1-1 En daalt Willems humeur
De speelgoed doos moet uit de berging... én de speel huisjes.... en de garage....én de knutsel spulletjes....
Van een opgeruimd en schoongemaakt huis is niets meer te herkennen
Zo hoort het te zijn denk ik nog... ongedwongen en knus
Bij de 2-2 komt het bier op tafel... oké toch nog 1 puntje voor Feyenoord en het gevoel dat ze niet al begin november geen kans meer maken op de beker
De gesprekken gaan wat dieper nu... over scheiding en gevoel van falen en balen
Over het is goed zoals het is ... en wat is dan goed en wat 'is' is dan
Van...... belde Dimitris gisteren uit Griekenland dat hij vanaf volgende week zaterdag voorgoed in Bonn komt wonen... vandaag krijgen we bericht van onze lieve Roemeense 'bedelaar' vriend zonder benen die we ieder jaar in Spanje tegenkomen en waarmee we dagelijks tijdens onze vakantie, naast geld brengen, een praatje maken...
Hoe leuk is dit dat hij ons heeft toegevoegd op Facebook!
Hij zou inderdaad 4 november naar Roemenië vertrekken vertelde hij in gebrekkig Spaans en nog gebrekkiger Engels, om daar de winter door te brengen om dan in het voorjaar weer naar Spanje te komen waar hij dan weer dagelijks zit op zijn plekje in het stadje voor de trappen naar het oude centrum...
En dan is het eerste waar hij aan denkt als hij thuis is, ons op Facebook toe te voegen.... wat inhoud dat hij al die tijd het kleine verfrommelde papiertje waar wij onze namen op gezet hebben, heeft bewaard
Op zulke momenten voelt het leven zo goed en mooi en fijn en liefdevol...
Van.... en lang leve Google vertalingen want nu kan ik hem in het Roemeens en berichtje sturen
We bekijken wat foto's van zijn familie en krijgen een beeld van waar hij woont en hoe hij leeft
Het toeristen geld in zijn plastic bekertje komt goed terecht.... maar het kan ons niks schelen want het is en blijft een integere vriend
Van... de kinderen willen filmpje kijken...en wij praten verder en nemen ons gedrieën voor om de volgende keer samen met de Zeeuws/Drentse vriend naar Parijs te gaan...
Vriend die nu heerlijk met een spinnende Bengel op schoot en een Duveltje in de hand languit op de bank zit te genieten
Maar dan is het tijd om voor het eten te zorgen.... nou ja.... patat te halen... raspatat wel te verstaan... en de mannen willen beide een halve haan om die dan met hun vingers op te kluiven
'Mag ik met jou mee' vraagt de kleine man in het gezelschap
En natúúrlijk mag hij mee
In de auto komen toch wel wat zijdelingse verhalen over de scheiding van papa en mama, die nog zo vers is, naar boven..... maar dan op zijn manier....
' Mama woont op nummer 27 en papa op 187... zo oud kan je niet eens worden hè'
Neeeee zeg ik, zo oud niet....
'Maar mijn grote zus of broer komen nog wel eens op ons oppassen als we bij papa zijn'
'Mama woont wel dichtbij papa hoor... je kan met de auto maar ook lopend en met de fiets maar met de bus hoef je maar 1 halte dus dat is niet nodig'
'En weet je Wampie.... je kan niks vragen aan Sinterklaas... je moet afwachten wat je krijgt'
We komen aan bij het cafetaria en de kleine man ziet al het overheerlijks in de vitrine liggen... 'ik geloof dat ik toch geen kroket wil maar wel een kaassouflé.....
Tuurlijk vent... die krijg jij....
'Ze hebben hier wel veel hè ...maar ik weet niet hoe alles heet hoor.... hoe heet dat'?
Een berenhap of berenklauw vertel ik
'Maar geen echte hè'
Nee hoor, het is gehakt met ui....
'Daar ga je van huilen hè'?
Ja, als je ze gaat snijden dan kan je gaan huilen!
'Maar ik huil nooit hoor... want het komt toch altijd allemaal goed'
Ach lieverd denk ik.... blijf dat alsjeblieft nog heel lang geloven en laat het ook uitkomen voor jou....
Dan lopen we met de bestelling even later de deur uit en als hij zijn naam bij het gedag zeggen door de eigenaar hoort zeggen vraagt hij verbaasd 'Hoe weet hij nou dat ik zo heet'?
Die meneer weet alles zeg ik, die kan ook alle bestellingen onthouden toch...
'Nee hoor, die heeft hij vast van jou gehoord toen jij me zo noemde'!
Als we in de auto zitten en de autogordel vast hebben gemaakt hoor ik hem achter me zeggen 'Wat is het knus hier hè, je hele auto ruikt naar patatjes'....
Oh héérlijk... ik zou willen dat dit autoritje nog langer zou duren met zo'n klein kletsmajoortje op de achterbank
Er wordt volop van de raspatat en toebehoren gesmuld
Bij de grote mannen is het nog geen kwartier later een knokenveld aan botten... die borden kijken de catacomben van Parijs wel...
Nu nog een ijsje en de koffie en de dag is voorbij
'We komen heel gauw weer hoor' opperen de kinderen
Goed zeg ik, dan gaan we naar de binnen speeltuin van Balorig....
'Papa zijn we zondag weer bij jou'?....
Ha ha ha ha.dat beloven nog veel ritjes Zeeland Arnhem te worden....
Van.... na het zwaaien puin ruimen en een Willem die op de stoel in slaap valt tijdens Studio Sport.... het mag een wonder heten....
Bengel doet verwoede pogingen om onder het breiwerk op mijn schoot te kruipen
Bikkel zakt weer door de achterpoten en loopt scheef
Babs daarentegen loopt niet meer mank en snuffelt de complete vloer af naar kruimels speculaas of verloren patatjes...
Ik lees nog heerlijk in mijn nieuwe boek van Guus Kuijer... de bijbel voor ongelovigen en denk na over zijn zin; 'Als ik iets zelf heb bedacht, kan het niet door iemand anders zijn bedacht... of wel....Denk aan het woord ingeving zei God behulpzaam... een ingeving is een gedachte die je wordt ingegeven... maar dat wil niet zeggen dat het geen eigen gedachte is....'
Ach ach ach... wat een geniaal schrijver is het toch.... ik heb zijn kinderboeken verslonden maar voor volwassen schrijft hij niet minder fantastisch...
En zo ga ik nu naar bed.... met die zin... om mee in te slapen....en de gedachte dat er vast nog vele mooie zinnen zullen volgen...
Voor Sjoerd
en papa's bed is koud?
En als jij nou eens boos wordt
vind mam mij dan ook stout?
En als ik eens niet jou wil
Waar moet ik dan nou heen?
want eigenlijk woon jij niet, maar ik hier ook alleen
Het is zo gek, het is zo raar
Wij zijn wel samen
Maar niet meer bij elkaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten