zaterdag 10 november 2018

10 november 2018

Dag van:
Het is maar goed dat hoesten geen invloed heeft op schrijven...
Je stopt je geswipe (lees:geswaip... het vegen van je vinger over de letters zodat er een woord komt te staan)... en je swipet weer verder....
Het is ook maar goed dat zo'n blog eveneens geen geluid voortbrengt...
Het zou een volkomen proestend en rochelend, niet om aan te horen of te lezen blog worden...
Met andere woorden.... jullie krijgen niks mee eigenlijk van wat hier gebeurd....
Want al hoor ik vaak:"Je schrijft zoals je praat"..... je schrijft zoals je hoest zou m vast niet gaan worden...
En beneden zit nog een half ziek en(t blijven "mannuh")..... véél zieliger figuur...
Ach die Willem. ..
Van.... geslapen heb ik wel vannacht... lang leve de suikerklontjes doordrenkt met eucalyptus olie....
Geloof me... het helpt... voor de nacht dan....
Onrustig heb ik wel geslapen want deken en sprei liggen overal een nergens en zeker niet zoals ik eronder ben gaan liggen....
Maar goéd... daar heb ik nu geen last van want ik weet echt niet meer wat ik gedroomd heb en al helemaal niet hoe ik gedraaid en gewoeld heb vannacht....
Van.... Willems meiden vinden het maar vreselijk niks,  die twee krakkemikkig oude mensjes in hun stoel....
 De één met hoogrode wangen, onderuit gezakt klagend....
De ander hoestend proestend er bijna in stikkend tegenover....
Van... dus zegt dochter één al snel...."ik ga bij een vriendin slapen"...
En dochter twee en uur of wat later..."ik ga bij een vriendin slapen"....
En zo krijgt je dan ineens een rustige avond vanavond....
Van... direct oppert Willem dat we dan wel uit eten kunnen gaan...
Nou Willem... wat denk je zelf....
Willem blijft hardnekkig volhouden dat dat kan.....
Ik moet er dus aan geloven....
En.... zo vindt hijzelf... nu hij 13 kilo kwijt is kan hij ook wel weer eens een biertje drinken... dat dood ook meteen de ziektekiemen....
Ofwel... ik rij. . mijn ziektekiemen doen er niet toe...
Ik kan er wel om lachen....(zonder kiespijn...)
Van... en voor we gaan doe ik zelfs de was nog. . ..én de boodschappen...
Vrouwen kunnen dat....of moeten dat kunnen. . of iets van gelijke strekking....
Van.... eten in, wat ik noem 'de vreetschuur'....
Zelf ben ik meer van culinair... romantisch. .. knus en kneuterig.... maar Willem is van veel voor weinig...
Het wórdt dus het giga grote wokrestaurant... wereldkeuken achtig iets...
Met wok, terriyaki, tikpan.... ik weet niet hoeveel afdelingen met van alles wat... van frites tot bami.... van inktvisringen tot sperziebonen in spek gewikkeld... suikerspinnen... lychees... tompouce naast spekkoek een macarones.... bami nasi soep Hollandse kaas brie tahu frikandel tbone steak zalm sushi haring kreeft makreel olijven witlof in kaassaus mihoen babi pangang saté bitterballen chocolade fontein....
Nou ja dat dus....en nog veel meer...
Ik beperk me altijd tot de kreeft... een soepje met een stengel en stokbroodje zalm, en daarna en bordje tahu, maïs, peultjes, garnalen in conbao saus....
Ik zeg: VOL. ..!!!!
Oké.... oké... aardbeien met slagroom toe dan en verse munt thee als uitsmijter....
Maar dan echt OVERVOL!!....
Willem neemt nog twee gangen extra tussendoor... en wat kleine bordjes haring extra...en bier....
Denk eraan lieve partner... ik wil je morgen niet horen als je op de weegschaal staat....
Van.... thuis...
Zo. .... dat was de tweede cd aan gruzelementen deze week... dus nee ....niks dikliggen...
Opruimen geblazen. . en ach kijk... mijn leesbril hebben ze ook te pakken gehad...
Van... ik wil niet zeuren hoor maar..... wanneer komen honden op een leeftijd dat ze "BIJ EEN VRIENDIN GAAN SLAPEN!?!?!?!?!?"......




Geen opmerkingen:

Een reactie posten